ZE ŁZAMI W OCZACH PROSIMY O SZANSĘ… BY URATOWAĆ PIOTRUSIA…

Pierwsze 4 lata życia Piotrusia były cudownym, beztroskim czasem. Długo wyczekiwany syn stawiał pierwsze kroki, zarażał swoją dziecięcą radością i rozwijał się jak każde zdrowe dziecko.

Nasze życie legło w gruzach 31 maja 2016 roku, kiedy to zaniepokojeni silnymi bólami brzuszka i wymiotami, odsyłani od lekarza do lekarza, udaliśmy się na kontrolne USG. Wynik badania nie pozostawiał złudzeń – ogromny guz w jamie brzusznej! Dzień Dziecka nie był dla naszego syna radosny. Był to jego pierwszy dzień na Oddziale Onkologii, gdzie dzielnie znosił swoje pierwsze bolesne badania. Tydzień później znaliśmy już diagnozę – neuroblastoma IV st., jeden z najgroźniejszych nowotworów wieku dziecięcego.

Rak zdążył zrobić już przerzuty do szpiku i kości. Nie poddawaliśmy się jednak i walczyliśmy każdego dnia, znosząc skutki uboczne 10 cykli chemioterapii, ciężką megachemioterapię wyniszczającą szpik kostny, radioterapię oraz immunoterapię.

Chemia podziałała jedynie na przerzuty. Guz nie zmniejszył się na tyle wystarczająco, by można było wyciąć go w całości.

Najbardziej niepokoi nas fakt, że komórki nowotworowe w centralnej części guza są nadal aktywne. Może to prowadzić do rozwoju choroby.

Mamy nadzieję, że po 2 latach bólu, cierpienia i nierównej walki w końcu będziemy mogli spojrzeć bez strachu w przyszłość naszego dziecka.

Pomóc Piotrusiowi można dokonując wpłaty na konto: