logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

PRZECZYTAJ MOJĄ HISTORIĘ!

Mam na imię Lilka. Urodziłam się 10 grudnia 2017 roku. W czasie mojego krótkiego życia przeszłam już operację usunięcia zaćmy wrodzonej obuocznej i wiele innych zabiegów umożliwiających mi funkcjonowanie- założenie PEG-PEJA, Broviacka, tracheotomia. Pomaga mi oddychać respirator. Moje mięśnie są bardzo wiotkie i sama nie radzę sobie z oddychaniem. Prawdopodobnie mam rzadką chorobę neurologiczną, mitochondrialną bądź metaboliczną. Niestety diagnoza takich chorób jest bardzo długa a badania kosztowne. Potrzebuję rehabilitacji, wsparcia wielu specjalistów: neurolog kardiolog, rehabilitant, genetyk oraz sprzętu.

MALEŃKIE SERDUSZKO BARDZO ZAGROŻONE… OPERACJA NASZĄ NADZIEJĄ…

Nasz Aniołek przyszedł na świat 21.02.2017 r., siłami natury. Ciąża przebiegała bez powikłań, więc nic nie wskazywało no to, że Kruszynka urodzi się z wadą serca. Otrzymała maksymalną liczbę punktów w skali Apgar. Kilka godzin po porodzie zaobserwowano u niej sinicę wokół ust a nad serduszkiem pojawił się dyskretny szmer skurczowy. Wysunięto podejrzenie Zespołu Fallota. Łzy i niepewność. Diagnoza odebrała krótko trwające szczęście…..!!!!! Najpiękniejszy czas, jakim jest narodzenie dziecka szybko został zmieniony w strach, cierpienie i bolesną walkę o zdrowie Kingi. Wylaliśmy morze łez.

MODLĘ SIĘ, ABY SERDUSZKO WERONISI NIE PRZESTAŁO BIĆ…

To my: Kamila, Krzysztof, Tymuś i Jędruś – rodzina Sądej. Nasi synkowie w wieku 6 i 4 lat coraz częściej pytali kiedy do naszego domu zawita ktoś jeszcze. My też od dawna pragnęliśmy stworzyć dużą kochającą się rodzinkę. W końcu nadszedł ten upragniony dzień, kiedy pojawiła się wspaniała nowina. Będziemy mieli dzidziusia. Chłopcy bardzo chcieli siostrę, choć tak naprawdę w głębi serca pragnęli, żeby ten mały ktoś po prostu się narodził i był. Choć są mali to jednak ich serca czują więcej niż nam się wydaje. Co wieczór klękają na kolanach modląc się i prosząc Anioła Stróża o to, żeby dzidzia przeżyła.

MARCEL I BARDZO TRUDNA WALKA Z BIAŁACZKĄ

Marcel jest chłopcem po leczeniu onkologicznym białaczki, jest po przeszczepie szpiku od dawcy niespokrewnionego, po 3 udarach niedokrwiennych oraz zmaga się z padaczką. Potrzebuje pomocy wszechstronnej począwszy od psychologów, terapeutów do rehabilitantów. Korzysta z zajęć sensorycznych, basenu, zajęć terapii cząstkowo-krzyżowej oraz uczęszczamy na terapie dr Masgutowej. Jest pod stała opieka lekarzy głównie w Wrocławiu, Warszawie, Bydgoszczy i Łodzi. Jestem mamą, która go wychowuje sama. Potrzebna jest nam pomoc na leczenie Marcelka

LEK JEDYNYM RATUNKIEM NA POWRÓT DO ŻYCIA BEZ OBAW O NIEPEWNOŚĆ JUTRA

Karolina, uczennica III klasy LO, którą od reszty rówieśników odróżnia tylko jedno – lęk o własne życie, ciągłe pobyty na oddziałach kliniczny, kroplówki, cierpienie i nieustanna walka o przeżycie. Patrząc na Karolinę widzimy miłą, pogodną, pomimo bólu, uśmiechniętą dziewczynę. Od 2013 roku córka żyje w ogromnym strachu i niepewności jutra. Choroba zaczęła się niepozornie, pojawiające się siniaki i liczne wybroczyny interpretowaliśmy jako skutki intensywnych treningów tanecznych na które córka uczęszczała. Niestety najgorsze dopiero miało nadejść.

PAULINA I NIEZWYKLE TRUDNA WALKA Z NOWOTWOREM…

Paulinka zaczęła leczenie w październiku 2014 roku. Skierowanie do szpitala, rezonans i pierwsza operacja 10 listopada 2014.Powiedziano ze Paulina jest zdrowa cieszyliśmy się do grudnia bo w styczniu zaczęło się od nowa, ból wrócił z jeszcze większą siłą. Wizyty u lekarza nie pomagały. W marcu nie mogła już chodzić, dostaliśmy skierowanie na tomografie, dwa miesiące później już po badaniu okazało się, że guz urósł trzykrotnie. Druga operacja odbyła się 9 maja 2015 roku , niestety zakończona krwotokiem,stwierdzono że guz jest nieoperacyjny, po pobycie na intensywnej terapii zostałyśmy przeniesione na oddział onkologiczno-hematologiczny .

CIOS W SERCE MAMY – DIAGNOZA – WYROKIEM NA UKOCHANĄ CÓRECZKĘ…

Nasza ukochana wymarzona córeczka . Iskierka! Brązowe piękne oczka … zawsze zawadiacki uśmiech na twarzy i potok słodkich słów …, niezmierzona miłość do młodszej siostry … tak to właśnie Gabrysia… Nasz Skarb, Nasza księżniczka, Nasza gaduła. Bez niej nie ma nic!! Ukochana i jakże chora. My rodzice Prosimy o Pomoc. Gabrysia choruje na jamistość rdzenia (syringomielia rdzenia) ma również skoliozę kręgosłupa , opóźniony wiek kostny. Nasza córeczka ma również zaburzone hormony tarczycy,a w okresie niemowlęcym wykryto także szmery na serduszku.

MÓJ SYNEK BOI SIĘ NIEZNANEJ MU DOTĄD CIEMNOŚCI… PAWEŁEK I GUZ NERWÓW WZROKOWYCH…

Pawełek traci wzrok a my nie wiemy jak pomóc… nasza bezsilność wobec intruza jest przerażająca. Codziennie patrzymy jak nasz mały chłopczyk po omacku buduje swoje ulubione klocki. Z obawą czekamy na dzień, w którym nie pozna swojej siostry ani nas – rodziców. Pawełek urodził się jako zdrowe i silne dziecko. Nic nie wskazywało na to, że pewnego dnia nasze życie zamieni się w codzienną walkę o jego lepsze jutro. Ja – mama, choruję na rzadką chorobę NF1 (nerwiakowłóknistość typu1) każdego dnia modliłam się aby moje dzieci nigdy nie odziedziczyły tej choroby. Los chciał jednak inaczej…..

MAM DLA KOGO ŻYĆ…

Nazywam się Olga Gromadzka, mam 28 lat. Obecnie mieszkam w małej miejscowości pod Kielcami. Pracowałam z dziećmi, jako lektor języka angielskiego. W październiku 2015 roku zostałam mamą małej Hani. Nie sądziłam, że cokolwiek będzie w stanie zaburzyć nasze szczęście. Niestety po porodzie zaczęłam mieć problemy ze zdrowiem. Czułam ogólne osłabienie, bóle mięśni rąk i nóg. Myślałam, że to skutki ciąży, trudnego porodu i zwyczajnie potrzebuję czasu na regenerację. Jednak dolegliwości nasilały się, ręce traciły sprawność, zdarzały się utraty równowagi i upadki. Przez długi czas byłam odsyłana od lekarza do lekarza, robiąc kolejne specjalistyczne badania, nadal pozostając bez diagnozy.

NASZA MALUTKA KSIĘŻNICZKA I WALKA Z OSTRĄ BIAŁACZKĄ…

Amelka urodziła się 23 czerwca 2012 roku i tego samego dnia stała się najwspanialszym prezentem na Dzień Ojca. Chyba nie można dostać nic lepszego… Tylko, że ten już pięcioletni „Prezencik” od 9 października 2017 roku jest śmiertelnie chory na ostrą białaczkę limfoblastyczną, a tatuś i mamusia mogą tylko zaufać chemii i wspomagać ją dietą i higieną. Braciszek Dawid też pomaga jak trzyma niespełna dwuletnie kciuki za siostrę. Od tego dnia wiemy, że bolące nóżki Amelki przy wchodzeniu po schodach to nie efekt szybkiego wzrostu-tylko efekt działania nowotworu, że guzki za uszami to nie „taka uroda”- tylko efekt działania nowotworu

KUBUŚ – ,,MAŁY – WIELKI” WOJOWNIK WALCZY Z BIAŁACZKĄ

Nazywam się Kubuś. Dzień 23.12.2015 czyli dzień moich urodzin był najcudowniejszym dniem życia moich rodziców. Niestety dokładnie półtora roku później bo 23.12.2017 nastąpił najgorszy dzień ich życia usłyszeli że jestem śmiertelnie chory- białaczka ostra szpikowa wysokiego ryzyka najgorsza z możliwych. Dzień później otrzymałem 9 dniowy cykl chemii. Nie było łatwo z dnia na dzień czułem się coraz gorzej bolało mnie wszystko miałem gorączkę nie mogłem jeść ciągle płakałem. Starałem się być silny dla mamy i taty. Niestety pierwsze leczenie nie było dość skuteczne dlatego od razu dostałem 2 chemie.

WALKA O ODDECH… WALKA O ŻYCIE…

Dzień narodzin naszego synka – 06.03.2017 – miał być dla nas najpiękniejszym dniem naszego życia. Nasz maluszek miał urodzić się zdrowy. Stało się jednak inaczej. Nie minęło nawet kilka godzin od porodu, a już było wiadomo – synek miał wrodzoną wadę serca. Bardzo szybko zadecydowano o przewiezieniu go do Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie gdyż stan jego zdrowia był ciężki. W CZD miał czekać na niego stół operacyjny jednak na szczęście stan synka od momentu podania leków i podłączenia do respiratora do przyjazdu do szpitala na tyle się ustabilizował, że zadecydowano o wstrzymaniu operacji i pogłębieniu diagnostyki.

UKOCHANA CÓRECZKA ALICJA I WALKA Z CZERNIAKIEM…

Moja córka Alicja ma 7 lat. W 2014 roku zdiagnozowano u niej czerniaka złośliwego skóry. Od tamtej pory nasze życie to walka, walka o jej zdrowe. Alicja przeszła operacje usunięcia zmian. Zostały usunięte węzły pod prawą pachą. Następnie córka została poddana terapii Interferonem, po której mieliśmy nadzieję, że pokonamy chorobę. Niestety w czerwcu 2017 roku choroba wróciła. Nowe zmiany pojawiły się na prawym przedramieniu i prawym udzie. I Ala po raz kolejny była operowana. Lekarze zaproponowali nam lek PEMBROLIZUMAB. Jest on refundowany lecz tylko dla osób pełnoletnich. ona ma to nieszczęście , że jest dzieckiem, bo w ten sposób prawo odmawia jej dostępu do bezpłatnego leku. Leczenie ma potrwać dwa lata.

PRZESTAĆ WALCZYĆ, TO SIĘ PODDAĆ. WOJTEK I RAK

Piszę tę historię w imieniu mojego kuzyna Wojtka, który od ponad trzech lat zmaga się z chorobą nowotworową. Zaczęło się dokładnie w święto Trzech Króli 2016 r., kiedy wracając wieczorem z pracy dostał ataku strasznego bólu brzucha. Kilka dni później był operowany w szpitalu w Piasecznie, gdzie usunięto mu kawałek jelita i pobrano próbki do badania histopatologicznego. Wyniki badania potwierdziły nowotwór złośliwy esicy. Od tamtego czasu jest pod stałą opieką Centrum Onkologii Instytutu im. M. Skłodowskiej-Curie w Warszawie, gdzie jest leczony głównie chemioterapią oraz zabiegami usuwającymi guzy przerzutowe, które pojawiły się na wątrobie. Ale choroba nie odpuszcza i obecnie także w płucach.

CHCĘ ZOBACZYĆ JAK MOJE DZIECI DORASTAJĄ

Mam na imię Paulina, mam 37 lat. Jestem mamą dwójki cudownych dzieci Jakuba (12 lat) i Michaliny (4 lata). We wrześniu 2017 r przeszłam operację wycięcia guza piersi, po której okazało się, że choruję na nowotwór złośliwy piersi. W październiku 2017r rozpoczęłam trudne i ciężki leczenie – chemioterapię i radioterapię. Moje życie od tego czasu zmieniło się diametralnie. W jednej chwili sprawy życia codziennego przestały być dla mnie ważne, dziś liczy się tylko to aby być zdrowym i móc cieszyć się swoimi dziećmi. Kocham moją rodzinę, męża, dzieci, są dla mnie wszystkim, to dla nich walczę i nie poddam się. Moim największym marzeniem jest być jak najdłużej z nimi i zobaczyć jak moje dzieci dorastają.

CIOS W SERCE MAMY – DIAGNOZA – WYROKIEM NA UKOCHANĄ CÓRECZKĘ

Nasza ukochana wymarzona córeczka . Iskierka! Brązowe piękne oczka … zawsze zawadiacki uśmiech na twarzy i potok słodkich słów …, niezmierzona miłość do młodszej siostry … tak to właśnie Gabrysia… Nasz Skarb, Nasza księżniczka, Nasza gaduła. Bez niej nie ma nic!! Ukochana i jakże chora. My rodzice Prosimy o Pomoc. Gabrysia choruje na jamistość rdzenia (syringomielia rdzenia) ma również skoliozę kręgosłupa , opóźniony wiek kostny. Nasza córeczka ma również zaburzone hormony tarczycy,a w okresie niemowlęcym wykryto także szmery na serduszku.

MIŁOŚĆ PATRZY SERCEM…

Miłość, ta najczystsza, najbardziej głęboka pochodzi od Boga. Pozwala zapomnieć o sobie całkowicie i pokochać dziecko bardzo chore, niepełnosprawne, opuszczone przez bliskich, niechciane… Dziecko, które pewnie nigdy nie wymówi do Ciebie słowa, nie postawi ani jednego kroczku, bo nie potrafi. Chcąc Cię przytulić, będzie wymachiwać bezwładnymi rączkami nie umiejąc tego uczynić. A ty oczami duszy zobaczysz wewnętrzny krzyk tego chorego opuszczonego dziecka wołający o miłość… i pokochasz je całym sercem…

MARZENIE O NAJWSPANIALSZYM DNIU… KIEDY OLIWKA WYGRA ŻYCIE… I ŚWIAT DZIECIŃSTWA…

świat ludzkiego cierpienia przyzywa niejako bez ustanku inny świat – świat ludzkiej miłości” Jan Paweł II. Nie pomyliłam się czyniąc słowa Jana Pawła II mottem bloga, który prowadziłam, kiedy moja córeczka – Oliwia zachorowała na raka. Miała wówczas 17 miesięcy i guza w klatce piersiowej wielkości pięści dorosłego człowieka. Był tak duży, że ucisnął rdzeń powodując niedowład nóg. Trafiłyśmy na onkologię. Rozpoczęto leczenie. Zaczęła się bitwa o życie – hektolitry chemii, niezliczona ilość skutków ubocznych i powikłań, kilkanaście transfuzji krwi, miesiące spędzone w izolatce. Nasz przeciwnik – neuroblastoma IV stopnia – był wyjątkowo waleczny i złośliwy. Po kilku miesiącach leczenia okazało się, że jest odporny na chemię i nie zmniejszył się nawet o milimetr, do tego ujawniono kolejny guz. Lekarze nie kryli, że Oliwia ma niewielkie szanse na wyjście z choroby.

SYLWIA I WALKA Z GUZEM MÓZGU…

Na początku stycznia 2011 Sylwia zaczęła wycofywać się z życia. Stała się apatyczna i niechętnie brała udział w codziennych zajęciach. Nie miała ochoty. Stała na uboczu. Z dziecka wesołego stała się ospała. Zaczęła dostawać ataki przypominające padaczkę z chwilowymi zaburzeniami świadomości. Najpierw był to jeden dziennie, potem kolejny i kolejny i coraz częściej. Po trwającym chwilę ataku wszystko wracało do normy, a Sylwia nie pamiętała zdarzenia. Zaburzenia padaczkowe trwały do 2012, kiedy wykonano rezonans i potwierdzono padaczkę. We wrześniu 2012 wykryto 2 guzy w głowie – nowotwór mózgu.

WALKA OLI Z TRUDNYM PRZECIWNIKIEM – NOWOTWOREM ZŁOŚLIWYM WĄTROBY

Wszystko zaczęło się w okolicy Świąt Wielkanocnych, a dokładnie 13 kwietnia 2017 roku, kiedy z ust lekarzy padły słowa, które zwaliły nas z nóg. Tego dnia usłyszeliśmy bowiem, iż nasza najukochańsza córeczka ma w swoim brzuszku potwora, złośliwego potwora. Po kilku dniach szczegółowych badań okazało się, że łacińska nazwa tego potwora to hepatoblastoma, czyli nowotwór złośliwy wątroby.Ola dostała pierwszą chemię. Do chwili obecnej pamiętamy, jak bardzo mocno przeżywaliśmy ten fakt i nie mogliśmy się z tym pogodzić.

,,ZROBIĘ WSZYSTKO, ABY POMÓC MOJEJ MAMIE W WALCE Z POTWOREM, KTÓRY CHCE NAM JĄ ZABRAĆ…”

Początek historii nie wyglądał tak źle. W czerwcu mama zaczęła skarżyć się na ból lewej ręki ( w przedramieniu), ręka zaczęła w tym miejscu puchnąć. Mama pojechała do szpitala. Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu i badania stwierdził uraz mięśnia oraz ścięgna mięśnia trójgłowego ramienia lewego, w wyniku którego powstał olbrzymi krwiak. Lekarz zalecił okłady i różne maści do smarowania. Na usg nie było widać niczego podejrzanego. Niestety ani maści ani okłady nie pomagały. Krwiak się powiększał a ból ręki stawał się nie do zniesienia. Mama ponownie zgłosiła się do lekarza, który zdecydował o operacji usunięcia krwiaka.

NASZ „MAŁY – WIELKI” CUD – WSZYSTKO DLA NASZEJ MAJECZKI

Jest kwiecień 2017 coraz bliżej zbliżająca się data porodu. Wszyscy czekamy z niecierpliwością na nasz cud, który w brzuszku mamy cały czas daje o sobie znać. 20 kwiecień 2017 godz 1.30 przyszła na świat śliczna dziewczynka Maja. Gdy ją zobaczyłam była cudowna, malutka taka bezbronna istotka. Od razu po porodzie pojawiły się problemy z oddychaniem, Maja nie płakała tzn. nie było jej słychać po twarzy było widać grymas ale jej nie słyszeliśmy. Już wtedy czułam, że coś nie tak się dzieję. Zabrano moją córeczkę. Minuty ciągły się – przychodzi Pani doktor i poinformowała mnie że trzeba przewieź Majkę do innego szpitala do Poznania. Podpisując zgody czułam się strasznie, nie mogę jej nawet przytulić cały czas myślami byłam z nią.

ABY MALUTKI KACPEREK ZOBACZYŁ I USŁYSZAŁ RODZINĘ I POSTAWIŁ PIERWSZY KROK…

Kacperek urodził się z zespołem wad wrodzonych, które uniemożliwiają mu normalne funkcjonowanie. Z powodu rzadkiego zespołu Dandy-Walkera Kacperek nie rozwija się jak inne dzieci i wymaga kosztownej rehabilitacji. Kacperek jest również niewidomy i niedosłyszący a zmienić mogą to tylko kosztowne operacje. Prosimy o pomoc dla naszego Synka, który od urodzenia doświadczył tyle cierpienia (przeszedł już 4 operacje, gdyż urodził się z poważnymi wadami). Pomóżcie naszemu Synkowi postawić pierwszy krok oraz po raz pierwszy zobaczyć i usłyszeć swoją kochającą rodzinę.

IWONA I WALKA Z OSTRĄ BIAŁACZKĄ LIMFOBLASTYCZNĄ…

Witam, mam na imię Iwona i jestem 45 letnią giżyczczanką. Na początku 2016r. zdiagnozowano u mnie ostrą białaczkę limfoblastyczną. Po długim leczeniu w lipcu 2017r. przeszłam przeszczep szpiku. Obecnie przyjmuję leki i jeżdżę na regularne kontrole do Gdańska. Wyniki jak narazie są bardzo dobre. Muszę jednak przyjąć serię szczepionek, które niestety nie są refundowane. Proszę o pomoc w zebraniu funduszy na te szczepionki abym mogła zacząć na nowo żyć.

MALEŃKA WIKTORIA I RDZENIOWY ZANIK MIĘŚNI…

Wiktoria 28.04.2017 urodziła się szybko i bez większych problemów dostała 10 ptk. jedyna na sali tak wysoko oceniona przez lekarzy, spokojna dziewczynka płakało może ze dwa razy na dobę, wszyscy którzy nas znali, mówili ze nam zazdroszczą tak grzecznego dziecka!!! jak już płakała to bardzo cicho. Niestety nie mogła podnieść główki i do tej pory nie podnosi, wiec rozpoczęła się nasza wędrówka po lekarzach. W 3 miesiącu życia trafiliśmy do pani neurolog która zleciła nam zrobienie różnych badań, wszystkie badania wychodziły dobrze, a mama z tata łudzili się ze jest to tylko obniżone napięcie mięśni.

MALUTKI LEON I WALKA O SAMODZIELNY KROK

Cześć – jestem Leon. Urodziłem się 1 listopada 2015 roku – 3 tygodnie przed terminem, jako 4 kilogramowy bobas. Niestety było ze mną bardzo źle i musiałem trafić pod respirator, z powodu niewydolności oddechowej. Okazało się też, że mam wrodzone zapalenie płuc, rozszczep podniebienia miękkiego, zwyrodnienia żeber. Lekarze zrobili mi rezonans, który pokazał nieprawidłowości, USG głowy, wynik – poszerzający się układ komorowy, czyli widoczne narastanie wodogłowia. Stoczyłem swoją pierwszą walkę o życie – przeżyłem. Po 7 tygodniach pobytu na OIOM w Kielcach i Łodzi rodzice w końcu zabrali mnie do domu – wtedy poznałem siostrę Igę.

MOJA WALKA O SYNKA…

Witam wszystkich, jesteśmy rodzicami prawie 9-letniego Olafa. Na 8 urodziny spędzone w szpitalu dowiedzieliśmy się o paskudnej chorobie która już będzie nam ciągle towarzyszyć przez całe życie i nie wiemy w którym momencie tak naprawdę zaatakuje. Choroba to Neurofibromatoza typu 2 w skrócie NF2. Oznacza to jak na razie że Olaf ma w różnych miejscach w okolicach głównych nerwów punkty z których rozwiną się nerwiakowłókniaki powodując uszkodzenia nerwów i dalsze reperkusje typu utrata wzorku, słuchu itd. Wiemy już że te punkty są i kontrolujemy je tak aby odpowiednio szybko działać i jak tylko będzie potrzeba i możliwość ratować kolejne sytuacje. W przyszłości musimy zakładać implanty słuchowe, wsparcie dla oczu a także rdzenia kręgowego….

ODZYSKAĆ CZUCIE… KTÓRE ZABRAŁ GUZ RDZENIA KRĘGOWEGO…

Nazywam się Ewelina i mam 13 lat. Mam mnóstwo pomysłów, wiele zainteresowań i ambitnych planów. Jednym z moich największych marzeń jest zostać adwokatem. Niestety, aby to się spełniło najpierw POTRZEBUJĘ TWOJEJ POMOCY! Czasem tak się zdarza, iż w naszym życiu zdarzają się niespodziewane sytuacje. Los nie zawsze daje nam to czego pragniemy. Mi przeszkodziła w drodze po marzenia choroba. W tym roku zdiagnozowało u mnie guza rdzenia kręgowego. Jestem już po swojej pierwszej operacji, która się nie udała. Niestety nie wycięli mi guza… A skutki po operacji są ogromne. Nie mam czucia od pasa w dół, nikt nie jest w stanie mi powiedzieć kiedy ono wróci… Pragnę, aby któregoś dnia obudzić się z bólem w nogach. ODZYSKAĆ CZUCIE

POKONAĆ GUZ MÓZGU, WRÓCIĆ DO ŻYCIA I SPEŁNIĆ MARZENIA…

Nasza walka rozpoczęła się niespodziewanie 11 września 2016 roku. Daria położyła się spać jako zdrowa trzynastolatka, a obudziła się rano z udarem mózgu. Karetka przewiozła ją na Prokocim i tam po operacji usłyszeliśmy najpierw diagnozę: krwiak śródmózgowy płata ciemieniowego prawego, malformacja tętniczo-żylna prawej półkuli mózgu. obrzęk mózgu, niedowład połowiczny lewostronny, porażenie nerwu twarzowego po prawej stronie. Przyczyna tego wszystkiego to glejak I/II stopnia. Po operacji i przebytych dniach na intensywnej terapii, rozpoczęła się walka o powrót Darii do zdrowia co oznaczało codzienną rehabilitację.

KACPEREK I CHOROBA KTÓRA SPRAWIA ŻE JEST TAK WYJĄTKOWY…

W 2005 roku usłyszałam cudowną wiadomość że jestem w ciąży. Ogromna radość moja, mojego męża całej rodziny była ogromna. Ciąża przebiegała bez komplikacji i bardzo dobrze się czułam. 6.11.2006r na świat przez cesarskie cięcie przyszedł nasz synek Kacper. Nasze dotychczasowe życie przewróciło się do góry nogami. Do 6 miesiąca Kacper rozwijał się prawidłowo lecz mnie zaniepokoiło iż syn nie siedział o czasie…był bardzo giętki … Przeszłam przez kilka wizyt prywatnych neurologów i oceniona iż Kacper ma słabsze napięcie mięśniowe i wymaga rehabilitacji. I tak od razu zaczęliśmy prywatną rehabilitacje w domu 3-4 razy w tygodniu. Kacper zrobił ogromne postępy raczkował ,gaworzył.. nic nie wskazywało że najgorsze dopiero przed nami….

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"