MOJA OSTATNIA WALKA O SPRAWNOŚĆ

Mam na imię Aurelia. Mam 35 lat. W 2000 roku uległam poważnemu wypadkowi komunikacyjnemu, po którym moje życie zmieniło się o 180°… Pierwsze miesiące po wypadku przebywałam na intensywnej terapii. Najpierw lekarze długo walczyli o moje życie. Na szczęście tę walkę wygrali. Jednak okazało się, że moja noga została trwale uszkodzona. Początkowo lekarze chcieli dokonać amputacji lewej kończyny ze względu na uraz licznych naczyń krwionośnych na wysokości na poziomie biodra i uda. W nogę wdała się martwica.

Po wielu operacjach polegających na czyszczeniu martwych tkanek, nogę udało się uratować, lecz pozostała ona niesprawna. Przyzwyczaiłam się już do myśli, że nigdy nie będę w pełni sprawna, jednak udało mi się założyć rodzinę i wieść w miarę normalne życie.

Moje szczęście nie trwało jednak długo. Dwa lata temu moja noga dotkliwie zaczęła dawać o sobie znać. Najpierw pojawiły się silne bóle, ropnie i wysokie temperatury. Po wielu badaniach lekarskich okazało się, że nogę atakuje bakteria, która doprowadziła do infekcji kości i stanu zapalnego. Lekarze zgodnie stwierdzili, że jedynym ratunkiem dla mojej nogi (aby nie doszło do amputacji) jest przeprowadzenie operacji, polegającej na usunięciu zalegającej ropy, podaniu antybiotyku i zalepieniu niezrośniętych kanałów w kościach. Operacja ta jest bardzo kosztowna i znacznie przewyższa możliwości finansowe mojej rodziny. Może być przeprowadzona jedynie za granicą lub w prywatnej klinice w Warszawie. Jedyny specjalista, który dał mi nadzieję na powodzenie tej operacji i który chce jej się podjąć niestety nie współpracuje z NFZ.

Nie poddałam się kiedyś i nie poddam się teraz. Dlatego zwracam się z prośbą o pomoc do Was wszystkich. To moja ostatnia szansa na normalne życie, z której z całego serca pragnę skorzystać.

Pomóc Aurelii można dokonując wpłaty na konto: