logowanie do subkont

Przekaż 1,5% podatku na pomoc dzieciom

Fundacja Kawałek Nieba

Fundacja Kawałek Nieba

KRS 0000382243

Category Archives: Podopieczni

WALKA Z OKRUTNĄ CHOROBĄ – PRZESZCZEP KOMÓREK MACIERZYSTYCH RATUNKIEM DLA HUBERCIKA

U Hubercika stwierdzono dystrofię mięśniową- chorobę dziedziczną. Hubert rozwijał się prawidłowo, był nie co wolniejszy od swoich rówieśników, ale nigdy nie myśleliśmy, że może być aż tak chory. Na bilansach w Ośrodkach Zdrowia nigdy nie było zastrzeżeń. Wizyty u ortopedy i pediatry kończyły się zwykle diagnozą ”stopy płasko- koślawe” zalecane wkładki ortopedyczne i ćwiczenia. Dopiero gdy w 2015 r. Hubert skończył 5 lat zaczęły się kłopoty z wychodzeniem po schodach, wstawaniem z pozycji leżącej (objawy typowe dla dystrofii mięśniowej). Po konsultacjach z lekarzem dostaliśmy skierowanie do szpitala. Szereg przeprowadzonych badań potwierdził podejrzenia i zabrzmiał dla nas jak wyrok: DYSTROFIA MIĘŚNIOWA.

WALKA O ZDROWIE I SAMODZIELNOŚĆ MAI, KTÓRA JUŻ NIGDY NIE ZOBACZY SWOJEGO TATY…

Maja jest 6-letnią uśmiechniętą dziewczynką. Przyszła na świat z zagrożonej ciąży przez cesarskie cięcie. Od razu po urodzeniu została odseparowana ode mnie czy (swojej mamy). Leżała w inkubatorze, przeszła zakażenie bakteryjne organizmu zwane SEPSĄ oraz zapalenie płuc. Ciąża, poród oraz choroby po urodzeniu mocno wpłynęły na dalszy rozwój mojej córki. Kilka miesięcy po urodzeniu zdiagnozowano u niej wiotkość mięśni, co pociągnęło za sobą kolejne niepełnosprawności w rozwoju: opóźniony rozwój psychoruchowy, wiotkość stawów skokowych, kolanowych, łokciowych, w nadgarstku, oraz płasko-koślawość. Wiotkość mięśni spowodowała zez rozbieżny i brak widzenia obuocznego. Po 3 latach stałych wizyt u specjalistów został wyznaczony termin operacji oczek, na który czekałyśmy dwa lata. Operacja miała odbyć się w styczniu 2016.

FILIPEK I OSTRA BIŁACZKA LIMFOBLASTYCZNA…

Mały Filipek na swoje 4 urodziny dostał od losu najgorszy prezent jaki można sobie wyobrazić…. – diagnozę lekarzy brzmiącą: ostra białaczka limfoblastyczna. Od dwóch miesięcy Filip przyjmuje chemioterapie i dzielnie walczy, lecz los rzuca mu pod nogi codziennie nowe wyzwania takie jak sepsa, niewydolność nerek i wątroby…. Bardzo prosimy o wsparcie leczenia Filipka, ponieważ liczy się każda złotówka oraz oddanie krwi

PRZECUDOWNA MADZIA… LECZ W JEJ GŁÓWCE TYKAJĄCA BOMBA – GUZ MÓZGU…

Madzia to przecudowna dziewczynka, dla której los nie jest łaskawy… Mimo tego uśmiech nie znika z jej twarzy, a wszystkie pielęgniarki i lekarze są małą Wojowniczką zachwyceni. Gdy Pani pielęgniarka nie mogła wkłuć się z wenflonem Magda z uśmiechem pocieszyła Ciocie i ze spokojem powiedziała: „mam też drugą rączkę…” Zaczęło się bardzo niewinnie, bo od złego samopoczucia i wymiotów, a skończyło na wstawieniu zastawki komorowo otrzewnej – 15.10.2014, a 14.11.2014 próba usunięcia guza mózgu w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. Niestety guza nie udało się usunąć, ale lekarze uspakajali i Magda miała zacząć żyć normalnie, a jak otworzyli głowę to widzą, że to Czaszkogardlak.

