logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

WALKA O SPRAWNOŚĆ NASZEJ CÓRECZKI…

Nasz historia zaczęła się jak wiele innych wydarzeń w rodzinie. Przyjście na świat dziecka szczęście i radość dla całej rodziny. Narodziny Lidii były wyczekiwane i pożądane. Choć Lidię urodziła moja siostra w wieku 15 lat nigdy nie dopuszczałam myśli, że może nie być członkiem Naszej Rodziny. I tak stałam się wraz z mężem rodziną zastępczą. „Zastępczą” … dziwne prawnicze nazewnictwo opisujące „formy opieki” nad dzieckiem. Nigdy nie chcieliśmy sprawować „opieki zastępczej” bo Lidia jest NASZA.

MODLĘ SIĘ, ABY SERDUSZKO WERONISI PO URODZENIU NIE PRZESTAŁO BIĆ…

To my: Kamila, Krzysztof, Tymuś i Jędruś – rodzina Sądej. Nasi synkowie w wieku 6 i 4 lat coraz częściej pytali kiedy do naszego domu zawita ktoś jeszcze. My też od dawna pragnęliśmy stworzyć dużą kochającą się rodzinkę. W końcu nadszedł ten upragniony dzień, kiedy pojawiła się wspaniała nowina. Będziemy mieli dzidziusia. Chłopcy bardzo chcieli siostrę, choć tak naprawdę w głębi serca pragnęli, żeby ten mały ktoś po prostu się narodził i był. Choć są mali to jednak ich serca czują więcej niż nam się wydaje. Co wieczór klękają na kolanach modląc się i prosząc Anioła Stróża o to, żeby dzidzia przeżyła.

MONIKA – URATOWAĆ SIEBIE, BY MÓC RATOWAĆ INNYCH

Wszystko zaczęło się, gdy Monika chodziła do 6 klasy podstawówki. Była wtedy żywiołową, radosną dziewczyną, zdolną uczennicą i ambitną lekkoatletką z klasy sportowej. Głodna życia i rywalizacji, potrafiła wygrać bieg z najlepszymi a błyskotliwością zbijała z tropu największego mądralę. Jednak pewnego kwietniowego dnia 2007 roku – zdarzyło się to, czego nikt się nie spodziewał. Gdy rankiem Monika wzięła tabletkę na ból gardła, poczuła w buzi krew. Nie było to zwykłe krwawienie. Z języka trysnęła gwałtowna czerwona fontanna, której długo nie można było zatamować. Dopiero po dwóch godzinach udało się opanować krwotok i Monika z mamą pojechała do najbliższego szpitala. Na oddziale laryngologii lekarze uznali, że przyczyną krwawienia był wyczuwalny guzek w języku i postanowili usunąć go w znieczuleniu miejscowym.

MIŁOŚĆ PATRZY SERCEM…

Miłość, ta najczystsza, najbardziej głęboka pochodzi od Boga. Pozwala zapomnieć o sobie całkowicie i pokochać dziecko bardzo chore, niepełnosprawne, opuszczone przez bliskich, niechciane… Dziecko, które pewnie nigdy nie wymówi do Ciebie słowa, nie postawi ani jednego kroczku, bo nie potrafi. Chcąc Cię przytulić, będzie wymachiwać bezwładnymi rączkami nie umiejąc tego uczynić. A ty oczami duszy zobaczysz wewnętrzny krzyk tego chorego opuszczonego dziecka wołający o miłość… i pokochasz je całym sercem…

POMÓŻ IGORKOWI WYGRAĆ WALKĘ Z GUZEM MÓZGU

25 lipca 2017r. Świat wywrócił się nam do góry nogami. Po badaniu tomografem w szpitalu w Koszalinie postawiona została diagnoza- guz pnia mózgu. W trybie pilnym Igor został przewieziony do szpitala w Szczecinie. Po szczegółowych badaniach wykonany został wielogodzinny niezmiernie trudny zabieg operacyjny usunięcia guza w całości. Nasza radość nie trwała długo. Badanie histopalogiczne wykazało ,że jest to nowotwór złośliwy Medulloblastoma , rdzeniak płodowy najniebezpieczniejszy typ według 4-stopniowej skali. Po operacji wystąpił niedowład prawostronny oraz zanik umiejętności mowy.

POMÓŻMY ŁUKASZOWI WRÓCIĆ DO NORMALNEGO ŻYCIA

Jeszcze pół roku temu 25 letni Łukasz był chłopakiem z wielkimi ambicjami i planami na przyszłość. Skończył studia, rozwijał się zawodowo. Prowadził aktywny i zdrowy tryb życia – można by rzec, jego drugim domem była siłownia. Mimo tego zawsze znajdował czas dla rodziny i przyjaciół, chętnie niósł pomoc innym. Pewnego dnia wszystko się zmieniło… 12 września 2017 roku miał miejsce wypadek samochodowy. Był chłodny, deszczowy dzień, Łukasz wracał z pracy. Samochód wpadł w poślizg… uderzył w drzewo po stronie kierowcy. Lekarze pierwszej pomocy stwierdzili, że tego nie przeżyje, a w najlepszym wypadku będzie roślinką.

CHOROBA KTÓRA ODEBRAŁA NASZEMU TACIE WSZYSTKO…

Zwracam się do Państwa o Pomoc dla Mojego Ciężko chorego Taty. Cukrzyca odebrała Tacie wszystko, wyniszczyła cały organizm. Zaczęło się niewinnie od strupa na małym palcu. Wówczas to okazało się że tata ma cukrzycę z powikłaniami stopy cukrzycowej i od lat powinien brać insulinę. Zaczął ją przyjmować ale okazało się że o 10 lat już za późno i z każdym rokiem było coraz gorzej, amputacja kolejnych palców u lewej i prawej nogi następowała. Dzisiaj cukrzyca zaatakowała, oczy, nerki i odebrała lewą nogę. Amputacja lewej goleni nastąpiła po latach walki z cukrzyca oczywiście przegranej walki.

,,CHCĘ PO PROSTU ŻYĆ…”

Mam na imię Daria, w lutym skończyłam 18 lat jednak moja radość z bycia dorosłą nie trwała długo, gdyż w maju 2017 roku zdiagnozowano u mnie bardzo rzadki nowotwór złośliwy. W tym momencie wszystko legło w gruzach moje plany, marzenia… Tylko dzięki wsparciu rodziny i znajomych odzyskałam chęć do życia i walki z bardzo niebezpiecznym przeciwnikiem. W moim przypadku walka będzie bardzo ciężka bo typowe leczenie nie daje dużych szans powodzenia ponieważ ten typ nowotworu jest chemoodporny, a przez swoją wielkość i położenie jest również nieoperacyjny.

POMOC DLA LAURY…

Laura urodziła się 04.01.2005 r z przepuchliną oponowo-rdzeniową, wodogłowiem i wadami towarzyszącymi.
Od 5 miesiąca była rehabilitowana. Porusza się jedynie na wózku inwalidzkim, porażenie kończyn dolnych od pasa w dół jest całkowicie wiotkie. Operacje które przeszła to : zamknięcie przepukliny w pierwszej dobie życia, zastawka komorowo- otrzewnowa w drugim tygodniu życia, reflux przewodu moczowego w 3 roku życia, operowany zespół Arnolda-Chiari II stopnia w 9 roku życia po wykryciu przy badaniu MR i trzykrotna reoperacja z powodu zasklepiania się czwartej komory.

NIE WYGRYWA TEN, KTO NIE STAJE DO WALKI

Nasz Tata i cała nasza rodzina stanęła do walki od pierwszych dni, kiedy to dowiedzieliśmy się o chorobie taty.
Mam na imię Mariola, wspólnie z bratem Tomaszem i naszą Mamą, prosimy Was o pomoc w ratowaniu ŻYCIA naszego ukochanego Taty, najwspanialszego i JEDYNEGO Dziadka naszych dzieci. Jesteśmy zwykłą, kochającą się rodziną, w której Tato zawsze był NAJSILNIEJSZYM OGNIWEM. Silny charakter, człowiek z zasadami, a przy tym zawsze z pozytywną energią, pogodnym nastawieniem do życia i wiarą w drugiego człowieka.

ZOSIA I SIATKÓWCZAK OBUOCZNY…

Zosia jest całym naszym światem, 9 miesięczna mała, niewinna kruszynka o cudownym uśmiechu i ślicznych oczkach. Urodziła sie 15.05.2017r. jako zdrowe dziecko, jednak Mi cały czas siedziała w głowie jakaś czarna myśl, bacznie ją obserwowałam. Niestety moje obawy się potwierdziły Moja córeczka ma NOWOTWÓR ZŁOŚLIWY OKA-SIATKÓWCZAKA OBUOCZNEGO. Potwora, który sieje spustoszenie w jej oczkach. Od urodzeni robiłam jej mnóstwo zdjęć i nagle ten biały blask w jej oczkach i wiedziałam, że to jest to czego się najbardziej obawiałam.
5.09.2017r.miałyśmy umówioną wizytę do okulisty oczywiście prywatną

OSTRA BIAŁACZKA ZAGROŻENIEM ŻYCIA ŚLICZNEJ MALEŃKIEJ LENKI…

Nasza śliczna córeczka Lenka przyszła na świat 17 grudnia 2012 r. Od tej pory to były wyjątkowe i najcudowniejsze chwile z naszym maleństwem… Jednak nasze szczęście trwało tylko 2 i pół roku. Lenka- zawsze pełna życia,radosna, kochająca tańczyć i śpiewać, ciekawa świata….-to nasze wspomnienia…Niestety przyszedł czas, w którym jej beztroskie dzieciństwo i nasze spokojne życie zamieniło się w koszmar i codzienną walkę. Zaczęło się od pierwszego pobytu w szpitalu na Rota-wirus i słabe wyniki krwi. Potem było coraz gorzej, gdyż trafialiśmy od szpitala do szpitala na kolejne schorzenia. Bez uzyskania odpowiedzi dlaczego tak się dzieje?

ABY JUŻ NIE BUDZIĆ SIĘ ZE STRACHEM O JEJ ŻYCIE…

Ninka urodziła się w 27 tygodniu ciąży z wagą 640 g. Od 17 tygodnia ciąży była w bezwodziu. Po porodzie leżała w szpitalu 137 dni. Przez pierwsze 3 miesiące była niewydolna oddechowo, musiała być podpięta do respiratora, który ratował jej życie a jednocześnie uszkadzał płuca. . Cudem uniknęła tracheostomii. Nie ominęła jej także retinopatia, przepuklina pachwinowa, nadciśnienie płucne, niedokrwistość, dysplazja oskrzelowo-płucna ma też stopę końsko-szpotawą i kaszaka na nosku. Obecnie jest w domu pod opieką hospicjum, ponieważ jest tlenozależna i karmiona przez sondę. Jako wcześniak ma bardzo słabą odporność, często choruje.

PILNA OPERACJA – RATUNKIEM ŻYCIA NASZEJ WIKUSI!

Czym jest szczęście? – to każda chwila, kiedy Twoje dziecko nie płacze z bólu i nie musisz bać się, że za chwilę je stracisz…, bo gdy dowiadujesz się, że Twoja maleńka córeczka ma NOWOTWÓR, który jest tak wielkim zagrożeniem, że może w każdej chwili odebrać jej życie, to czujesz, ze już nic Ci nie pozostało… tak bardzo boisz się pustki, której nic na Świecie nie wypełni… Nasza kochana córeczka Wikusia ma aktualnie 2 latka i 6 miesięcy. W sierpniu 2015 roku zdiagnozowano u niej neuroblastomę III stopnia z wnikaniem do kanału kręgowego. Wikusia miała wtedy 10 m-cy.

ŻYCIE MALUTKIEJ AMELKI TO WALKA Z GUZEM MÓZGU…

Amelia urodziła się 18.02.2013r i wszystko układało się pięknie, aż do dnia którego nie zapomnę do końca życia. Amelka miała wtedy 5 miesięcy. Rano jak zwykle obudziła mnie głośnym okrzykiem. Gdy do niej wstałam zauważyłam, że coś się dzieje z jej oczami. Nie potrafiła na niczym skupić wzroku. W przychodni lekarz skierował nas do szpitala w Bydgoszczy. Jeszcze nie byłam wtedy świadoma tego, że przyjdzie nam stoczyć taką ciężką walkę, która trwa do dziś. Po dwóch dniach lekarze zrobili rezonans głowy. Diagnoza brzmiała jak wyrok: ‘’pani dziecko ma guza mózgu’’. Po dziś dzień te słowa nie dają mi spać po nocach.

MATEUSZEK UŚMIECHEM WALCZY Z CHOROBĄ…

Gdy się pobraliśmy, wiadomo było, że chcemy mieć dziecko. Gdy zaszłam w ciążę wszystko było w porządku, nawet najmniejsza rzecz nie wskazywała na jakikolwiek problem. Pracowałam do ósmego miesiąca ciąży, czułam się wspaniale. Bardzo chciałam urodzić naturalnie i karmić piersią, mieć synka blisko siebie. Mateuszek jednak nie chciał się okręcić główką w dół i z racji cesarskiego cięcia poród został zaplanowany na tydzień przed terminem. Chciałam, żeby mąż kangurował małego po porodzie. Wszystko było zaplanowane i zapięte na ostatni guzik. Podczas porodu widziałam, że lekarzom ciężko wyjąć dziecko małego, a gdy się już pojawił na świecie, usłyszałam tylko cichy głosik. Czułam, że coś jest nie tak.

NOWOTWÓR W OCZKU CHCE MI ODEBRAĆ SYNKA…

Jestem mamą ukochanego synka – Tomuś jest moim małym skarbem, który mimo swojego młodego wieku doświadczył już wiele bólu. Cierpi na rzadką chorobę – NOWOTWÓR OCZKA – retinoblastoma czyli SIATKÓWCZAK. Jest to bardzo złośliwa odmiana raka. Mimo 5 cyklów chemii ogólnej, 3 chemii dotętniczych, wielu narkoz, niezliczonej liczby nakłuć, rak nie daje za wygraną i cały czas atakuje jego piękne oczko i zagraża jego życiu. Mój synek dodatkowo ma anomalię naczyniową , która występuje tylko u 5% ludzi na Świecie. Lekarze nie potrafią sobie z nią poradzić – problem jest z właściwym podaniem leku. Jedynym ratunkiem dla Tomusia jest wyjazd do USA do dr Abramsona, który dał nam nadzieję i to nie małą, bo aż 90% szans na wyleczenie mojego małego mężczyzny.

NIC NIE JEST DANE NA ZAWSZE. JÓZEF I RAK

Z wykształcenia jestem inżynierem, ale przez lata z ogromem satysfakcji pracowałem jako nauczyciel w technikum. Kontakt z młodymi ludźmi pozwolił mi zachować wiele radości do dziś. Wychowałem wiele pokoleń, mam nadzieję, że na porządnych, dobrych ludzi. Ze wzruszeniem wspominam moich uczniów, czasem ich spotykam, poznaję ich dalsze losy. Gdy przyszedł czas emerytury sądziłem, że optymizm którym zarazili mnie przez lata moi uczniowie, ich energia, którą chłonąłem pozwoli mi po latach cieszyć się rodziną, czasem jaki zyskałem dla niej. Moja żona Janeczka, która zawsze mnie wspierała, syn i synowa, oraz moja ukochana wnusia – 10-letnia Ania

MALUTKA ALICJA I WALKA Z RDZENIOWYM ZANIKIEM MIĘŚNI…

Witajcie. Jestem 6- letnim SMAczkiem trójeczką. Dokładnie choruję na rdzeniowy zanik miesni SMA typ 3. Przeszłam też operację guza, torbiel naskórzastą prawego oczodołu. Jestem dzielna mimo wszystko. Dzięki własnej determinacji oraz bliskich jestem radosną, otwartą dziewczynką. Walczymy, nie poddajemy się. W wrześniu otrzymam 6 dawkę leku, dzięki któremu potrafię nawet biec, tańczyć, chodzić. Nie jest to łatwe ale pracuje nade mną ogrom ludzi rehabilitantów, specjalistów, bliscy i ja sama

WALKA O ZDROWIE I ŻYCIE – DOMINIKA KONTRA BIAŁACZKA…

Dominika ma 11 lat i jest uczennicą klasy V szkoły podstawowej nr.10 im.Jana Pawła II w Ostrołęce. Do Uniwersyteckiego Dziecięcego Szpitala Klinicznego (UDSK) w Białymstoku trafiliśmy 11 marca 2016 roku na oddział ortopedii z zapaleniem stawu biodrowego. Zaraz po przyjęciu wykonano punkcje biodra i spuszczono płyn. Ból ustąpił i córka poczuła się dobrze,lecz nie na długo.Po dwóch dniach ból powrócił i po wykonanych badaniach podjęto decyzję wykonania zabiegu.18 marca operacyjnie wycięto tkankę zapalną i oczyszczono biodro.Jednak pojawiła się wysoka gorączka i nocne poty po czym zaczęło boleć również drugie biodro. Przeprowadzono kolejne badania gdzie wykryto boleriozę co wyjaśniło zapalenie obu stawów biodrowych. Lekarze zapytali mnie czy było ukąszenie kleszcza? było jakieś trzy, cztery lata temu.

NATALKA I TRUDNA WALKA Z NOWOTWOREM…

Historia naszej 6-letniej Natalki zaczęła się od podejrzenia zapalenia wyrostka robaczkowego. Skierowano ją do szpitala w Ciechanowie, tam po badaniach wykryto guz w nadnerczu. Od razu skierowano Natalcie do szpitala w Warszawie na ul. Żwirki i Wigury. Tam przeszła kolejne badania z których wynikło iż Natalia ma raka złośliwego- ganglioneuroblastomę IV stopnia. W SPDSK w Warszawie usunięto jej guza, który znajdował się w nadnerczu prawym. W chwili obecnej jest leczona w Centrum Zdrowia Dziecka. Jest po badaniu PET z którego wynikło, iż znajdują się guzki w okolicy oka prawego, w dolnym odcinku kręgosłupa i kości kulszowej. Przeszła 8 cykli chemioterapii i w tej chwili przechodzi kolejne 2, tym razem silniejsze. Walka z tym nowotworem wymaga wielu poświęceń.

LENKA Z NF1 WALCZY Z GUZEM MÓZGU

Lenka urodziła się 9 grudnia 2012 roku, w 36 tygodniu ciąży. Do trzeciego roku życia rozwijała się prawidłowo. Od urodzenia miała podejrzenie choroby genetycznej Neurofibromatozy typu 1, gdyż na ciele ma plamki „cafe au lait” typowe dla tej choroby. Byliśmy pod stałą opieką neurologa, okulisty, dermatologa i ortopedy. Kiedy Lenka miała 3 latka i 4 miesiące zaczęły się pojawiać objawy, które bardzo nas martwiły. Zaczęła bardzo niewyraźnie mówić, chodzić z otwartą buzią, była bardziej śpiąca, a po jakimś czasie doszły zaburzenia równowagi i asymetria twarzy. Odwiedziliśmy wtedy wielu lekarzy, którzy jako przyczynę problemów naszej córeczki wskazywali powiększony trzeci migdał. Tydzień po usunięciu migdała niepokojące objawy nadal się nasilały, pojechaliśmy więc na SOR do GCZD w Katowicach.

DAWID I PRZESZCZEPIONE SERDUSZKO…

Nazywam się Dawid Garlikowski. Mam 15 lat. Mieszkam z tatą w Radomiu. Mama zmarła we wczesnych latach mojego dzieciństwa. Urodziłem się z wadą serca, w związku z tym już na początku mojego życia zostałem poddany operacji. Do niedawna stan mojego zdrowia był na tyle stabilny, że mogłem normalnie funkcjonować. Jesienią 2016 roku choroba nasiliła się. W listopadzie 2016 roku w ciężkim stanie zostałem przewieziony do Instytutu Kardiologii w Aninie pod Warszawą, gdzie przeszedłem dwie operacje: wszczepienia urządzenia wspomagającego krążenie lewej komory serca i przeszczep serca.

JEDNA FAŁSZYWA NUTA. MARIA I RAK

Muzyka to najlepszy język do poruszenia serc ludzi na całym świecie. Cały jej świat to muzyka. Od zawsze i wszędzie, całą z rodziną żyje w świecie dźwięków, którymi stara się opowiadać o pięknie świata. Zawsze uśmiechnięta, pełna energii, z pasją realizuje swoje pomysły wzbogacające życie kulturalne inowrocławskiego środowiska. Jest założycielką i wieloletnią prezeską Inowrocławskiego Towarzystwa Muzycznego. To pasja. Tych 12 nut składanych w melodie prowadziło ją przez dobrze skomponowane życie. Nikt tak pięknie nie pokazywał tego świata ludziom młodym i starszym jak Maria.

NOWOTWÓR KTÓRY ODBIERA SZCZĘŚLIWE CHWILE DZIECIĘCYCH LAT…

Lenka urodziła się 11.09.2017, jako wspaniała zdrowa dziewczynka. W wieku 4 lat po wielu konsultacjach, zdiagnozowano u niej rzadką chorobę nowotworowo-hematologiczną histiocytozę z komórek Langerhansa, przez co zawalił się naszej rodzinie cały świat. Obecnie córka leczona jest protokołem LCH III przy użyciu chemioterapii oraz dużych dawek sterydów. Codziennie walczymy, aby móc dalej prowadzić szczęśliwe życie bez trosk związanych z leczeniem. Choroba zabrała jej możliwość korzystania z większości przyjemności, które dzieci w jej wieku mogą wykonywać, takich jak przedszkole, wyjścia na zewnątrz, zabawa z rówieśnikami.

MALEŃKA ZOSIA I GROŹNY NOWOTWÓR – NEUROBLASTOMA…

Choroba Zosi pojawiła się nagle… Miesiąc temu nasza 2- letnia Zosia złapała niewinne przeziębienie oraz zaczęła utykać na nóżkę. Udaliśmy się więc do lekarza pierwszego kontaktu, któremu od razu nie spodobało się to utykanie i skierował nas na Oddział Chirurgii Dziecięcej Szpitala w Koninie. Po przeprowadzonych badaniach postawiono wstępną diagnozę- Nowotwór złośliwy kości. Z tą diagnozą Zosia została natychmiast przewieziona do Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Tu kolejne badania i diagnoza ostateczna- Nowotwór złośliwy NEUROBLASTOMA IV st.

IGOREK WALCZY Z NOWOTWOREM

U Igora w styczniu 2016 roku wykryto guz lewego jądra w IV stadium zaawansowania. W chwili obecnej Igor jest po operacji usunięcia wykrytej zmiany. Po przeprowadzeniu dalszej diagnostyki stwierdzono zmiany w węzłach chłonnych okolic nerkowych, talerza biodrowego oraz widoczną zmianę w okolicy kości kulszowej prawej. W chwili obecnej Igorek jest w trakcie chemioterapii, ma podłączoną drogę centralną typu „Broviac” przez którą ma podawaną silną chemię. Częste badania kontrolne, nie refundowane przez NFZ leki, dojazdy do szpitala ja również specjalna dieta generują koszty, którym nie możemy sprostać. Wszyscy wierzymy w to, że Igorka można wyleczyć.

POMOC DLA IZUNI…

Witam wszystkich, Jestem Iza, Wielki uśmiech – ma dewiza. Mam trzy latka z małym hakiem, Wkrótce będę przedszkolakiem. Ja nie umiem sama chodzić, Wszędzie muszę się podwozić. Mam „tur tura” do jeżdżenia, I tatusia od noszenia. Mama za mną nie nadąża (Na zawodach mnie pogrąża). Moja siostra – super Ala, Co na wszystko mi pozwala, Gdy zaczyna figle płatać, To potrafię czasem latać. To jest tylko część rodzinki, Wszyscy słodcy jak malinki, Całej tutaj nie przedstawię Bo się zrobi „Potop” prawie. Wiem ja tylko to, na pewno, że DZIĘKUJĄ razem ze mną. …Bo ja… chciałam podziękować. Tym co chcieli mnie ratować.

ABY WYZDROWIEĆ I ŻYĆ…

Mam na imię Ania i mam 26 lat. Ze złym samopoczuciem zmagam się już od ok. 13 roku życia, natomiast od ok. 5 lat nie jestem w stanie normalnie, czasem samodzielnie funkcjonować. Od tego też okresu zaczęłam intensywnie szukać przyczyn mojego złego stanu zdrowia. Mój organizm nie regeneruje się, jestem cały czas bardzo wyczerpana, zdarzają się sytuacje, kiedy nie potrafię wykonać prostych czynności- w takich momentach jestem uzależniona od innych osób. Życie utrudniają mi również silne bóle kręgosłupa, głowy, okresowo stawów, także silne, szybkie, osłabiające bicia serca. Od października 2016 r. leczę się metodą ILADS na boreliozę i koinfekcje.

TA HISTORIA NIE POWINNA SIĘ WYDARZYĆ…

Wracaliśmy od mojej babci z Wrzeszcza. Nie pamiętam co się wtedy działo… nie pamiętam momentu wypadku… Ostatnia rzecz to była moja rozmowa z Pawłem, że w domu położę najpierw Majkę spać, a później Marcela. Dzieci były śpiące. Majka już przysypiała. Może gdyby nie zasypiała w tamtym momencie… Siedziałam z tyłu pomiędzy dziećmi. Maja z lewej była w foteliku, Marcel z prawej przypięty pasami przytulony do mojej ręki. Co się działo na miejscu po uderzeniu wiem tylko z Pawła i mamy opowiadań.. Maja uderzyła głową o przednie siedzenie, bo nie zadziałały pasy samochodu. W tym momencie straciła przytomność… Serduszko się zatrzymało…

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"