logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

MOJA BARDZO TRUDNA WALKA Z RAKIEM…

Przeszłam chorobę nowotworową, rak nosogardła z przerzutami do węzłów chłonnych, w roku 2012 ze wznową węzłową w 2017 w roku> Obecnie jestem po leczeniu chemioterapią, radioterapią oraz leczeniu operacyjnym i metody konwencjonalne w Polsce zostały w zasadzie wykorzystane. Środki zgromadzone na moim subkoncie zostaną przeznaczone na leczenie w ramach immunoterapii, lub za pomocą innych metod, które są dostępne jedynie za granicą

POMÓŻMY BARTUSIOWI W WALCE Z BIAŁACZKĄ

Bartuś ma 18 miesięcy i od prawie 5 choruje na ostrą białaczkę limfoblastyczną. Wszystko zaczęło się w sierpniu 2018r. Bartuś zaczął opadać z sił, gorączkować, brakowało mu apetytu i szybko się męczył. Do szpitala trafił 9.08.2018 i wówczas zaczął się nasz koszmar. Na oddziale onkologii i hematologii dziecięcej w Krakowie usłyszeliśmy diagnozę. Opanował nas ogromny strach i przerażenie co będzie dalej. Lekarz przekazał nam, że leczenie potrwa kilka lat. Synek po kolejnych dawkach chemii jest coraz słabszy, powypadały mu włosy i ma problemy z apetytem. W czasie swojego krótkiego życia przeszedł już bardzo dużo bolesnych zabiegów.

CHŁONIAK NA ZAKOŃCZENIE FERII ZIMOWYCH

Kuba to 13 letni, wesoły mądry chłopiec, wulkan energii. Ferie przed chorobą spędził na zimowiskach. Wrócił jakiś dziwnie zmieniony na twarzy, jakby obrzęknięty, miał kaszel, nic jednak nie zapowiadało późniejszych wydarzeń. Wizyta u lekarza – zwykła infekcja, wszystkie wyniki prawidłowe, tylko ten dziwny obrzęk twarzy, …może alergia?
27.01.2017 sobota – tej daty nie zapomnę do końca życia. Kuba ma duszność, obrzęk twarzy się powiększa, jedziemy na pogotowie. Lekarz kieruje nas do szpitala. Na szyi w okolicy obojczyka wykrył dziwny guz ok. 6 cm – myślimy, powiększony węzeł – przy infekcji.

PATRYK I WALKA Z GUZEM MÓZGU…

Patryk w sierpniu 2014 roku , krótko po swoich 17 urodzinach trafił do szpitala z silnymi bólami głowy oraz innymi poważnymi objawami neurologicznymi. Przeszedł operację guza mózgu i rozpoczął leczenie onkologiczne. W wyniku choroby Patryk cierpi na czterokończynowy niedowład i wymaga intensywnej rehabilitacji. Tylko dzięki temu oraz pomocy wielu specjalistów Patryk będzie miał szansę aby jego stan poprawił się. Dlatego zwracamy się z prośbą o pomoc w finansowaniu niezbędnej Patrykowi i jednocześnie tak kosztownej rehabilitacji. Będziemy wdzięczni za wszelką pomoc.

ABYM MÓGŁ ŻYĆ DLA MOICH DZIECI I WNUKÓW…

Witam, nazywam się Zdzisław Marciniszyn, w 2019 skończę 66 lat. W 2016 wykryto u mnie 3cm guza w jelicie grubym. Przeszedłem operacje wycięcia guza w 12/2016r, na szczęście guz nie miał komórek nowotworowych. Dwa miesiące później zaczęły mi drętwieć ręce aż do łokci i nogi od kolan do pasa. Trafiłem na oddział neurologiczny gdzie po gruntownych badaniach stwierdzono u mnie zapalenie wielokorzeniowo-rdzeniowe. Niestety wyleczyć tej choroby nie można, jedynie za pomocą suplementów diety, odpowiednich witamin, minerałów, aminokwasów oraz rehabilitacji można spowolnić postęp choroby. Nie mam czucia w dłoniach (nie czuję co trzymam w dłoni), często rzeczy wypadają mi z rąk, nie czuję siły nacisku.

MALUTKA GABRYSIA I WALKA Z NOWOTWOREM – NEUROBLASTOMA

W kwietniu 2016 roku zdiagnozowano u Gabrysi neuroblastomę IV stopnia z przerzutami do kości i szpiku kostnego. Natychmiast rozpoczęła chemioterapię, która niestety nie przyniosła poprawy. Z uwagi na położenie guza Gabrysia nie została zakwalifikowana do operacji i podano kolejną chemioterapię. 18.02.2017 zdecydowano o przeprowadzeniu operacji. Niestety nie udało się usunąć całego guza. W maju 2017 Gabrysia została poddana megaterapii MIBG oraz procedurze autoprzeszczepu szpiku kostnego. Po przeszczepie podjęto kolejna próbę resekcji guza. Okazało się to niemożliwe.

MOJA WALKA Z GUZEM MÓZGU…

Jestem na samym początku walki z nowotworem- Glejakiem wielopostaciowym czwartego stopnia. W dniu 25 marca 2018 wykryto nagle u mnie guza, który był umiejscowiony w prawym płacie czołowym. Diagnoza lekarzy sprawiła, że załamał mi się mój dwudziestojednoletni świat, wraz z moimi planami. 26 marca 2018 przeszedłem pomyślnie operację usunięcia guza. Przede mną bardzo długie i kosztowne leczenie. Nie ukrywam,że nie posiadam środków które pomogłyby mi na godne leczenie i rehabilitacje.

POMOC DLA MALUTKICH CÓRECZEK JAKUBA: LENKI I NINKI

Mój brat walczy z glejakiem IV stopnia. Żona Renata i córeczka Lenka potrzebują aby mąż i tata był z nimi. Bratowa 30 października br. urodziła śliczną córeczkę Ninkę która daje siłę by walczyć dalej. Malutka Ninka także chce aby tata był zdrowy i obecny w jej życiu, które dopiero zaczyna. Walczymy! Zwracam się do Państwa z bardzo gorącą prośbą o wsparcie i pomoc w pozyskaniu funduszy na leczenie, zakup lekarstw i ochronę zdrowia dla mojego rodzonego brata Jakuba.

STASIU I BARDZO TRUDNA WALKA Z NOWOTWOREM

Mój syn Stasiu Ossowski urodził się 8 września 2009 roku jako zdrowe dziecko. Od 24 grudnia 2017 roku zaczął skarżyć się na złe samopoczucie, ból nóg, który utrzymywał się około tygodnia, oraz podgorączkowe stany, następnie była przerwa od bólu i tak się powtarzało aż do marca tego roku. Od tego czasu zaczęła się nasza częsta wędrówka do specjalisty reumatologii dziecięcej, ortopedy dziecięcego, do okulisty jak i próba znalezienia przyczyny bólu. 13 marca 2018 r. zauważyłam u Stasia opadającą powiekę i wyczułam guza na głowie, a 15 marca pojechaliśmy do szpitala w Bydgoszczy na Oddział Pediatrii, Hematologii, Onkologii

EWCIA OTRZYMAŁA WYROK ŚMIERCI BĘDĄC JESZCZE W BRZUSZKU MAMY…

Historia Ewci zaczyna się w listopadzie 2015 roku, gdy dowiedzieliśmy się, że pojawi się długo oczekiwane dziecko. Na początku stycznia 2016 rutynowe badania wykazały nieprawidłowości, które miały być błahe. Kolejne badania rozwiały nadzieję, postawiono również ostateczną diagnozę – potworniak (Teratoma sacro-coccygeale maturum) dający nikłe szanse na przeżycie. Ewcia otrzymała wyrok śmierci. Wyjście ze szpitala ze świadomością, iż z dużym prawdopodobieństwem trzeba będzie złożyć Ewcię w grobie była przybijająca.

WALKA O ODDECH…, WALKA O ŻYCIE…

Mam 29 lat, od urodzenia choruję na nieuleczalną dystrofię mięśniową typu Duchenne’a tzw. ogólny zanik mięśni. Pierwsze objawy wystąpiły kiedy miałem 6 lat, a od 13 roku życia poruszam się na wózku inwalidzkim. Choroba odbiera mi siłę w mięśniach, które powoli zanikają – odebrała mi już siłę nóg, pozostawiła niewielką sprawność manualną, nie zapomniała również o sile mojego oddechu. W kwietniu 2013 r. nastąpiło drastyczne pogorszenie mojego stanu zdrowia, pojawiły się problemy z oddychaniem wraz z zatrzymaniem oddechu.

MALEŃKA ZUZIA I RDZENIOWY ZANIK MIĘŚNI…

Jestem tatą prawie 3-miesięcznej dziewczynki. Zuzia przyszła na świat 9 października. 17 grudnia zdiagnozowano u naszej córeczki SMA1- najcięższą postać rdzeniowego zaniku mięśni. Ta straszna choroba w szybkim tempie osłabia mięśnie tułowia, kończyn, płuc oraz przełyku. Wszystko zaczęło się 26 listopada kiedy pojechaliśmy do przychodni w celu zaszczepienia naszej córeczki. Pani doktor skierowała nas tego samego dnia do szpitala, a Zuzia szczepień nie mogła otrzymać. W szpitalu spędziliśmy tydzień bez żadnej diagnozy. Wszystkie wyniki były w porządku.

MALUTKI REMIGIUSZEK I WALKA Z GUZEM MÓZGU…

Nasz synek Remigiusz Wiatr urodził się 28 września 2015 r. w Bydgoszczy, jako zupełnie zdrowy chłopiec. Jest naszym jedynym i ukochanym dzieckiem. W połowie grudnia 2017 roku zaczęliśmy zauważać, że nasz wówczas dwuletni synek zaczyna coraz częściej się przewracać i tracić równowagę. Zaniepokojeni udaliśmy się do lekarza pediatry, który na szczęście od razu skierował nas do szpitala. Postawiona przez lekarzy neurologów diagnoza była przerażająca…

ŚLICZNA MALEŃKA LILKA I GUZ MÓZGU

Lilka jest naszym czwartym dzieckiem, ale pierwszą córką. Do tej pory rodzili się nam sami synowie – Leon, Ignaś i Stefek. Nasza dziewczynka urodziła się pod koniec marca 2016, a już na początku sierpnia tego samego roku zdiagnozowano u niej guza mózgu – glejaka skrzyżowania nerwów wzrokowych. Nowotwór, jak mówią nas lekarze, ma niski stopień złośliwości, ale ponieważ jest dużych rozmiarów (7 x 4,8 x 4,8 cm) uciska mocno na nerwy wzrokowe upośledzając przede wszystkim wzrok Lilki. Lokalizacja guza powoduje także problemy z jedzeniem i przybieraniem na wadze (Lila często wymiotuje, nie odczuwa głodu, ma znikomy odruch ssania, dlatego wspomagamy ją karmieniem przez sondę), wolniejszym rozwojem motorycznym i logopedycznym a w przyszłości może także powodować zaburzenia gospodarki hormonalnej.

GUZ MÓZGU – DIAGNOZA KTÓRA ZMIENIA ŻYCIE…

Mam na imię Michał. Byłem zdrowym, normalnie rozwijającym się, dobrze uczącym się chłopcem. W 2016 r. rozpocząłem naukę w liceum ogólnokształcącym w Przemyślu, marząc o studiach prawniczych. Na początku 2017 r. zawalił się mój cały świat – zdiagnozowano u mnie 4 cm. nowotwór mózgu. Po dwutygodniowym pobycie na oddziale Neurologii w szpitalu w Przemyślu, zostałem przewieziony do Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie, gdzie w dniach 2-4 lutego 2017 r. przeszedłem trzy bardzo ciężkie, wielogodzinne operacje na mózgu. Już po pierwszej operacji powstały przerażające powikłania – mimo podawania mi bardzo silnych leków, strasznie cierpiałem

NASZA KRUSZYNKA ADA WALCZY O ŻYCIE Z NOWOTWOREM…

Ada urodziła się 20.11.2017 . Niestety od razu po porodzie okazało się że coś jest nie tak. Malutka nie ruszała nóżkami. Ta informacja była dla nas niewyobrażalnie wielkim ciosem , ponieważ cała ciąża przebiegała książkowo i nic nie wskazywało na to, jak straszny los spotka nas i naszą maleńką bezbronną dziewczynkę, zaraz po urodzeniu.
Lekarze ze szpitala w którym urodziła się Ada nie byli w stanie stwierdzić co jest naszemu dziecku, z czego wynika paraliż. Umieraliśmy ze strachu o życie naszej kruszynki.

DAWID I TRUDNA WALKA Z NOWOTWOREM KOŚCI – OSTEOSARCOMA…

Mam na imię Dawid i mam 12 lat. Urodziłem się z wadą nerek, a później zdiagnozowano u mnie Zespół Aspergera.
Gdy miałem 9 lat wykryto u mnie nowotwór złośliwy lewej kości ramiennej – osteosarcoma z przerzutami do obu płuc. Od tamtej pory dzielnie walczę z chorobą. Przeszedłem już wiele operacji i chemioterapii, które uszkodziły mi wzrok i słuch. Obecnie znajduję się pod opieką Oddziału Onkologii IMiD w Warszawie. Czeka mnie jeszcze długie leczenie i rehabilitacja. W trakcie choroby dotknęły mnie również inne tragedie- w ciągu ostatniego roku zmarł mój ukochany Tata, a wkrótce później mój jedyny Brat…

WALCZĘ DLA MOJEGO MAŁEGO SYNKA…

Nazywam się Maciej Mielniczek. Mam 34 lata. Trzy lata temu w wyniku tragicznego wypadku samochodowego doznałem szeregu skomplikowanych obrażeń głowy i całego ciała, zapadając w śpiączkę. Lekarze nie dawali mi szans na przeżycie, jednak udało się – żyję. Od grudnia 2014 walczę o powrót do zdrowia. Odzyskałem świadomość, jednak dalej nie jestem w stanie stanąć na nogi, rozmawiać czy samodzielnie zająć się sobą. Cieszę się widokiem wspierającej rodziny, przepełnia mnie duma, kiedy patrzę na mojego trzyletniego Syna.

POKONAĆ RAKA I NIE POZWOLIĆ MU ZABRAĆ MARZEŃ…

Tak pisała Kornelcia jak jeszcze miała siłę i nadzieję. „Niedawno poznałam miłość swojego życia i chciałabym się zestarzeć u boku tej wspaniałej osoby. Jednak diagnoza raka trzustki, którą usłyszałam w grudniu ubiegłego roku, rozbiła moje plany i marzenia. Na początku roku 2017 zaczęły mnie męczyć okropne bóle brzucha, skurcze i biegunka. Zdarzały się dni, w których nie potrafiłam wstać z łóżka, ponieważ ból podbrzusza był nie do zniesienia. Biegunka męczyła mnie co najmniej 8 razy dziennie. Nawet zwykły spacer był niemożliwy. Ciągle musiałam mieć blisko siebie toaletę. Myślałam, że to choroba jelita grubego. Przechodziłam różna badania

POKONAĆ NOWOTWÓR

Michał ma 28 lat. Jest absolwentem Politechniki Krakowskiej. W czerwcu 2017 zdiagnozowano u niego nowotwór złośliwy – chłoniak. Leczy się już od wielu miesięcy przez podania chemioterapii oraz wlewów dokanałowych. Droga leczenia jest bardzo trudna i kosztowna, potrzebna jest pomoc

NASZ UKOCHANY SYNEK ŁUKASZ WALCZY Z BIAŁACZKĄ

23.07.2018 r. Data która zmieniła nasze życie na zawsze. W jednej chwili świat nam się zawalił… Tego dnia usłyszeliśmy diagnozę: ostra białaczka limfoblastyczna. Nasz cudowny chłopczyk, ukochany synek, zawsze uśmiechnięty, silny i zdrowy tak nagle zachorował… To był dla nas szok, polały się potoki łez i pojawiło się pytanie dlaczego on? Jego beztroskie dzieciństwo zastąpił szpital, badania, zabiegi, transfuzje i chemioterapia. Droga przez chorobę jest długa i ciężka. Dlatego walczymy o niego jak tylko możemy.

MALEŃKA ALICJA I BARDZO TRUDNY POCZĄTEK ŻYCIA…

Wyobraźcie sobie, że rodzicie się niedoskonali, jesteście silni, parametry narządów wewnętrznych macie w porządku, ale poruszacie się niezgodnie ze wzorcem ruchu, macie problemy z odruchami ssania, połykania, coś jest nie tak jak zazwyczaj u zdrowego noworodka… Ale czy ta niedoskonałość, odmienność, patologia (med.), oznacza, że wkrótce macie odejść? Nie oznacza na pewno, że nie zasługujecie na szansę zdiagnozowania choroby oraz jej leczenia. Nikt z nas nie chciałby aby jego życie zostało przekreślone na starcie. Dlatego też, należy walczyć o diagnostykę i możliwe do wdrożenia leczenie takich dzieci jak nasza Alicja.

WALKA Z RAKIEM O SYNA…

Od ponad roku zmagam się z chorobą syna (rak wątroby). Z uwagi na długą listę oczekujących na leczenie i jego poważny stan (mimo Karty DILO) jedynym ratunkiem było szukanie pomocy wśród prywatnych specjalistów. Na podjęcie takiej decyzji miałam niewiele czasu i aby zabezpieczyć potrzeby syna zadłużyłam się, by móc opłacić jego leczenie. Leczę syna m. in. w Warszawie w Wojskowym Instytucie Medycznym na Oddziale Onkologicznym, w Mazowieckim Szpitalu Onkologicznym w Wieliszewie. Wszelkie moje działania były na „cito” i opierały się z reguły na środkach pozyskanych z tzw. chwilówek.

WALCZĘ O KAŻDY ODDECH, O KAŻDY KOLEJNY DZIEŃ…

„Dopóki Walczysz Jesteś Zwycięzcą” Cytat św. Augustyna to moja mantra życiowa, która mi towarzyszy każdego dnia i pozwala mi przeżyć każdy dzień, który od blisko 4 lat jest taki sam. Moja „never ending story” ze zdrowiem rozpoczęła się w 1999 roku, kiedy znalazłam się w Klinice Urologii w Wojskowym Instytucie Medycznym w Warszawie z podejrzeniem „czegoś” w prawej nerce. Po serii badań okazało się, że jest również „coś” na lewej nerce. Wcześniejsze badania nie wskazywały, że mogę mieć w sobie jakąś „bombę z opóźnionym zapłonem”, która w każdej chwili mogła wybuchnąć. Trafiłam na stół operacyjny, w wyniku czego usunięto mi całkowicie prawą nerkę

POKONAĆ BIAŁACZKĘ I ZREALIZOWAĆ MARZENIA

„MAMO, TATO MAM JESZCZE DUŻO MARZEŃ, CHCĘ JESZCZE PÓJŚĆ W GÓRY, KIEDY WYZDROWIEJĘ” – mówi 8 – letnia Ola. W sierpniu 2018 r. zdiagnozowano u niej ostrą białaczkę szpikową. Choroba bardzo zmieniła życie Olgi – musiała przerwać naukę w szkole, na chwilę odłożyć ulubione zajęcia – jazdę na rowerze, na rolkach, zabawy z koleżankami. Jednym z marzeń Olgi jest jeszcze pójście w góry. W zeszłym roku wybrała się tam z rodzicami i starszą siostrą. W tym roku wyjazd został odłożony ze względu na chorobę.

MARZENIE, ABY SZPITAL PRZESTAŁ BYĆ NASZYM DOMEM…

Igorek to 10-letni chłopiec, który w lutym 2017 trafił do szpitala z powodu zażółcenia skóry. Zdiagnozowano u niego 2 choroby wątroby: PSC – postępujące zapalenie dróg żółciowych wewnątrz i zewnątrzwątrobowych oraz AIH – zwłóknienie. Po 3 tygodniach sterydoterapii zdiagnozowano ciężką postać anemii aplastycznej i nastąpiła potrzeba przetaczania koncentratu krwinek czerwonych i płytkowych. Jedynym ratunkiem dla Igora była transplantacja alogenicznych komórek krwiotwórczych. Oczekiwanie na przeszczep przy tak słabej odporności przyniosło nam inwazyjną grzybicę płuc. 16.08.207 dokonano transplantacji szpiku kostnego. Z bagażem chorób nadal walczymy o zdrowie, marząc o tym, aby szpital przestał być naszym domem.

DAMIANEK I BARDZO TRUDNA WALKA Z BIAŁACZKĄ…

Damianek urodził się 25 lutego 2012 roku. Pomimo, że za oknem panował chłód, ten mały Skarb ogrzewał serca swoim rodzicom. Niestety tuż przed trzecimi urodzinami wykryto u Niego ostrą białaczkę limfoblastyczną. Urodziny świętował podpięty pod kroplówki, a z powodu póżnego wykrycia choroby musiał być leczony najcięższą chemią. Jednak nasz cudowny Chłopczyk zniósł całe leczenie oraz mnóstwo ciężkich komplikacji i w końcu wygrał z chorobą. Wrócił do przedszkola i nie mógł się doczekać zerówki,tak uwielbia się uczyć.Niestety po dwóch latach od zakończenia leczenia podtrzymującego zaczął mieć silne bóle kręgosłupa. W lipcu 2018 roku, po wykonaniu biopsji szpiku, nasz świat kolejny raz runął. WZNOWA. Nie mogliśmy uwierzyć.

GUZ MÓZGU W GŁÓWCE NASZEJ CÓRECZKI – JEJ CAŁE MALUTKIE ŻYCIE TO CIERPIENIE I BÓL

Nasza Córka Laura Glabisz urodziła się przez cesarskie cięcie 20 sierpnia 2017 roku w Olsztynie, jako śliczna i zdrowa dziewczynka. W trakcie jej rozwoju niemowlęcego zaobserwowaliśmy, iż rozwija się nieco wolniej od rówieśników. Zaniepokojeni naszymi obserwacjami podjęliśmy zatem działania w kierunku diagnostyki i rehabilitacji. Odwiedziliśmy wielu lekarzy m.in pediatrę, neonantologa, laryngologa, okulistę, rehabilitanta, kilku neurologów aby dowiedzieć się, jak możemy pomóc naszemu dziecku i czy Jej zachowania są prawidłowe. Laura przeszła szereg badań m.in. 3 – krotne usg główki.

CHCĘ BYĆ DLA NICH…

Mam na imię Monika mam 33 lata,jestem mamą dwóch wspaniałych córek Nikoli (13) i Klaudii (7). Mam wspaniałego męża Jarka kocham ich nad życie byliśmy szczęśliwi do czasu gdy zachorowałam,nasz świat się zawalił. W październiku 2017 roku dowiedziałam się,że mam nowotwór złośliwy piersi od wtedy całe nasze dotychczasowe życie i plany uległy zmianie. Wszystko kręci się koło mnie i mojej choroby,a przecież powinno być inaczej.Nikt z nas nie chce tego ale życie decyduje za nas i nie mamy na to wpływu. Moja rodzina to moja siła moja opoka bez nich nie dałabym rady. Moja (nasza ) codzienność to teraz ciągłe wyjazdy na kontrole i chemie, radioterapie.

ABY POKONAĆ RAKA I BYĆ Z MOIMI DZIEĆMI

Mam na imię Ania, jestem dumną mamą trójki dzieci-Julii, Madzi i Amadeusza. Do zeszłego roku byłam aktywna zawodowo. Uwielbiam swoją pracę (rozwiązania teleinformatyczne). Kocham czytać, podróżować, spotykać ludzi, rozmawiać. Jestem wesołą, pogodną osobą. W listopadzie 2017 roku dowiedziałam się, że po 15 latach powrócił rak. W 2002 zaatakował po raz pierwszy piersi. Przeszłam wtedy chemioterapię i radioterapię. Tym razem jest na kościach. W Polsce zostałam poddana radioterapii. Zaczęłam szukać innych możliwości. Znalazłam lek, nie refundowany w Polsce. Wszystkie oszczędności już poszły na leczenie.

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"