logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

URATUJMY NÓŻKĘ MATYLDY!

01.10.2017 na świat przyszła Nasza ukochana córeczka. Tuż po porodzie dowiedzieliśmy się, że ma rzadką wadę kończyny dolnej – brak kości strzałkowej , kość udowa oraz piszczelowa są krótsze o 3 cm. Stopa jest niewykształcona, brak w niej większości kości – kości stepu, kości pięty, brak 3 paluszków a 2 które są mają zniekształcony kształt i nie są na właściwym miejscu. Przed nami długa walka o uratowanie nóżki przed amputacją lub trwałym kalectwem. Szansą na pełną sprawność w nóżce jest leczenie w Paley Institute u Dr. Paley w USA, który specjalizuje się w takich przypadkach. W pierwszej kolejności najważniejsze jest zrekonstruowanie stopy, później dojdzie walka o wyrównanie nóżki tak aby córeczka mogła normalnie chodzić.

POKONAĆ GUZA MÓZGU

Mam na imię Michał i mam 21 lat. Do grudnia 2017 żyłem jak każdy zdrowy człowiek: szkoła, studia, koleżanki i koledzy. Pod koniec ubiegłego roku zaczęła coraz częściej boleć mnie głowa, ból z początku mijał po zażyciu tabletek, później już nic nie skutkowało….wylądowałem w szpitalu i tam okazało się, że w mojej głowie jest guz. Diagnoza poraziła naszą rodzinę. Było bardzo ciężko podnieść się i zacząć walczyć. Dzięki moim bliskim znalazłem siły i postanowiłem się nie poddawać. Przeszedłem operację neurochirurgiczną w szpitalu w Lublinie, teraz dalsze leczenie odbywa się w Warszawie. Rozpoznanie wykazało nowotwór złośliwy wieku dziecięcego, jakim jest medulloblastoma.

ODEBRANE SZCZĘŚCIE W BŁYSKU MIGAWKI APARATU… MALEŃKI ADAŚ I RAK W OCZKACH – SIATKÓWCZAK…

Życie człowieka potrafi zawalić się poprzez jedno naciśnięcie spustu migawki w aparacie. Tak właśnie zaczyna się Nasza historia. Adaś urodził się 8 grudnia 2016 roku. Co tu dużo pisać, kawał chłopa, 10 punktów w skali Apgar i ogromna duma obojga rodziców. Bańka mydlana Naszego szczęścia pękła z wielkim impetem 24 lutego 2017 roku. Wieczorem przy rozproszonym sztucznym świetle, podczas zabawy z synkiem zauważyłem dziwny odblask w Jego oczku. Zapaliła mi się przysłowiowa lampka. Od dłuższego czasu na Facebooku śledzimy profile dzieci z siatkówczakiem. Wiedziałem, że można wykonać prosty test przy pomocy lampy błyskowej. To co ujrzałem na wyświetlaczu aparatu ścięło mnie z nóg…

OPERACJA RATUNKIEM DLA MALEŃKIEGO SERDUSZKA…

Patrycja lubi śpiewać. Śpiewa w domu, na spacerze, w sklepie i u lekarza. Ostatnio jej ulubioną piosenką jest utwór „Tacy sami” zespołu Lady Pank. Uwielbia śpiewać refren piosenki – „tacy sami, a ściana między nami”. Cieszy się bardzo, gdy go śpiewa, a nam pęka serce, ponieważ słowa piosenki odnoszą się do całego jej dotychczasowego życia. Nawet na placu zabaw widać barierę między naszą córeczką, a innymi dziećmi. Nie biega jak inne dzieci, chociaż bardzo by chciała. Zapisaliśmy ją na zajęcia umuzykalniające ku jej największemu zadowoleniu. Jednak nawet z pozoru zwykłe zabawy rytmiczne w kółeczku powodują u niej zmęczenie i ciężki oddech.

NIE PODDAMY SIĘ!

Rysiek urodził się 17.06.2014r. Od chwili kiedy po raz pierwszy wzięliśmy go na ręce wie-dzieliśmy, że nasze życie zyskało głębszy sens i że zrobimy dla niego wszystko. Myśleliśmy, że częste płacze i niespokojne noce to kwestia „adaptacji” do życia poza brzuchem mamy. Ciągłe pobudki i brak sposobu uspokojenia Rysia wprowadzały nas w coraz większy stres, ale nigdy nie sądziliśmy, że te objawy to coś poważniejszego niż kolki czy wczesne ząbkowanie.
W 5. miesiącu życia u Rysia pojawiły się pierwsze opuchlizny na twarzy i nogach, a brzuszek nieustannie był wydęty do karykaturalnych rozmiarów.

IGNAŚ – MALUSZEK KTÓRY OD POCZĄTKU SWYCH DNI WALCZYŁ O ŻYCIE…

Ignacy Kielan urodził się 25 marca 2017 roku już niestety w 27 tygodniu ciąży jako skrajny wcześniak z hipotrofią (ze względu na objawy zagrażające życiu dziecka oraz deceleracje w zapisie usg ciąża musiała zostać zakończona) . W dniu porodu ważył niespełna 675 gram, mierzył 29,5 cm. Już od pierwszej minuty rozpoczęła się walka o jego życie. Jako skrajny wcześniak synek borykał się i nadal walczy z wieloma problemami m.in. przeszedł krwotok płucny, cierpi na niewydolność oddechową, dysplazję oskrzelowo-płucną, retinopatię, niedokrwistość, obustronną przepuklinę pachwinową, przeszedł krwotok dokomorowy, martwicze zapalenie jelit, zakażenie dróg moczowych oraz cytomegalię.

POMÓŻMY ALICJI

Wszystko zaczęło się od kontrolnego badania EEG. Właściwie nie było racjonalnych przesłanek do jego wykonana. Nie wiem czy to intuicja, moja, Pani doktor…. Fatalny wynik badania, pilne skierowanie do szpitala na oddział neurologiczny i badanie MRI (rezonansu magnetycznego)…. Zaniepokoił nas już niezwykle współczujący głos lekarza prowadzącego, który zaprosił nas do gabinetu. Zmiana rozrostowa w lewej półkuli mózgu. To brzmiące niegroźnie określenie oznaczało, że nasze dziecko ma raka – raka mózgu, tak umiejscowionego, że nie można go usunąć chirurgicznie. Skierowano nas do Centrum Zdrowia Dziecka. Tam na oddziale neurochirurgii przeprowadzono biopsję stereotaktyczną.

LEK ABY POKONAĆ RAKA I ŻYĆ

Pacjentka onkologiczna – tak siebie nazywam. Tak, mam raka, ale wierzę też, że w końcu go pokonam! Niestety, żadna z refundowanych możliwości leczenia do tej pory mi nie pomogła. Pojawiła się szansa – lek IBRANCE. Na nieszczęście w Polsce lek ten nie jest refundowany, a to moja jedyna szansa na życie. W marcu ubiegłego roku byłam na badaniach profilaktycznych – mammografia wykazała guza w piersi. Dalsza diagnostyka (USG, biopsje) go potwierdziła. Dostałam skierowanie na przedoperacyjną chemię (dostałam czerwoną, która miała obkurczyć guz) i później – operację, czyli mastektomię.

NAJWIĘKSZA MIŁOŚĆ W OBLICZU OKRUTNEJ CHOROBY – UKOCHANA ŻONA ANIA I GUZ MÓZGU…

Zwracam się z wielką prośbą do wszystkich ludzi wielkiego serca, którzy są czuli na cierpienie innych. Bardzo proszę o wsparcie w walce o zdrowie i usprawnianie ruchowe mojej żony i wspaniałej matki Anny, dotkniętej lewostronnym niedowładem połowicznym, będącym efektem usunięcia guza kąta mostowo-móżdżkowego prawego. Byliśmy najszczęśliwszym małżeństwem na świecie. Nie liczyły się dla nas żadne dobra materialne, tylko prawdziwa i silna miłość do siebie. Będąc tak szczęśliwymi, mając pracę, postanowiliśmy w niedługim czasie postarać się o dziecko. Jednak jak to w życiu bywa, pojawiły się nieoczekiwane okoliczności.

16 LAT, WYPADEK, ŚPIĄCZKA … POTRZEBNA POMOC, ABY BARTEK WRÓCIŁ DO ŻYCIA…

Bartek był zdrowym, pełnym marzeń i planów 16-latkiem. Interesował się motoryzacją, jazdą wyczynową na rowerze i jak każdy nastolatek komputerami. Właśnie rozpoczął naukę w szkole Branżowej o kierunku „mechanik samochodowy”. W dniu 15.10.2017r. uległ poważnemu wypadkowi na motorowerze. Wyniku wypadku odniósł bardzo ciężkie obrażenia mózgu. Lekarze nie dawali mu szans przeżycia. Do dnia dzisiejszego Bartek leży w śpiączce mózgowej. Jednak powoli, z dnia na dzień obrzęk mózgu ustępuje i pojawiły się pierwsze oznaki komunikacji. Wierzymy, że przyjdzie taki dzień, kiedy Bartek się wybudzi, jednak w tej chwili konieczna jest rehabilitacja neurologiczna i ruchowa.

ABY GUZ MÓZGU NIE ZABRAŁ DZIECIOM MAMY…

Nazywam się Anna Kozłowska, mam 39 lat i jestem matką czworga dzieci w wieku 17, 5, 4, 3 lata. Troje z nich jest chorych. 17 letni Piotr choruje na epilepsje oraz niedowidzenie praktycznie jednooczny, pięcioletni Wiktor jest dzieckiem autystycznym z całkowitym zaburzeniem rozwoju , podobnie jak jego trzyletnia niedosłysząca siostrzyczka Lena. Wraz z mężem , do tej pory samodzielnie sprawowaliśmy opiekę nad dziećmi nie korzystając z żadnej z form wsparcia od osób trzecich, czy też instytucji pozarządowych. Stan ten trwałby dalej, jednak w sierpniu 2016 roku nasz świat diametralnie się zmienił. Kontrolny rezonans mózgu wykrył u mnie zmianę mogącą wskazywać, iż ma ona charakter nowotworowy.

MALUTKA JULIA WALCZY ABY BYĆ Z NAMI…

„Dziecko niepełnosprawne jest wyzwaniem, dziecko niepełnosprawne nigdy nie jest ciężarem, gdyż każde dziecko jest po prostu Darem”. Dzień narodzin miał być drugim najszczęśliwszym dniem w naszym życiu. Dlaczego drugim! ponieważ mamy jeszcze synka Mateusza , który ma 12 lat. Ciąża przebiegała prawidłowo, zrobiliśmy wiele badań prenatalnych, genetyk zapewniał że dziecko jest jak najbardziej zdrowe. Julka urodziła się jako wcześniak siłami natury. U dziecka wykryto obustronne wodonercze, lekarze podjęli decyzję o operacji w łonie matki. Po porodzie zabrano córeczkę do inkubatora. Lekarz przyszedł po kilku godzinach i powiedział, że dziecko ma dysmorfię twarzy, która może świadczyć o wadach genetycznych.

ABY SEBASTIAN WRÓCIŁ DO ŻYCIA…

8 maja 2017, tuż przed ukończeniem osiemnastego roku życia, mój syn Sebastian uległ tragicznemu wypadkowi, po którym zapadł w śpiączkę. Syn pomimo uszkodzenia mózgu reaguje na bodźce zewnętrzne. Widzę jak lecą mu łzy, mruga oczami, próbuje się kontaktować… Uspokaja się, gdy jestem przy nim. Sebastian potrzebuje leczenia, rehabilitacji, środków medycznych. Wszystko to jest bardzo kosztowne, więc z całego serca proszę o pomoc, aby Sebastian mógł wrócić do życia

MOJE ŻYCIE TO WALKA Z OKRUTNĄ CHOROBĄ…

Nigdy nie sądziłam,że zamiast stać obok szpitalnego łóżka ,sama będę w nim leżeć,że zamiast dawać wsparcie pacjentom,sama stanę się jednym z nich. Moje życie to nieustanna walka z chorobą i nadzieja,że tym razem ją pokonam. To także wiara w cud….może dokona się tutaj. Na imię mam Izabela.Mam 53 lata.Kiedyś byłam okazem zdrowia,humoru,urody.Byłam szczęśliwą żoną, mamą, pracownicą. Wiele lat niosłam pomoc innym, wykonując sumiennie zawód położnej. Codziennie przeżywałam cud narodzin,pierwszego spotkania świeżo upieczonej mamy z jej maluszkiem. Byłam świadkiem niezwykle wyjątkowych chwil, w których łzy strachu i ulgi mieszały się ze łzami szczęścia.

MOJA WALKA Z RAKIEM…

,,Nigdy nie wiesz, jak silny jesteś, dopóki bycie silnym nie stanie się jedynym wyjściem, jakie masz.” Mam na imię Anna. W grudniu 2017 roku kończę 40 lat. Moja „przygoda” z rakiem rozpoczęła się na początku 2013 r. Najpierw zrobiłam kontrolne badania krwi, w tym hormony tarczycy. Większość wyszła w normie. Znajoma lekarka namówiła mnie, żebym tak dla siebie wykonała badanie usg. I od tego momentu machina ruszyła. W usg wyszedł podejrzany guz, potem biopsja, druga biopsja, seria badań, pobyt w szpitalu i wstępna diagnoza rak rdzeniasty tarczycy z przerzutami. To był szok i niedowierzanie. Jak to – rak? Nikt w rodzinie nigdy na nic tak poważnego nie chorował. Długo nie mogłam się z tym pogodzić. Byłam Honorowym Krwiodawcą, zapisałam się do bazy Dawców Szpiku i co? Nagle to ja jestem chora…

AMELKA I JEJ WALKA O ŻYCIE

Czy potrafisz sobie wyobrazić, że Twoje malutkie, ukochane dzieciątko umiera? My niestety potrafimy, już raz przez to przeszliśmy. W 2012 roku oczekiwaliśmy naszej pierwszej córeczki, ale los nie był dla nas łaskawy. Odklejenie łożyska w 29 tygodniu ciąży, cesarskie cięcie, malutka Oleńka przyszła na świat dużo za szybko, nie miała szans. Przeżyła tylko dwa dni. Rozpacz i niedowierzanie, niesamowity ból. Ból fizyczny to przy tym błahostka. Ktoś, kto nie doświadczył straty dziecka nie jest nawet w stanie sobie tego wyobrazić. Zamiast cieszyć się dzieckiem, wybierać dla malutkiej łóżeczko i wózek musieliśmy wybrać nagrobek. Nasze życie w jednej chwili zawaliło się. Bardzo ciężko było nam się pozbierać.

POMÓŻMY LENCE STANĄĆ NA NÓŻKI…

Lena urodziła się w lipcu 2015 roku. Cierpi na rzadka chorobę genetyczną – Zespół Angelmana. Zespół Angelmana to choroba spowodowana utratą funkcji genów zlokalizowanych w chromosomie 15. Z powodu delecji jednego z genów, mózg Leny nie rozwija się i nie funkcjonuje prawidłowo. Głównymi objawami choroby jest brak lub bardzo uboga mowa, napady padaczkowe, opóźnienie intelektualne, mimowolne ruchy kończyn i tułowia, słaby i ataktyczny chód, problemy w utrzymywaniu równowagi. Choroba ta jest niestety nieuleczalna.

OPERACJA ABY UCHRONIĆ NASZEGO SYNKA PRZED KALECTWEM…

24 września Dominik będzie miał 6 lat. Nie pamięta więc tego jak potwornie wykręcona i zagięta do środka była jego prawa stópka gdy się urodził. Na szczęście w nieszczęściu byliśmy na to przygotowani przez USG. Leczenie podjęliśmy kilka dni później. Seria kilkunastu długich do uda gipsów zmienianych co tydzień przez 3 miesiące, które miał zakładane w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie Prokocimiu i operacja przecięcia ścięgna Achillesa. Po operacji stópka wyglądała lepiej, ale ciągle nie tak jak powinna, a buty ciągle z niej spadały.

MALEŃKA DOMINISIA W SKÓRZE Z CIERPIENIA

Dominika w brzuszku mamy wyglądała na dobrze rozwijające się dziecko. Wizyty u lekarzy, badania USG i prenatalne nie wykazywały nic niepokojącego. Wszyscy czekaliśmy na nią z niecierpliwością. W 37 tygodniu ciąży Dominika wybrała się w podróż na nasz świat. Drogami natury, po ciężkich 8 godzinach wreszcie się ukazała. Lekarze na początku nie okazywali zaniepokojenia. Lecz po kilku minutach coś dziwnego zaczęło się dziać ze skórką. Kąciki ust i powiek delikatnie się zaczerwieniły, a cała skóra zszarzała i stwardniała. Diagnoza lekarzy – bardzo rzadka choroba genetyczna, tak zwany zespół dziecka koloidowego („rybia łuska”). Od tego momentu zaczęła się walka o jej życie, a malutka Dominika wędrowała od szpitala do szpitala.

POMOC DLA MILENKI…

Milenka urodziła się 21.05.2014 roku po porodzie okazało się, że ma dysplazję bioder i stopę piętowo – koślawą. Leczyliśmy ją u ortopedy, malutka kruszynka co tydzień miała zmieniany gips. Od początku widziałam, że jest coś nie tak. Obserwowałam inne dzieci i nasza Milenka wypadała przy nich blado. Lekarz na początku bagatelizował problem twierdząc, że jestem przewrażliwiona. Gdyby nie nasz upór to nie wiem co by teraz było. Gdy Milenka miała 6 miesięcy zaczęły się nasze wędrówki od specjalisty do szpitala i tak w kółko. Pierwsze pobyty na neurologii dziecięcej i diagnozy: padaczka, niedowład lewostronny, opóźnienie rozwoju psychoruchowego, zespół zaburzeń ośrodkowej koordynacji nerwowej.

OPERACJA, KTÓRA POZWOLI MI WRÓCIĆ DO ŻYCIA…

Bardzo proszę o pomoc ludzi z wielkim sercem. W marcu br. uległem wypadkowi w wyniku którego doznałem wieloodłamowego przezzastawnego złamania podudzia. Operacja polegała na wszczepieniu płytki zespalającej złamanie wraz z 12 śrubami. Wszystko wyglądało bardzo dobrze, w szybkim czasie podjąłem zabiegi rehabilitacyjne i ćwiczyłem ok 30h tygodniowo pod okiem doświadczonego rehabilitanta. Po upływie ok 3-ch miesiecy doszedłem do takiego punktu gdzie okazało się, że nie mogę uzyskać pełnego zgięcia w stawie skokowym. Lekarze Państwowi poddali mnie badaniom m.in. tomograf i rtg – i uznali że wszystko jest w porządku …

JULIA I WALKA O KAŻDY DZIEŃ…

Ta dziewczyna na zdjęciu to Julia. Julia ma 15 lat. Wyobraź sobie, że budzisz się rano i wszystko się zaczyna, nieustająca burza w Twojej głowie. Przez cały dzień, czasami nawet kilkaset razy na minutę, widzisz przed oczami kolorowe błyski. Wyobraź sobie, że masz zawroty głowy i towarzyszy Ci nieustający lęk, że napad może się rozwinąć. I tak od ponad 6 lat. A teraz wyobraź sobie, że nie panujesz nad własnym ciałem, świat Ci wiruje, tracisz świadomość, a Twoje ciało wygina się do tyłu i zaczyna drgać. Tego wszystkiego doświadcza Julia, która do 8 roku życia była zupełnie zdrowym dzieckiem.

GNIEWKO WALCZY Z BIAŁACZKĄ!

Trafiliśmy do szpitala z mega gorączką 41,7 kresek (szok! można mieć tyle??? – przecież to już ugotowanie!) oraz z objawami ziemistej skóry i osłabieniem. Najpierw położyli nas na obserwacyjnym, jednakże długo nasze szczęście nie trwało, bowiem już tej samej nocy przejechaliśmy na oddział, o którym mi się nawet w najgorszych koszmarach nie śniło. Na ONKOLOGIĘ!!! Ale nawet wówczas nie mogłam uwierzyć, że to real world, dopóki piorun z nieba nie grzmotnął wiadomością BIAŁACZKA!!! Płytek krwi minimum powinno być 140-150 tysięcy, a synek po czterech transfuzjach krwi (płytek) miał ich zaledwie 40 tysięcy. Wyglądało więc na to, jakbyśmy przyjechali na płytkowym minusie?!

NAJBOLEŚNIEJSZY CIOS W SERCE MAMY – BIAŁACZKA U UKOCHANEGO SYNKA…

Wszystko stało się nagle… Nigdy nie zapomnę dnia – 20 kwietnia i słów lekarza „u Pani syna podejrzewamy nowotwór – ostrą białaczkę limfoblastyczną”. To był cios – okrutny i bolesny, jak najstraszniejszy sen. Uczucia i emocje targały mną tak, że nie potrafię tego opisać słowami. Wtedy wszystko się zmieniło… Diagnozę potwierdzono. U mojego niespełna 9 letniego synka stwierdzono białaczkę. Został on natychmiastowo objęty leczeniem na Oddziale Onkologii i Hematologii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie, gdzie stosowane jest leczenie chemioterapią. Aby być jak najbliżej synka zrezygnowałam z pracy. Przed nami trudna, długa i kosztowna droga leczenia.

AGATKA I BIAŁACZKA KTÓRA WRÓCIŁA…

Mam na imię Agata. Urodziłam się 10.07.2003r. jako zdrowa dziewczynka. Byłam pełna energii i ochoty na zabawy i spotkania z przyjaciółmi do czasu, gdy pierwszy raz 09.07.2013 r. dzień przed moimi urodzinami zdiagnozowano u mnie ostra białaczkę limfoblastyczna. Był strach niedowierzanie czemu JA. Gdy już oswoiłam się z chorobą powiedziałam sobie WYGRAM Z RAKIEM. I wygrałam do czasu…… 11 września 2017r. nastąpiła wznowa. Walczę jak mogę ale potrzebny jest przeszczep szpiku. Proszę o pomoc i wsparcie na leki dojazdy i rehabilitację. AGATKA

NA NOWEJ DRODZE ŻYCIA… KASIA I RAK

Mam na imię Kasia i mam 26 lat. Cztery miesiące po ślubie dowiedziałam się, że jestem chora na raka piersi. Ze względu na mój wiek i brak obciążeń genetycznych w rodzinie lekarze prowadzący nie podejrzewali u mnie choroby nowotworowej. Cały czas słyszałam diagnozę, że wykryte guzy to niegroźne włókniaki. Biopsja grubo igłowa potwierdziła nowotwór złośliwy piersi (III st. zaawansowania w IV stopniowej skali kwalifikacji nowotworów). Wraz z mężem i rodziną walczymy o szansę na moje wyleczenie. Moim największym marzeniem jest by zostać szczęśliwą mamą. Po zakończonej chemioterapii czeka mnie długotrwała rehabilitacja po mastektomii piersi i węzłów chłonnych. Będę wdzięczna za każdą okazaną mi pomoc. Ofiarowane przez Państwa pieniądze zostaną przeznaczone w całości na moje leczenie i rehabilitację.

MAJECZKA I WALKA Z GUZEM MÓZGU

Maja urodziła się 20.12.2010r w Świebodzicach. W 2016 roku zdiagnozowano u niej nowotwór mózgu. Jest to rozlany glejak pnia mózgu. Maja jest pod opieką Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Jednak CZD zaleca na tą chwilę obserwację i kontrolne rezonanse co pół roku. Dostaliśmy propozycję dokładnej diagnozy i leczenia w GOSH w Londynie. Koszty leczenia, konsultacji lekarskich i specjalistycznych badań są ogromne. Dlatego bardzo prosimy Państwa o wsparcie. Nasza determinacja w walce o zdrowie naszej córeczki jest ogromna i wierzymy że pokonamy raka. Jesteśmy wdzięczni za pomoc. Dziękujemy za przekazanie każdej nawet najmniejszej kwoty na leczenie Majeczki.

MADZIA I DZIECIŃSTWO Z TRUDNĄ CHOROBĄ…

Madzia ma 8 lat, od 2-ego roku życia choruje na cukrzycę typu I. W codziennym życiu wiąże się to z częstymi pomiarami cukru (również nocą), podawaniem insuliny, której dawka musi być dokładnie wyliczona do każdego posiłku, kontrolowaniem wysiłku fizycznego. Cukrzyca jest chorobą nieuleczalną, wymaga dokładnego zorganizowania każdego dnia przez całą rodzinę, tak aby Magda mogła mieć normalne dzieciństwo i tak jak jej rówieśnicy uczestniczyć w zajęciach szkolnych, rozwijać swoje talenty, brać udział w imprezach i wycieczkach. Najważniejsze jest utrzymywanie cukru na właściwym poziomie.

ABY NAJBLIŻSZA WIOSNA NIE BYŁA OSTATNIĄ, JAKĄ ZOBACZY JAŚ…

Jaś ma 13 miesięcy. Urodził się jako wcześniak i nic nie wskazywało na to, by cos było nie tak. Podczas kontrolnej wizyty u okulisty okazało się, że ma „dziwne zmiany”, z którymi okulistka nigdy się nie spotkała. W ciągu pół roku zrobiliśmy ponad 10 000 km. w poszukiwaniu lekarza, który powie co dolega synkowi. Zjeździliśmy całą Polskę, Niemcy, aż trafiliśmy do profesora w Warszawie, który postawił trafne rozpoznanie. Trakcyjne odwarstwienie siatkówki oka lewego, silny astygmatyzm i postępująca wada w oczku prawym. Synek nie widzi na lewe oczko, a na prawe słabo. Na chwilę obecną, jedynym sposobem ratowania oczek Jasia w Polsce jest intensywna rehabilitacja

MALUTKI IGNAŚ I WALKA Z NIEOBLICZALNĄ CHOROBĄ…

Nasze dziecko od ponad roku choruje na Zespół Dravet – ciężką lekooporną padaczkę niemowlęcą. Historia choroby miała swój początek 11 listopada 2016 roku, kiedy Ignaś miał niecałe 6 miesięcy. To wtedy dwukrotnie dostał drgawek połowy ciała (rano prawej, wieczorem lewej strony), bez żadnych objawów infekcyjnych, bez gorączki, tak po prostu „z nieba”. Wezwaliśmy pogotowie, jednak do jego przyjazdu atak się zakończył. Nie był on niestety krótki, bo trwał około 15 minut, chociaż teraz chcielibyśmy, żeby jego napady były takie jak wtedy…

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"