JESTEM TATĄ CUDOWNEGO SYNKA, WALCZĘ Z GUZEM MÓZGU
Mam na imię Daniel, mam 39 lat. W maju 2023 przeszedłem operację niecałkowitej resekcji gwoździaka z lewego płata skroniowego. Był to jeden z wielu etapów mojej walki w ostatnich miesiącach.
Rok 2022 odmienił moje, wydawało się, poukładane życie. W kwietniu rozpadła się moja rodzina, zabierając ze sobą mojego syna, moje największe szczęście i pozostawiając w sercu ogromną pustkę. Zaczęła się wtedy moja pierwsza walka o kontakty z dzieckiem. Ciągły stres, nerwy, notoryczne bóle głowy.
Zaplanowane, sierpniowe wakacje, które miałem spędzić z synem i gronem przyjaciół, spędziłam już bez rodziny w Bieszczadach, po powrocie od razu trafiając na SOR z potwornym bólem głowy, pierwotnie z podejrzeniem boreliozy. Tomografia komputerowa (wykonana bez kontrastu, ze względu na niewielką reakcję alergiczną) pokazuje obrzęk mózgu. Zaczyna się mój wielomiesięczny pobyt w szpitalu w Siedlcach, szereg badań, sterydy, powtarzane rezonanse. Obrzęk nie ustępuje, ale też się nie powiększa, więc z rekomendacją co trzymiesięcznych badań kontrolnych w lutym 2023 zostaję wypisany ze szpitala.
Z nadziejami powrotu do zdrowia zaczynam planować kolejne miesiące, w tym powrót do pracy, rozmawiam o zmianie lokalizacji pracy tak, by ograniczyć dojazdy. Wydarzenie z końca kwietnia po raz kolejny niweczą moje plany.
Słabe samopoczucie, chwilę później atak padaczki, powodują, że zostaje błyskawicznie przyjęty na oddział Neurochirurgii w Białej Podlaskiej, gdzie pod opieką fantastycznej, profesjonalnej kadry wykonywane są kolejne badania, w tym TK z kontrastem, który potwierdza, że wielomiesięczny obrzęk to zmiana nowotworowa.
Zapada decyzja o szybkiej operacji, podczas której udaje się wyciąć 75% zmian. Następują kolejne długie tygodnie oczekiwania na wynik histopatologii. I wreszcie nadchodzi wyrok: nowotwór złośliwy, skąpodrzewiak w II stadium. Do kwietnia 2022 kochałem swoje życie, choć miało lepsze i gorsze momenty. W maju 2023 roku miałem wrażenie, że wszystko się skończyło. Samotność, niepewność, strach, poszukiwanie możliwości leczenia, a w tym samym czasie sądowa walka kontakty z synem. Moje zdrowie, życie rodzinne, zawodowe posypało się w jednej chwili.
W obecnym momencie jestem po 6 tygodniowej radioterapii protonowej w Krakowie i oczekuję na przyjęcie do szpitala w Białej Podlaskiej na badania przed chemioterapią.
Równolegle, o ile pozwolą na to siły, czeka mnie rehabilitacja logopedyczna, bo zmagam się z ubytkami pamięci (nie pamiętam nazw przedmiotów) oraz terapia psychologiczna, bo ciężko poradzić sobie z utratą wszystkiego co było dla mnie najważniejsze w jednym momencie. Koszty powrotu do zdrowia wielokrotnie już teraz przekraczają̨ moje możliwości finansowe. Świadczenie rehabilitacyjne kończę za 3 miesiące, później będę utrzymywał się jedynie z renty. A choroba to ogromne koszty dojazdów, leków, wizyt prywatnych.
Mimo choroby i wszystkich przeciwności losu jestem tatą cudownego syna. On daje mi siłę do walki o zdrowie. Codzienne obowiązki staram się traktować zadaniowo. Walczę i wierzę, że dobre dni jeszcze przede mną. W opiece nad synem, podczas jego krótkich pobytów, w dojazdach do lekarzy pomaga mi mama i bliska rodzina. Przede mną wiele trudnych miesięcy, dziękuję za każdy, choćby niewielki gest pomocy.
Pomóc Danielowi można dokonując wpłaty na konto:
Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym Kawałek Nieba
Santander Bank
31 1090 2835 0000 0001 2173 1374
Tytułem: 3851 pomoc dla Daniela Frączyk
wpłaty zagraniczne – foreign payments to help Daniel:
Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym Kawalek Nieba
PL31109028350000000121731374
swift code: WBKPPLPP
Santander Bank
Title: 3851 Help for Daniel Frączyk
Aby przekazać 1,5% podatku dla Daniela:
należy w formularzu PIT wpisać KRS 0000382243
oraz w rubryce ’Informacje uzupełniające – cel szczegółowy 1,5%’ wpisać: 3851 pomoc dla Daniela Frączyka
Danielowi można też pomóc poprzez wpłatę systemem Przelewy24:
