logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

BÓL, ŁZY I STRACH O NASZEGO SYNKA… KRZYSIU WALCZY Z NOWOTWOREM…

Krzysiu,nasz synek,wraz ze starszą siostrą Patrycją (7 lat) i młodszym braciszkiem Mikołajem (3,5 miesiąca) mieszka na wsi w Trutnowie (miejscowości położonej w Borach Tucholskich). Jesteśmy rodziną ,która wiedzie proste, zwyczajne życie, na które składa się wzajemna miłość i szacunek do siebie oraz wspólna praca.Pomimo trudu i ciężkiej pracy na gospodarstwie rolnym,które prowadzimy wraz z mężem,pomimo codziennych obowiązków cieszyliśmy się z naszego życia.. . .

GABRYSIA POTRZEBUJE NAS, A MY JEJ… POMÓŻCIE NAM JEJ NIE STRACIĆ…

Gdy 23. października po raz trzeci zostaliśmy rodzicami byliśmy najszczęśliwszą rodziną na świecie. Córcia była okazem zdrowia, jej siostrzyczki pokochały ją od pierwszego wejrzenia. Gabrysia rozwijała się książkowo, do momentu gdy neurolog stwierdził u niej asymetrię ułożeniową, zaczęliśmy się rehabilitować i znów sytuacja wróciła do normy. Pojechaliśmy na pierwsze wspólne wakacje, nie podejrzewając że już niedługo nasze życie wywróci się do góry nogami. Po powrocie zauważyliśmy, że nasza 10 miesięczna Gabrysia leżąc na brzuszku przestała się podpierać, potem zaczęła tracić władzę w malutkich rączkach- to był początek strasznej diagnozy.

JEDNA SEKUNDA, KTÓRA ZMIENIŁA WSZYSTKO…

Vierek – lat 36, Znaki szczególne – nieustanny uśmiech, Charakter- uparciuch z ogromnym sercem, Pasja, miłość – największa to jego córeczka, Nina – dla niego zawsze na 1.wszym miejscu, Czas wolny – jazda motocyklem, podróże, zabawy z ukochaną córką. Realizowanie marzeń. Wymarzona praca. Piękne życie. To wszystko zatrzymało się dla Łukasza 30.08.2018 Dzień jak każdy inny… i jedna sekunda zmieniła wszystko… Łukasz uległ wypadkowi, w wyniku którego doznał urazu kręgosłupa z uszkodzeniem rdzenia. Ma głęboki niedowład czterokończynowy.

POMÓŻ, ABY NATALKA ŻYŁA JAK NAJDŁUŻEJ…

Natalka do 3 rż. rozwijała się jak każde zdrowe dziecko. Później zaczęły się pojawiać niepokojące sygnały. Przestała mówić i chodzić, jej rozwój zaczął się cofać. Długo szukaliśmy przyczyny w lęku o jej zdrowie i życie. W jej 6 rż została postawiona diagnoza mukopolisacharydozy typu III a, zwanej chorobą Sanfilippo. Osobom z MPS III brakuje jednego z czterech specyficznych enzymów, które są niezbędne w rozbiciu jednego z GAG o nazwie siarczan heparyny. W podziale heparyny niepełny, nierozłożony siarczan nadal przechowywany jest wewnątrz komórek w organizmie i tworzy przyczynę postępującego uszkodzenia.

GUZ MÓZGU, ŁZY, STRACH I MODLITWA O KUBUSIA…

Gdy na świat przychodzą dzieci radość jest wielka…. tak też było i w naszym przypadku. Byliśmy szczęśliwymi rodzicami czwórki wspaniałych, zdrowych, wesołych dzieci. Aż do dnia 5.11.2016 roku!!! 5 listopada 2016 roku. Dzień, który staje się cezurą w naszym życiu. Kuba trafia na Oddział Pediatrii Szpitala w Nowym Sączu mocno odwodniony, po kilkutygodniowych wymiotach, które kojarzono początkowo z grypą żołądkową. Nie ma siły stać na nogach. Podłączony do kroplówki traci przytomność, a po 15 minutach dostaje drgawek padaczkowych. Lekarz natychmiast sprowadza neurologa. Ten wykonując tomografię po której wie już wszystko.

MALEŃKA LENKA I WALKA Z OSTRĄ BIAŁACZKĄ…

Nasza córeczka Lenka ma 2 latka i choruje na Ostra Białaczkę Limfoblastyczną. Jest wesołą i pogodną dziewczynką. O chorobie dowiedzieliśmy się przed Świętami Wielkanocnymi tego roku. Były to dla nas bardzo smutne święta. Nikt kto tego nie doświadczył, nie jest w stanie wyobrazić sobie bólu i strachu o ukochane dziecko, u którego zdiagnozowano chorobę nowotworową. Nie mogliśmy uwierzyć w to, co się stało. Ciężko było nam to przyjąć tą wiadomość do świadomości.

ŻYĆ Z NEUROFIBROMATOSIS TYPU 2

Żyć z neurofibromatosis type 2. Ten opis jest poświęcony nieuleczalnej chorobie mojego synka Aleksandra lat 6. O chorobie dziecka dowiedzieliśmy się całkiem niedawno , w tym czasie OD 2015 R. synek miał już trzy operacje guza mózgu oponiaka typu 2, obecnie czwarty ma już 3,5 -2,4 cm. W 2017 r. w badaniu rezonansu magnetycznego zdiagnozowane zostały również nerwiakowłókniaki w kanałach słuchowych każde po ok. 8 mm., ale nadal nikt nie poinformował Nas o tym że synek choruje na zespół chorób NF2, a sposób leczenia jest bardzo trudny

POKONAĆ NOWOTWÓR I WRÓCIĆ DO ŻYCIA SPRZED CHOROBY

16 letnia Dominika do sierpnia 2018r. była energiczną, uśmiechniętą, skromną osobą, pełną nadziei i planów na przyszłość. Kocha podróże, sport, piłkę ręczną, zwierzęta. Bardzo tęskni za swoim psem husky, rówieśnikami oraz dotychczasowym życiem. Uczyła się w gimnazjum sportowym, trenowała piłkę ręczną. Od września 2018r. rozpoczęła naukę w 7 LO w Bydgoszczy o profilu medycznym. Na co dzień jest bardzo pomocna wśród rówieśników, dlatego też w przyszłości chciałaby zostać lekarzem – chirurgiem dziecięcym lub anestezjologiem. Niestety w sierpniu tego roku choroba spadła jak grom. Diagnoza -nowotwór złośliwy śródpiersia z dużych komórek „b”. Nie zdążyła jeszcze poznać swoich rówieśników ze szkoły, gdyż cały ten czas jesteśmy pod opieką szpitala Jurasza w Bydgoszczy

ŻYCIE KTÓRE ZMIENIŁA OKRUTNA CHOROBA…

„Cześć. Mam na imię Kuba. Jestem prawie normalnym 25-latkiem. Teraz kończyłbym AWF, spełniał marzenia, na pewno dalej grał w piłkę… Los nieźle pokrzyżował mi plany. Chwile przed 18-tymi urodzinami wróciłem z meczu do domu… Słoneczny piątek, niby dzień, jak co dzień. Na nodze miałem siniaki. No w końcu tego typu dyscypliny sportowe zostawiają takie niespodzianki. Następnego dnia tych siniaków było mnóstwo i wszędzie. Dlatego też z mamą poszliśmy do lekarza rodzinnego i usłyszeliśmy: phiiii, zmiany dermatologiczne. No jak phiii to jedziemy na imprezkę do babci. W końcu kończyła lat 80. W międzyczasie zaczęły krwawić mi dziąsła, policzki, a moje ciało wyglądało jak dalmatyńczyk w sine kropy.

SZYMON I WALKA Z OSTRĄ BIAŁACZKĄ…

Był styczeń 2018, kiedy Szymon (lat 5) zaczął się pierwszy raz skarżyć na ból brzuszka. Początkowo bóle pojawiały się od czasu do czasu. Niestrawność? Stres? To pierwsze pytania jakie my rodzice sobie zadawaliśmy. W lutym doszło jednak osłabienie, brak apetytu. Z bardzo wesołego, energicznego chłopczyka przemienił się w dziecko ciche, często polegujące, oddalające się od grupy rówieśników. W końcu nadszedł dzień, kiedy to Szymon wrócił z przedszkola z bardzo wysoką gorączką. Ból brzuszka nasilił się do tego stopnia, że utrzymywał się on przez cały dzień. Syropy przeciwbólowe i przeciwgorączkowe pomagały, ale tylko na chwilę.

MALUTKA LENKA I WALKA Z RAKIEM – CHŁONIAK

Nasza córka Lenka urodziła się 27 sierpnia 2014 roku jako zdrowa dziewczynka, rozwijała się prawidłowo. Zawsze była uśmiechnięta i żywiołowa. Nigdy byśmy nie przypuszczali, że przyjdzie jej zmierzyć się z ciężką chorobą. Gdy miała 2,5 roku na jej główce pojawiło się przebarwienie, które po dwóch miesiącach przerodziło się w guza.W tym samym czasie zauważyłam u córki powiększenie węzła chłonnego, co zastanawiające – po tej samej stronie ciała co zmiana na czole. Początkowo lekarze ze szpitala w Bydgoszczy nie łączyli powiększenia węzła z guzem, sugerowali że jest to wynik uderzenia się w główkę, a węzeł chłonny powiększył się od przebytej infekcji.

FILIPEK I WALKA Z OSTRĄ BIAŁACZKĄ LIMFOBLASTYCZNĄ…

Filipek to 4,5 roczny wulkan energii, któremu uśmiech nie schodził nigdy z twarzy. Czas przeszły, bo teraz Filip musi walczyć w czterech ścianach szpitalnej sali na oddziale onkologii dziecięcej. Musi walczyć o swoje zdrowie i życie. Ta walka, to ciągłe badania, bolesne zabiegi, kroplówki i chemioterapia, która gasi uśmiech na buźce tego małego bohatera. Ale mimo wszystko jest dzielny. Walczy. 9 maja tego roku. Środowe popołudnie. Mama trafia z Filipem do pediatry. Diagnoza spada jak grom z jasnego nieba. Ostra Białaczka Limfoblastyczna. Do potwierdzenia na cito w szpitalu dziecięcym. Potwierdzono.

ELENKA I WALKA Z GUZEM MÓZGU…

Elenka ma 10 lat. Mieszka z rodziną w Hrubieszowie w woj. Lubelskim. W październiku b.r 2018 wykryto u niej guza pnia mózgu. Obecnie jesteśmy na etapie chemioterapii w Lublinie, są to pięciodniowe bloki w odstępach 2-3
tygodniowych. Ze względu na nieoperacyjność guza wiele możliwości leczenia odpadło. Jedynym ratunkiem okazały się kosztowne terapie za granicą. Potrzebujemy wsparcia finansowego, dzięki któremu będzie możliwe dalsze leczenie i specjalistyczna opieka.

KAROLEK I SKÓRA Z ŁEZ I CIERPIENIA…

Nasz synek Karolek cierpi na ciężką postać atopowego zapalenie skóry. W 4 miesiącu życia zaczęły pojawiać się na ciele suche zmiany. Na początku były niewielkie, stopniowo jednak się powiększały. Jak Karolek miał roczek, lekarz przepisał pierwszy steryd, bo zmiany były już bardzo rozległe i sączące. Do dnia dzisiejszego stan skóry się nie poprawił, wręcz przeciwnie – z wiekiem jest coraz gorzej. Skóra cały czas jest czerwona, rozpalona, sucha, niesamowicie swędząca, sypie się jak łupież, pęka, powstają rany i wysięki. Stan zapalny obejmuje całe ciało.

POMÓŻ MI POKONAĆ BIAŁACZKĘ

Nazywam się Grzegorz Górski, mam 47 lat, jestem żonaty, mam dwóch pełnoletnich synów.Od 2013 roku walczę z chorobą nowotworową – przewlekła białaczka limfocytowa w IV stadium. Leczenie rozpoczęto u mnie chemioterapią, jednak efekty leczenia nie były zadawalające, następna seria chemioterapii po ośmiu miesiącach. Badania wykazały 100% zajętość szpiku komórkami rakowymi, jedynym ratunkiem był przeszczep szpiku. Przeszczep nastąpił w 2015 roku w Centrum Onkologii w Gliwicach. Ja i moja rodzina mieliśmy nadzieje, że w końcu choroba została pokonana.

MADZIA I NIESAMOWICIE TRUDNA WALKA Z GUZEM MÓZGU

Madzia ma 12 lat. Jako 6 latka zachorowała na guza mózgu. Przeszła szereg operacji. Niestety nastąpiły skutki pooperacyjne , i Madzia nie chodzi. Cały czas jest rehabilitowana w domu , prywatnie plus turnusy. Jej marzeniem jest chodzić . A pasją konie. Marzy także aby samodzielnie ujeżdżać konie. Pojawiła się szansa że Madzia może chodzić , konsultacja która odbędzie się w Warszawie to koszt 750$. Bardzo proszę ludzi dobrego serca o wpłatę dla córki. Czas wpłaty konsultacji do 08.09.2019.

RATUNEK DLA ANI – LEK DO WALKI Z NOWOTWOREM SZPIKU KOSTNEGO

Od 2007 roku choruję na nadpłytkowość samoistną i od tego czasu byłam pod stałą opieką hematologa, pomimo tego kiedy dwa lata temu przestałam chodzić nikt przez rok nie był w stanie powiedzieć co się dzieje. Czułam się coraz gorzej – kilkukrotnie wzywałam karetki z powodu duszności i braku możliwości złapania oddechu czy chodzenia, coraz częściej chorowałam na zapalenie krtani, zatok brałam liczne antybiotyki – moja odporność była znikoma. Początkowo podejrzewano przemęczenie w pracy, potem boreliozę – po wykluczeniu odbyłam liczne badania PET, rezonanse, tomografie, leżałam na oddziale neurologii, wiele kolejnych prześwietleń i badań – nadal nic nie potwierdzono – dopiero gdy powtórzono mi trepanobiopsje szpiku kostnego

ANTOŚ I WALKA Z CHOROBĄ MOYA-MOYA

Cześć , nazywam się Antoś, mam dwa latka. Zmagam się z nieciekawą chorobą , chorobą moya-moya. A wszystko zaczęło się tak, że gdy miałem 7 miesięcy przebudziłem się po popołudniowej drzemce i nie umiałem ruszać lewą rączką. Mama zabrała mnie do szpitala , pan doktor mnie zbadał i stwierdził, że jest to podwichnięcie głowy kości promieniowej lewej i zalecił kontrole za kilka dni w poradni chirurgicznej. Po tygodniu już z moją rączką było wszystko dobrze. Ale niestety w grudniu, miesiąc później jak mama wzięła mnie na rączki, źle się poczułem i zrobiłem się wiotki, odłożyła mnie na łózko i miałem drgawki padaczkowe.

JULIAN I POŁOWA SERDUSZKA, KTÓRE BARDZO CHCE BIĆ…

Kiedy Julian jeszcze beztrosko żył pod moim sercem, a ja spacerowałam z moim niemal 3-letnim starszakiem, ludzie z sympatią pytali – będzie chłopiec czy dziewczynka? Kiedy odpowiadałam, że drugi syn, najczęstszą odpowiedzią, którą słyszałam było – Oj,ale najważniejsze, że zdrowe! A ja już wiedziałam, jak to najważniejsze u nas nie nastąpi…
Julian jest radosnym i ciekawym świata, niemal dwuletnim chłopcem. Niestety los już na starcie poskąpił mu na wyposażeniu i podarował tylko połowę serduszka.

,,TWOJE DZIECKO UMRZE…”

„Twoje dziecko umrze” – choć tych słów nikt nigdy do mnie nie wypowiedział brzmią one w mojej głowie jak mroczny sen. Usłyszałem je pierwszy raz w styczniu 2017r. kiedy lekarz przekazał mnie i mojej żonie informację o wykryciu nowotworu złośliwego: neuroblastoma – u naszego 2-letniego synka Juliana. Nasza psychika legła w gruzach, pojawiła się pustka i ciemność, które musieliśmy z zagryzieniem zębów przegnać jak najprędzej i zacząć walkę o życie naszego ukochanego dziecka.

ABY ŻYĆ I PATRZEĆ JAK MOJE DZIECI DORASTAJĄ I ZESTARZEĆ SIĘ U BOKU MĘŻA…

Mam na imię Sylwia i tylko 44 lata. Od urodzenia mieszkam w Świnoujściu. Jestem szczęśliwą mężatką i matką dwójki kochanych oraz wspaniałych dzieci, które są całym moim życiem. Do marca br. byłam pełną nadziei spełnioną kobietą. Moje życie całkowicie się zmieniło gdy pod koniec marca wykonałam badanie USG i lekarz powiedział mi, że mam nowotwór złośliwy – rak przewodów żółciowych wewnątrzwątrobowych i rokowania są bardzo złe, ponieważ choroba jest bardzo zaawansowana i nieoperacyjna. Te słowa zabrzmiały jak wyrok, nie mogłam w to uwierzyć.

MALUTKA ZUZANKA I WALKA Z RDZENIOWYM ZANIKIEM MIĘŚNI…

15.10.2018, po ponad 2 tygodniach oczekiwania, otrzymaliśmy wyniki badań genetycznych Zuzanki, naszej 4,5-miesięcznej córeczki. Diagnoza: SMA1, genetyczna choroba – najcięższa postać rdzeniowego zaniku mięśniowego. „Szybkiemu osłabieniu ulegają mięśnie kończyn, tułowia, płuc i przełyku, co zazwyczaj prowadzi do niewydolności oddechowej i utraty zdolności przełykania. SMA jest najczęstszą genetycznie uwarunkowaną przyczyną śmierci niemowląt i małych dzieci.” [za fsma.pl]

WALKA BARTUSIA Z SIATKÓWCZAKIEM

Bartuś przyszedł na świat 06.01.2016 r., w święto Trzech Króli, jako zdrowy chłopczyk. To nasz kochany król, nad wyraz pogodny, uśmiechnięty i żywotny chłopczyk. Zawsze w domu jest głośno i wesoło, bo Bartuś ma jeszcze dwie siostry: starszą 6-letnią Paulinkę i młodszą 5-miesięczną Lenkę. Byliśmy super rodziną, szczęśliwą, że mamy dzieci i podkreślaliśmy zawsze zdrowe dzieci! O ironio, w marcu nasza radość została przerwana. Zobaczyliśmy, że wieczorami przy sztucznym świetle lewe oczko Bartusia jakby „świeci”. Nie dawało to nam spokoju, przejrzeliśmy internet a tam informacja, że może to być nowotwór!

POKONAĆ NOWOTWÓR I URATOWAĆ ŻYCIE MIŁOSZKA, KTÓRE DOPIERO SIĘ ZACZĘŁO…

Miłosz przyszedł na świat 14.09.2015r. i jest naszą trzecią pociechą. Właściwie od urodzenia był chorowity, jednak w dzisiejszych czasach, kiedy we wszystkim znajduje się tak zwana „chemia”, a powietrze, którym oddychamy pozostawia wiele do życzenia, nikogo nie przerażają dolegliwości związane np. z górnymi drogami oddechowymi. U Miłosza dolegliwości te zdiagnozowane zostały w maju 2017 roku jako astma wczesnodziecięca. Mogłoby się wydawać, że to cios – zarówno dla Miłoszka, jak i dla nas – jednak najgorsze miało dopiero nadejść.

MAMO, WYMYŚL COŚ ABY DZIADZIU BYŁ ZDROWY…

Rak gruczołowy nadwpustowej części przełyku z przerzutami do wątroby – tak brzmi wyrok, który został wydany na mojego tatę. Diagnoza ta diametralnie zmieniła nasze życie. Szybko przekonujemy się, że na raka nie choruje tylko pacjent, na raka choruje cała rodzina… Po pierwszym szoku, wylanym oceanie łez i wielu nieprzespanych nocach przyszła siła do walki i postanowienie, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy aby tato został z nami najdłużej jak to możliwe. Szukając ratunku, natrafiliśmy na informację o immunoterapii nowotworów w Kolonii, która nawet na etapie zaawansowanego lub uogólnionego procesu nowotworowego może potencjalnie doprowadzić do całkowitego wyleczenia chorego, niezależnie od chemiowrażliwości jego nowotworu.

PIOTRUŚ I WALKA Z NOWOTWOREM

Piotruś urodził się 13 października 2012 roku. Wkrótce zaobserwowaliśmy, że jego wzrok nie jest taki, jak u rówieśników. Widział coraz gorzej. Lekarze przepisywali mu coraz mocniejsze szkła. Dopiero w lipcu 2017 roku trafił na badania do szpitala w Warszawie, na oddział neurologii i pediatrii. Rozpoznanie przy wypisie było dla nas wyrokiem: podejrzenie neurofibratomozy Typu I, guz w okolicy podwzgórza. W sierpniu Piotruś trafił na badania na wydział endokrynologii, gdzie potwierdzili te podejrzenia. We wrześniu 2017 badania genetyczne również potwierdziły jego chorobę.

NIE POZWÓCIE ZGASNĄĆ NASZEJ ISKIERCE…

Wszystko zaczęło się w grudniu 2012r. Amelia miała wtedy 2latka i 8 miesięcy. Była zdrowym, radosnym dzieckiem, u którego nic niepokojącego się nie działo. Pierwszy ból głowy pojawił się w poniedziałek, środa wymioty, w sobotę pojechaliśmy do szpitala. Wykonano tomografię głowy, która dała nam wiadomość najgorszą z możliwych – duży guz mózgu w główce naszej maleńkiej córeczki! Bólu i łez nie sposób opisać słowami… W ciągu tygodnia nasza rzeczywistość zmieniła się w walkę o życie naszego jedynego dziecka! W niedziele rano w trybie pilnym operacja i okrutne wyniki histopatologiczne – GUZ MÓZGU – WYŚCIÓŁCZAK ANAPLATYCZNY III STOPIEŃ ZŁOŚLIWOŚCI!!

POMÓŻ OBUDZIĆ MOJĄ MAMUSIĘ…

„Niedawno, niedawno temu, 27.02 wyszłam z domu z mamusią jak zawsze o 6 rano by zdążyć do przedszkola i by mama mogła zdążyć do pracy. Niestety jakiś Pan zostawił na drodze dywan, który zamienił się latający gdy wypadł mu z auta i gdy mamusia zobaczyła go to się wystraszyła i wpadłyśmy w poślizg… Mama krzyknęła bym trzymała się drzwi i dzięki temu prawie nic mi się nie stało… ale mamusia nie miała tyle szczęścia, uderzyła się w głowę i zasnęła… Strasznie za nią tęsknie i codziennie zastanawiam się dlaczego śpi skoro jest dzień?

CHOROBA KTÓRA ODBIERA MI UKOCHANĄ MAMĘ…

Mama była pogodną, zdrową osobą, która pracowała z młodymi ludźmi, pełna wigoru i zaangażowania. Była zawsze wspaniałą babcią, żoną i przede wszystkim mamą. Jednak rok 2012 zmienił jej życie. Przewróciła się na ulicy i zaczęło się. Częste upadki, zaburzenia koordynacji, mowa spowolniona i z czasem niewyraźna. Rozpoczął się długi proces diagnozowania. Dochodziły inne objawy. Początkowo podejrzewano stwardnienie rozsiane, potem guza mózgu, Parkinsona i szereg innych. Podawano mnóstwo leków, ale bezskutecznie. Po wszystkim nie było poprawy, a było jeszcze gorzej. Doszły pieczenia w rdzeniu kręgowym tak jakby przypalano mamę żelazkiem. Krzyczała z bólu.

WYPADEK KTÓRY ZMIENIŁ WSZYSTKO… WALKA O ŻYCIE ANI

W dniu 42 urodzin Ani był pogrzeb jej męża Pawła. To było bardzo kochające się małżeństwo- szli przez życie zawsze razem i mogli na siebie liczyć przez 23 lata. 07.08.2018 r., kiedy wracali samochodem do Piaseczna w miejscowości Żabieniec doszło do wypadku- zderzyli się z samochodem ciężarowym. Pawła mimo reanimacji nie udało się uratować. Ania żyje dzięki zaangażowaniu służb i wezwaniu śmigłowca. Lekarze Szpitala Bródnowskiego w Warszawie zaczęli walczyć o jej życie, ale stan Ani był tak ciężki, że prosili rodzinę, aby przygotować się na najgorsze.

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"