logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

RATUNEK W WALCE ZE ŚMIERTELNĄ CHOROBĄ

Nazywam się Krzysztof i mam 61 lat. Jestem ojcem trójki dzieci z czego najmłodsza na 16lat. W Roku 2018 podczas świat Bożego Narodzenia, nagle moje ciało odmówiło mi posłuszeństwa. Natychmiast udałem się do szpitala i po dziesięciodniowej hospitalizacji, serii badań stwierdzono u mnie śmiertelną chorobę SLA – Stwardnienie zanikowe boczne. Pierwszymi objawami tej choroby są zaniki mięśniowe dotyczące krótkich mięśni rąk, spastyczny niedowład kończyn dolnych. W dalszym przebiegu pojawiają się zaniki kolejnych grup mięśniowych z charakterystycznymi drżeniami pęczkowymi oraz progresją objawów spastycznych.

MOJA JEDYNA SZANSA ABY ODZYSKAĆ WZROK

Cześć, jestem Karolina i mam 23 lata. Urodziłam się całkowicie zdrowym dzieckiem, ale wypadek w dzieciństwie odmienił całe moje życie… Oto moja historia. Kiedy miałam 4 latka, na skutek wypadku rozcięłam łuk brwiowy prawego oka. Doszło do tego w moim rodzinnym domu. Zeszłam do piwnicy żeby zawołać mojego Tatę na obiad i zauważyłam kawałki szkła leżące na podłodze. Tata szklił okno. Za wszelką cenę chciałam pomóc i zaczęłam zbierać drobne kawałki szkła. Pamiętam jak światło odbijało się w nich, a każdy miał inny kształt.

WALKA Z RAKIEM O UKOCHANEGO MĘŻA I TATĘ

Mój mąż rok temu dowiedział się, że ma raka trzustki. Nieoperacyjnego, w fazie przerzutowej. Przez 7 miesięcy był leczony cytostatykami o, teoretycznie, największej skuteczności. Po tym okresie okazało się, że to leczenie nie daje efektu. Po trudnych przejściach z żółtaczką, która bardzo osłabiła jego organizm, i długim powrocie do formy, od miesiąca otrzymuje wlewy z leku Gemzar. Niestety, skuteczność tego cytostatyku jest niewielka. Lekarz prowadzący zaproponował dodatkowo Abraxam zwiększający skuteczność chemioterapii. Lek ten jest nierefundowany w tym programie leczenia, musimy więc sami za niego płacić, koszt rocznego leczenia jest ogromny i przerasta nasze możliwości finansowe.

RATUNEK PRZED CIEMNOŚCIĄ… POTRZEBNA POMOC ABY MICHAŁ NIE STRACIŁ WZROKU

Nazywam się Michał Wójcik. Mam 33 lata cukrzycę insulino zależną od 1994 roku. Po 24 latach cukrzycy zaczęły mi się powikłania. Na początku roku 2018: – zapalenie jelit, schudłem wtedy 10kg, chodziłem osłupiały, nie byłem w stanie pracować ani zajmować się dzieckiem, – polineuropatia, bolesne powikłanie powodujące na początku pieczenie nóg i rąk, oraz nie wyobrażalne swędzenie. Niestety nawraca w chwili obecnej mam podobnie ale do niektórych problemów człowiek potrafi się przyzwyczaić. Na leczenie polineuropatii wydałem w tym roku około 1000zł.

WALKA Z GUZEM MÓZGU O ŻYCIE MOJEGO MĘŻA…

28 października 2018r. podczas wykonywania pracy stracił przytomność ,przy której towarzyszył mu atak padaczkowy. Natychmiast został zabrany do szpitala przez pogotowie ratunkowe. Jeszcze tego dnia usłyszeliśmy, że u mojego męża pojawiły się zmiany w mózgu. Został przyjęty na oddział Neurochirurgii ,gdzie miał zrobione dodatkowe badania. Te badania jednak nie wykazały guza na 100%. Ordynator szpitala podjął decyzje operacji , aby móc pobrać materiał do badania.Jednak w celu dodatkowej konsultacji udaliśmy się do szpitala w Gliwicach. Po odbyciu konsylium usłyszeliśmy: nowotwór w kierunku złośliwym.

RATUNEK DLA MOJEGO MĘŻA – LEK ABY POKONAĆ RAKA

Żyliśmy jak normalni ludzie, nic nie wskazywało na chorobę, wręcz przeciwnie mąż był jak okaz zdrowia. Niestety 13-go stycznia 2015 roku zaczął krwawić, zaczęła się walka, szpital, badania, skierowanie na onkologię. Diagnoza: rak odbytu. Mąż przeszedł operację oraz radioterapię i chemioterapię (20 cykli). Po zabiegach pozostał duży ubytek, stomia, cewnik. To całe leczenie to ogromny ból, strach i koszmar. Dostaliśmy się do hospicjum, gdzie mąż otrzymał dużą pomoc i jego stan się poprawił, ponieważ dostał 8 dawek leku Avastinu. Koszt jednej dawki to 6000zł. Musi dostać jeszcze z 8 takich dawek. Nie stać nas na to leczenie, sprzedaliśmy cenne rzeczy, aby móc leczyć męża, ale dalej sami nie damy rady.

MEINE TOCHTER ANTONINA KÄMPFEN MIT KREBS

Moja córka Antonina w sierpniu 2017 roku zachorowała na chłoniaka T-komórkowego na Ukrainie. Leczenie rozpoczęliśmy u nas w kraju. Stan córki był bardzo ciężki, dlatego aby ratować jej życie, zdecydowałam się na wyjazd z ojczyzny i leczenie w Polsce, gdzie szanse na wyleczenie są dużo większe. W chwili obecnej jesteśmy na terapii podtrzymującej, która będzie trwała około roku. Następnie będziemy pod opieką poradni onkologicznej przez kolejne 5 lat. W związku z tym nie chcemy wracać na Ukrainę.

LENKA I CHOROBA KTÓRA ZMIENIA DZIECIŃSTWO

Niespełna 10 letnia Lenka jest radosnym dzieckiem, które od 4 lat choruje na cukrzycę typu I. Jej codzienne czynności są podporządkowane ograniczeniom, które stawia jej choroba: ciągłe pomiary cukru, ograniczenia w diecie, brak możliwości udziału w licznych wyjazdach i imprezach szkolnych. Pomimo ogromnego wysiłku, który wkłada rodzina w kontrolę choroby Leny, bywają lepsze i gorsze chwile. Prosimy o wsparcie finansowe, które będzie przeznaczone na dalsze leczenie Lenki i zakup potrzebnego jej sprzętu medycznego. Zbieramy również na zakup nowoczesnej pompy insulinowej

MOJA WALKA Z BIAŁACZKĄ – DLA CÓRECZKI MILENKI

Nazywam się Patryk Wróbel, mam 29 lat i od 4 lat jestem szczęśliwym ojcem Milenki, która wspiera mnie razem z żoną podczas moich kilkutygodniowych pobytów w szpitalu i chemioterapii. Planowaliśmy powiększenie rodziny jednak białaczka zmieniła nasze życie… We wrześniu 2017 roku udałem się do lekarza rodzinnego z infekcją gardła, który zalecił wizytę u laryngologa, ponieważ zauważył u mnie narośl w gardle. Nie zbagatelizowałem problemu, prywatnie umówiłem się na wizytę do laryngologa i już po czterech dniach podczas wizyty z ust doświadczonego laryngologa padły słowa „jeszcze czegoś takiego nie widziałem, trzeba wykonać biopsję oraz badanie histopatologiczne”.

POMOC DLA ANIELI

Mam na imię Aniela. Jestem osobą samotną, schorowaną. Cierpię na wielopoziomową dyskopatię i choroby serca. Mam dziewięć przepuklin na kręgosłupie, co powoduje, że żyję w bólu. Nie wystarcza mi środków na wykupienie lekarstw lub na rehabilitację. Bardzo potrzebuję pomocy.

POMOC DLA DARII, ABY NADAL MOGŁA CHODZIĆ I WOŁAĆ ,,MAMA”

Mam na imię Daria i mam prawie 5 lat. Urodziłam się jako zdrowa dziewczynka, przynajmniej wszystkim się tak wydawało. Niestety okazało się że cierpię na jedną z najrzadszych chorób świata jaką jest AHC. Choroba ta występuje zaledwie u 1 osoby na 1 000 000, Moi rodzice nie wiedzieli że będę aż tak wyjątkowa. Moje ataki niedowładów mogą trwać kilka minut ,godzin lub dni i nigdy nie wiadomo co nastąpi potem czy nie będę musiała się uczyć wszystkiego od nowa czy dalej będę umiała chodzić i dalej wołać mama.

OLIWIEREK – 21 POWODÓW DO KOCHANIA

Pierwszy uśmiech, pierwszy ząbek, pierwsze kroki, pierwsze słowa- przy zdrowych dzieciach to oczywistość. Ale przy dziecku chorym-niepełnosprawnym to powód do uśmiechu, radości, a nawet łez- łez szczęścia. Nikt nigdy nie zakłada, nawet nie myśli, że może mieć chore dziecko. Dziecko, które uświadomi co w życiu jest najważniejsze-ZDROWIE. Jesteśmy rodzicami cudownego, pięknego, zawsze uśmiechniętego 2,5-letniego chłopczyka z trisomią 21 oraz bardzo ciężką, złożona wadą serduszka. To co przeszedł nasz synek w ciągu tych 2,5 roku uświadamia nam jak bardzo ważne jest zdrowie.

POMOC DLA FRANUSIA

Franuś urodził się 25.09.2018r. Cierpi z powodu zespołu wad wrodzonych OUN – schizencefalia obustronna otwarta, pachygyria, hipoplazja ciała modzelowatego, torbiel pajęczynówki dolnego tyłu czaszki oraz mega cisterna magna. Jest też pod obserwacją w kierunku wady serca – zwężenie aorty. Dodatkowo nasz synek ma niska odporność, w ciągu trzech miesięcy życia przeszedł już zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli. Franciszek wymaga stałej opieki lekarskiej u wielu specjalistów oraz intensywnej codziennej rehabilitacji u fizjoterapeuty. Chcemy dołożyć wszelkich starań w poprawie Jego dalszego funkcjonowania.

CUD ŻYCIA I WALKA O PRZYSZŁOŚĆ FRANIA

Franciszek urodził się 11 czerwca roku. Jest wcześniakiem urodzonym w 25 tygodniu ciąży, ważył zaledwie 780 gram i 31 centymetrów szczęścia. Po urodzeniu zabrany na Oddział Intensywnej Terapii Medycznej gdzie spędził 4 pierwsze miesiące życia. Franio był tlenozależny, miał 5 krotnie przetaczana krew, karmiony pozajelitowo. Zamknięty w inkubatorze podłączony do respiratora , mały okruszek przy, którym trwałam niezłomnie i czekałam na CUD. Czekałam na zielone światło…Drobnymi stópkami i rączkami pokazywał, że walczy. O przytuleniu, pocałunku powąchania jego skory nie było mowy. Mogłam tylko czekać, modlić się. Codzienne badania krwi, wkłucia pozostawiły ,,pamiątki,, blizny na ciele, które codziennie przypominają co przeszedł. Franio.

POMOC DLA NATALII

Proszę o pomoc na leczenie mojej 16 letniej córki Natalii, która ma wadę szkieletową kl.III hipoplazję szczęki w wymiarze poprzecznym i przednio-tylnym. Natalia jest leczona we Wrocławiu w Centrum chirurgi szczękowo – twarzowej, jest przygotowywana do operacji w 2020 r. Leczenie ortodontyczno -ortognatyczne nie jest refundowane przez NFZ, muszę pokrywać go sama na co mnie nie stać. Samotnie wychowuje dwie córki, utrzymuję się z alimentów na dzieci i prac dorywczych, sama mam orzeczenie o niepełnosprawności, mam kręgosłup do operacji.

POMOC DLA KAROLA

Karol ma 13 lat , podczas porodu doszło do niedotlenienia mózgu, stan dziecka był krytyczny. W szpitalu usłyszałam diagnozę , wylew krwi do mózgu czwartego stopnia to cud , że żyje. Lekarze nie dawali mu szans na przeżycie, po mimo wszystkich przeciwności losu Karol jest wśród nas. Od urodzenia choruje na Mózgowe Porażenie Dziecięce. Następstwem tej choroby jest niedowład kurczowy prawej strony ciała, problemy z koordynacją ruchową, zaburzenie koncentracji, pamięci oraz uwagi, zanik nerwu wzrokowego, małogłowie, bardzo duże problemy z mowa, jąkanie, padaczka oraz zaburzenia emocjonalne.

OPERACJA MOJĄ JEDYNĄ SZANSĄ NA POKONANIE TRUDNEJ CHOROBY…

Mam na imię Agnieszka lat 38, choruje na gastroparezę żołądka jest to przypadek jeden na 10 (zaburzenie pracy żołądka pokarmowego, przewlekłe opóźnianie opróżniania żołądka). Objawia się ona tym, że żołądek nie przyjmuje żadnych pokarmów. Każdy zjedzony przeze mnie posiłek zostaje zaraz zwrócony, dlatego mój organizm jest wyczerpany i musi być wzmacniany kroplówkami dożylnymi. Choruje również na hipoglikemię, która objawia się nagłym spadkiem cukru, ponieważ trzustka nie produkuje insuliny, oraz epilepsję. Cztery lata temu przeszłam udar, jestem po operacji guza piersi i po 34 innych zabiegach operacyjnych.

POMOC DLA STASIA

Ten mały szkrab o imieniu Staś to dzielny, bardzo pogodny chłopiec, który mimo swojego młodego wieku, przeszedł więcej niż niejeden dorosły. Staś urodził się ze stopą końsko-szpotawą. By mógł w przyszłości normalnie chodzić, stópka była gipsowana, Staś przeszedł zabieg przecięcia ścięgna Achillesa, a dziś dzielnie nosi specjalną szynę korygującą wadę i zapobiegającą jej nawrotowi (do co najmniej 4 roku życia). Na wadę ortopedyczną byliśmy przygotowani już w ciąży, jednak po porodzie zastały nas kolejne problemy. Ze względu na zaburzenia oddychania pierwszy miesiąc swojego życia Staś spędził w szpitalu.

OPERACJA TO MOJE BYĆ ALBO NIE BYĆ

Mam 38 lat i od 5 lat zmagam się ze straszną chorobą jaką jest endometrioza. W ciągu ostatnich lat miałam 2 operacje, które niestety niewiele dały. Przeszłam dziesiątki badań, byłam kilkukrotnie w szpitalu. Moje codzienne życie jest walką z bólem i walką o normalne funkcjonowanie każdego dnia. Endometrioza zabrała mi w życiu to co najważniejsze – macierzyństwo. Ale nie poddałam się i walczę dalej mimo przeciwności. Obecnie jedyną szansą na zdrowie i życie bez bólu jest operacja przeprowadzona w prywatnej placówce we Wrocławiu. Są tam wspaniali ludzie, którzy podjęli się mnie operować. Niestety kwota 20.000 jest dla mnie nieosiągalna. Dlatego zwracam się do Państwa z prośbą o pomoc. Nawet najmniejsza kwota przybliży mnie do celu.

POMOC DLA AGNIESZKI

Kiedy pierwszy raz 4 lata temu dostałam zatoru, zdążyłam się jeszcze doczołgać do sąsiadki i poprosić o karetkę. Rok później dostałam go kolejny raz, a dwa lata później kilka dni po operacji po raz trzeci. Uratowano mi nogi, miałam krytyczne, ostre niedokrwienie kończyn dolnych. Poruszam się z chodzikiem, powoli, mozolnie ale… chodzę 🙂 Jednak amputacja to kwestia czasu, chcę go przeciągnąć, jakoś przesunąć. A może stanie się cud i chociaż powoli ale jeszcze dam radę się poruszać. Żyję sobie na co dzień starając się nie mieć żalu do nikogo, staram się uśmiechać, pokornie przyjmować to co daje los

POMOC DLA ADRIANKA

Adrianek ma 5 lat. Urodził się jako zdrowy chłopiec. Od jakiegoś czasu źle się czuł. Dokładnie 10 listopada 2018r trafił do szpitala i okazało się, że jego stan zagrażał jego życiu, miał kwasicę. Po kilku badaniach lekarz stwierdził cukrzycę typu 1. Życie naszego synka uległo całkowitej zmianie. Do każdego posiłku potrzebuje dostać insulinę. Niestety utrzymanie pompy jak i koszty leczenia, dojazdy do szpitala są duże.

POMOC DLA MARCELA

Marcel urodził się jako wcześniak w 33 tygodniu ciąży z wagą 1200g i 37 cm wzrostu. Jest hipotrofikiem, według siatek centylowych jego wzrost i masa ciała zupełnie odbiegają od prawidłowych pomiarów dzieci w jego wieku. Marcel ma 2 lata i zaledwie 9kg wagi, ma niedoczynność tarczycy, zdiagnozowane opóźnienie rozwoju ruchowego , nadwrażliwość sensoryczną, niedosłuch obustronny oraz problemy neurologopedyczne. Jego obniżone napięcie mięśniowe i nadwrażliwośc sensoryczna spowodowaly zanik odruchu ssania i niechęć do jedzenia. Marcel nie gryzie pokarmu, spożywa tylko pokarm zblendowany a płyny przyjmuje przez strzykawke.

POMOC DLA FRANKA W WALCE Z ZANIKIEM MIEŚNI

Cześć, mam na imię Franek i niedawno skończyłem 6 lat. Choruję na Dystrofię mięśniową typu Duchenne’a (DMD). Jest to straszliwa, nieuleczalna na dzień dzisiejszy choroba genetyczna, która prowadzi do postępującego zaniku mięśni. Objawia się ona osłabieniem mięśni całego ciała. Na początku są to problemy ze wstawaniem z podłogi, chodzeniem oraz bieganiem, dużo trudności sprawia mi również wchodzenie po schodach. Męczę się szybciej i robię wszytko wolniej niż inne dzieci,często potrzebuję pomocy. Mimo to jestem wesołym i ciekawym świata chłopcem.

POMÓŻ MI WALCZYĆ Z TRUDNĄ CHOROBĄ…

Nazywam się Jaś Szredziński. Jestem kilkuletnim chłopcem i mieszkam w Wyszkowie wraz z rodzicami i bratem – Dawidem. Od listopada 2018 r. zdiagnozowano u mnie cukrzycę typu 1. Od kilku tygodni przed rozpoznaniem choroby rodzice obserwowali u mnie niepokojące objawy : zawahania nastroju, bardzo dużo piłem i zdarzało mi się czasem nad ranem zmoczyć, schudłem… Rodzice z obawy o moje zdrowie postanowili zbadać mocz.. Kolejnego dnia rano jak gdyby nigdy nic Mama zaprowadziła mnie do przedszkola, po czym udała się do szpitala po wyniki mojego badania. Niestety badanie wykazało bardzo duże stężenie cukru w moczu

MARCELINKA WYWALCZYŁA ŻYCIE, TERAZ WALCZY O SAMODZIELNY KROK…

Marcelina urodziła się 26.02.2017 roku, w 32 tygodniu ciąży, jako druga z bliźniaczek. Wydawać by się mogło, że nie jest to wcale tak wcześnie, jednak miała ona bardzo ciężki start. Po nagłym porodzie, mała kruszynka o wadze 1280 gram i długości ciała 41 cm., trafiła od razu do inkubatora w którym spędziła prawie 2 miesiące. W tym czasie stoczyła walkę o życie. Wylew krwi do mózgu, sepsa, zapalenie płuc, to był ciężki początek. Przez 44 dni wymagała tlenoterapii, w gorszych momentach intubacji, respiratora i transfuzji krwi. Długi czas podłączona była do licznych rurek i czujników, monitorujących jej stan, aplikujących leki i pokarm

