MIŁOŚĆ PONAD WSZYSTKO…
“My w wielkim świecie zagubieni, W miastach co mają zimne twarze, My życiem naszym obarczeni, Które dalekie jest od marzeń, My niby ptaki którym czas, Odcina skrzydła, I nie lecą, My ze słowami które nam, Na ustach rosną, I kaleczą, My sami w sobie poplątani, My niby ciemna sieć pajęcza, My zagonieni my samotni, Szukamy każdy swego szczęścia, Szukany każdy swojej drogi, Szukamy każdy swego miejsca, I ciągle jeszcze elementarz, Cichym wieczorem każdy czyta, Bo może tam jest owa prawda, O którą każdy z nas się pyta!” Ks. Wacław Buryła