URATUJCIE ŻYCIE NASZEGO DZIECKA! – WALCZY Z GUZEM MÓZGU
Dziękujemy wszystkim, którzy pomogli w leczeniu Tomusia! Jest już coraz lepiej! Czekamy na dalsze wieści. Historia Tomusia:
31 lipca 2013 urodził się nasz kochany synek Tomuś. Była to najpiękniejsza chwila w moim życiu, która niestety szybko przerodziła się w dramatyczną walkę o Jego życie. Nie dane mi było długo cieszyć się z macierzyństwem, los okrutnie z nas zadrwił a ja cały czas nie potrafię zrozumieć dlaczego…. Już po 3 tygodniach od urodzenia Tomuś robił się czerwony. Wszystko wyglądało bardzo niepokojąco, bo była to połowa Jego malutkiego ciałka – od główki do samych paluszków stópek. Dodatkowo strasznie się pocił a co najgorsze nie było z Nim żadnego kontaktu. Byłam przerażona, widziałam że mój maluszek strasznie cierpiał. Cały czas płakał a ja nie byłam w stanie Go uspokoić.
Początkowo myśleliśmy, że to stan zapalny ale zaraz potem wydarzyło się coś czego nie zapomnę do końca życia. Mój mąż pojechał do pracy na nocną zmianę. Nakarmiłam swoje maleństwo i dziecko w ciągu ułamka sekundy stało się bezwładne, nie oddychało… Przerażona chwyciłam za telefon, żeby dzwonić po karetkę ale w tym czasie Tomuś ocknął się i złapał oddech. Nie mogłam już czekać ani chwili dłużej. Lekarka kazała natychmiast przyjechać i zaraz potem położyliśmy się w szpitalu. Zaczęła się seria badań. Tomuś miał USG brzuszka i główki, które nic nie wykazało. Niunio cały czas płakał a ja razem z Nim, bo zaczęłam bać się o Jego życie, a co najgorsze nie byłam w stanie zabrać od Niego 
tego cierpienia malującego się na maleńkiej twarzyczce. Rezonans magnetyczny również nic nie wykazał. Pomyślałam, że to dobrze bo może moje dziecko ma jakiegoś okropnego wirusa i zaraz dostanie lekarstwo i skończy się ten koszmar. Niestety życie miało inne plany…
Tomuś dostał ponownego ataku, w którym wróciły wszystkie objawy a seria bezdechów zdawała się nie kończyć. Lekarze natychmiast skierowali synka na oddział intensywnej terapii. Zaraz potem wydarzyło się coś co na zawsze złamało mi serce. „Pani synek ma guza pnia mózgu.
Bardzo mi przykro” Przykro??? Boże jak to jest możliwe??? Moje dziecko ma raka?? Nagle ziemia rozstąpiła mi się pod nogami, poczułam jak tracę władzę w nogach a serce wyskakuje z piersi. Nie słyszałam głosów pocieszeń, bo żadne słowa w takiej chwili nie ukoją bólu matki.
Tomuś z godziny na godzinę tracił siły, został zaintubowany i wtedy zaczął się prawdziwy koszmar. Koszmar, który trwa do dziś i nieustająca walka o każdy dzień. Mój skarb miał pobierane wycinki, później doszedł krwotok z główki. Tomuś dostał dwa cykle chemii, po których wszystkie objawy ustąpiły i przeszliśmy na oddział onkologii. Niestety chemia niesie za sobą również negatywne skutki. Moje maleństwo nie chce jeść, wymiotuje przez co nie ma siły.
Załamałam się patrząc na cierpienie mojego maleństwa. Przyszedł jednak taki dzień, kiedy trzymając Go w ramionach obiecałam walkę i to, że nigdy się nie 
poddam. Moje bezbronne maleństwo ma tylko nas. Jest dla mnie całym światem i nigdy nie przestanę go kochać. Muszę być silna. Silna po to by dać mu radość, koić ból i działać. Obecnie Tomuś jest po chemioterapii.
Chcemy aby Tomuś żył, wiemy jak straszna to choroba, wiemy jak okrutnie zabiera dzieci na tamten świat! Chcemy o niego walczyć! Brakuje nam już łez. Jesteśmy z synkiem na najsmutniejszym oddziale szpitalnym wśród dzieci z gołymi główkami, które tak szybko odchodzą i prosimy pomoc i szansę na życie dla naszego maleństwa…
Pomóc Tomusiowi można dokonując wpłaty na konto:
Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym “Kawałek Nieba”
Bank BZ WBK
31 1090 2835 0000 0001 2173 1374
Tytułem:
“244 pomoc w leczeniu Tomka Kulica ”
wpłaty zagraniczne:
PL31109028350000000121731374
swift code: WBKPPLPP
Aby przekazać 1% podatku dla Tomusia:
należy w formularzu PIT wpisać KRS 0000382243
oraz w rubryce ’Informacje uzupełniające – cel szczegółowy 1%’ wpisać “244 pomoc dla Tomka Kulica”
Tomusiowi można też pomóc poprzez wpłatę systemem Przelewy24:
