ZBIERAMY NA OPERACJĘ MARTY!!!

Wyobraźcie sobie, że nagle przez błąd operacji lekarze skazują cię na wózek inwalidzki, przestajesz chodzić. Właśnie to spotkało mnie… To złamało mój poukładany świat na drobne kawałki, ale jest dla mnie światełko w tunelu – operacja która przywróci mi możliwość stawiania samodzielnych kroków…

Ale zacznę od początku… Nazywam się Marta Szwonder. Mam 26 lat. Od urodzenia choruję na dziecięce porażenie mózgowe, ale dzięki przeprowadzonym w Polsce licznym operacjom było mi dane poczuć smak samodzielnego chodzenia bez konieczności używania specjalistycznego sprzętu rehabilitacyjnego.

Wszystko zmieniło się w maju 2009 roku, kiedy to przeszłam operację kostną, która nie zakończyła się sukcesem. Błąd polegał na tym, że dokonano złego zespolenia i kość udowa uległa złamaniu. Od tamtego czasu nie mogę poruszać się samodzielnie. Wszystko przez źle zrośniętą kość, która spowodowała, że teraz chodzę przy balkoniku. Polscy lekarze nie podjęli się zarówno mojego ponownego leczenia, jak i podpisać wniosku o refundację leczenia w USA. Skazali mnie na wózek. Dzięki pomocy ludzi dobrego serca udało się uzbierać na pierwszą operację u dr Paleya, który jako jedyny podjął się rekonstrukcji.

Dnia 24.11 przeszłam skomplikowana operacje rekonstrukcji nog i szkieletu w USA. Dr przez 9 h rekonstruował moje kosci udowe, stope , zakladał druty i sruby . ZREKONSTRUOWAŁ miesnie . Zbudował cały szkielet na nowo. Operacja była dluga i męczaca, ale najwazniejsze dostalam gwarancje samodzielnego chodzenia.Pod okiem rehabilitanta stawiam w łusce gipsowej pierwsze nieporadne kroki, ale juz widac efekt . Nogi sa rowne , stabilna jest miednica cud! Czuje sie jak male dziecko, ktore uczy sie kazdego ruchu na nowo zanim samo pojdzie w swiat na wlasnych nogach. 3 lata temu w Polsce przeszlam operacje kregoslupa ledzwiowego . Od asymetrycznego chodzenia wtedy i zle zrosnietych kosci udowych , które dr Paley teraz naprawil ” poleciał” rowniez kręgoslup zespolenia w nim zamieszczone poprzesuwały sie , jest brak zrostu. Nikt z lekarzy nie przewidział takiego obrotu sprawy. Muszę poddać sie kolejnej operacji. Lekarze chcą pomóc tylko problemem jest koszt. Wydatki sa ogromne , ale nie możemy sie poddac . Teraz kiedy po tylu latach i diagnozie wozka dostalismy zapewnienie , ze nie tylko nie bede jezdzic na wozku, ale po wyleczeniu i intensywnej rehabilitacji bede mogla biegac , skakac i prowadzic normalne życie muszę poddac sie operacji kregoslupa w klinice , zeby od jego zlej pracy nie zepsuly sie zrobione nogi. Organizm ludzki to ukladanka . Jedno zle pracuje , pociaga za soba drugie. Po tak długiej walce jestem już bardzo blisko samodzielnego chodzenia, potrzebuję jeszcze trochę pomocy, aby spełnił się cud…