POMOC DLA GRZEŚKA

Nasz syn Grzesiek urodził się 20 czerwca 2017 roku , jako zdrowe dziecko . Otrzymał przy porodzie 10 pkt. Apgara . Po 3 miesiącach życia , Grzesiek przestał nagle oddychać . Po reanimacji udało się mu przywrócić oddech . Grzesiek w bardzo ciężkim stanie został przetransportowany do szpitala . W szpitalu stwierdzono padaczkę z występowaniem napadów zgięciowych , zaburzenie rozwoju psychoruchowego (niska aktywność, bardzo niskie napięcie mięśniowe, brak kontaktu ) . Grzesiek nie wodził wzrokiem nie miał i do tej pory niema kontaktu wzrokowego . Zaczęła się nasza walka o dalsze zdrowie i życie naszego synka.

POMOC DLA IGUSI…

Iga urodziła się w 36 tygodniu ciąży z Zespołem Downa i wadą serca. Będąc w ciąży nic nie wiedziałam o chorobie córeczki. Iga w piątym miesiącu życia przeszła operacje serduszka-cały czas jest pod opieką kardiologa. Od 3 tygodnia życia Iga jest rehabilitowana metodą PNF, od 3 miesiąca metodą NDT Bobath, a od niedawna również metodą Vojty. Iga uczęszcza także na zajęcia logopedyczne do Szkoły Metody Krakowskiej. Iga jest bardzo wesołą i pogodną dziewczynką, bardzo dużo się uśmiecha, rzadko płacze. Rehabilitacja przynosi bardzo duże efekty, jednak jest bardzo kosztowna. Iga na 9 miesięcy zaczęła samodzielnie siedzieć, ale nie potrafi nadal stanąć na nóżkach.

MAŁY TOMEK I TRUDNA WALKA Z CUKRZYCĄ

U 5-letniego Tomka w listopadzie ubiegłego roku zdiagnozowano cukrzycę 1 typu oraz celiakię. Są to choroby nieuleczalne. Cukrzyca 1 typu wymaga stałego podawania insuliny oraz częstego pomiaru cukru z krwi palca, natomiast celiakia (choroba trzewna) wymaga ścisłej i restrykcyjnej diety bezglutenowej. Obecnie chłopczyk otrzymuje 4 zastrzyki insulinowe dziennie oraz co 2,5 godz. musi mieć zmierzony cukier poprzez nakłucie palca (także w nocy). Przy dużych wahaniach poziomu glikemii zastrzyków dobowych jest więcej. Pomimo bólu, który często mu towarzyszy, Tomek jest radosnym chłopcem uwielbiającym piłkę nożną i judo.

POWSTRZYMAĆ OKRUTNĄ CHOROBĘ…

Mam na imię Kuba i skończone 28 lat. Jestem chory na dystrofię miotoniczną. Choroba ta zalicza się do chorób nieuleczalnych i śmiertelnych. Objawia się znacznym osłabieniem i zanikiem mięśni. Jest to choroba genetyczna, wrodzona. Nie daje mi ona szans na normalne życie. O mojej chorobie dowiedziałem się w 2017 roku. Był to dla mnie i moich rodziców ogromny cios. Miałem swoje plany i marzenia. Chciałem zostać rehabilitantem ruchowym, pomagać chorym ludziom. Niestety choroba wszystko przekreśliła. Do dziś nie potrafię w pełni zaakceptować mojej choroby, i nie mam wewnętrznej zgody na bycie chorym…

MOJA CÓRKA ANTONINA WALCZY Z RAKIEM…

Moja córka Antonina w sierpniu 2017 roku zachorowała na chłoniaka T-komórkowego na Ukrainie. Leczenie rozpoczęliśmy u nas w kraju. Stan córki był bardzo ciężki, dlatego aby ratować jej życie, zdecydowałam się na wyjazd z ojczyzny i leczenie w Polsce, gdzie szanse na wyleczenie są dużo większe. W chwili obecnej jesteśmy na terapii podtrzymującej, która będzie trwała około roku. Następnie będziemy pod opieką poradni onkologicznej przez kolejne 5 lat. W związku z tym nie chcemy wracać na Ukrainę.

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"