PRZESZCZEP KOMÓREK MACIERZYSTYCH ABY ZATRZYMAĆ BEZLITOSNĄ CHOROBĘ MOJEJ KOCHANEJ MAMY…

Choroba mojej mamy zaczęła się 2 lata temu od zwykłej chrypki jak przy przeziębieniu, po pół roku leczenia owej chrypki zorientowaliśmy się że to musi być coś innego, ponieważ ona nie przechodziła. Po kilkunastu wizytach u lekarza i badaniach dowiedziała się najgorszego, że to stwardnienie rozsiane lub inna podobna choroba. Nie mogła w to uwierzyć. Próbowaliśmy szukać pomocy wszędzie, mama jeździła po lekarzach, brała tabletki ale to nic nie pomagało choroba dalej postępowała. Musiała odejść z pracy. Czuła się coraz gorzej co było widać. Organizm powoli tracił siły, straciła całkowicie głos i nie może normalnie jeść. Na początku tego roku choroba mamy została potwierdzona i to był dla nas wszystkich ogromny cios.

ABY ZBUDOWAĆ MOST DO ŚWIATA, W KTÓRYM ZAMYKA SIĘ NASZ SYNEK

Naszego synka Szymonka poznaliśmy gdy miał niespełna 3 latka. Bardzo długo czekaliśmy na niego, więc gdy się pojawił w naszym życiu, radość była ogromna. Cieszyliśmy się każdą chwilą. Niestety dość szybko nasze szczęście zakłóciła obawa o zdrowie naszego synka. W wieku trzech lat Szymonek wymawiał zaledwie kilka prostych słów, był nadpobudliwy, krzyczał, piszczał, bał się nowych miejsc i nieznanych osób, źle znosił hałas. Był nieporadny ruchowo, często się potykał nawet na prostej drodze, co sprawiało że zwykły spacer był dla nas i dla niego ogromnym
wyzwaniem. Tym bardziej że Szymek nie reagował na polecenia i czuł zagrożeń.

POMOC DLA ADAMA I PRZEMKA

Przemek lat 20, Adam lat 16. Chłopcy od urodzenia chorują na autyzm i choroby mu towarzyszące. Cały czas są pod opieką lekarzy, specjalistów, potrzebują leczenia drogimi lekami oraz stałej i ciągłej rehabilitacji pod okiem rehabilitantów. Chłopcy rosną, dojrzewają, mają wadę postawy, przykurcze rąk i nóg oraz poważną wadę wzroku (Przemek 6,5) – problemów z wiekiem jest coraz więcej.

TRUDNA CHOROBA KACPERKA…

Nie da się przejść obojętnie obok bólu i cierpienia, szczególnie bolesne jest cierpienie dziecka, które nigdy nie dorówna swoim zdrowym rówieśnikom, nigdy nie wypowie żadnego słowa, nie opowie o swoich radościach i smutkach. Moim jedynym, matczynym i największym pragnieniem jest zapewnienie mojemu synkowi Kacperkowi GODNEGO dzieciństwa, nie okupionego bólem i nie spędzonego w szpitalnych murach. Kacperek urodził się w 37 tygodniu. Wcześniejszy poród spowodowany był zatruciem ciążowym. Od początku synek wykazywał opóźnienie ruchowe. Zaczął siadać w 10 miesiącu a stawiać pierwsze kroki w wieku 2 lat po intensywnej rehabilitacji.

ABY JULIA WRÓCIŁA DO ŻYCIA SPRZED WYPADKU…

Do 9 sierpnia 2017 roku, Julia Rąpała była przeciętną nastolatką kochającą podróże, muzykę i sztukę. Uczyła się w wymarzonej szkole, aby w przyszłości zająć się lingwistyką. Jest wybitnie uzdolniona językowo, uwielbia rysować i spędzać czas ze swoimi zwierzętami. Cały jej świat runął w gruzach, a przyszłość stanęła pod wielkim znakiem zapytania, gdy w wyniku nieszczęśliwego zdarzenia –upadku z dużej wysokości, doznała urazu rdzenia kręgowego. Została przewieziona helikopterem do Szpitala Wojewódzkiego w Gdańsku.

KONRADEK I RAK – SIATKÓWCZAK OBUOCZNY

28 lipca 2016 roku nasze życie nabrało barw – na świat przyszedł nasz syn Konrad – dając nam 4100g szczęścia i 59 cm radości. Przez miesiąc cieszyliśmy się z beztroskiego rodzicielstwa. Gdy skończył miesiąc pierwszy raz ujrzeliśmy w jego prawym oczku dziwny błysk… Zaniepokojeni zmianą w źrenicy, udaliśmy się do okulisty. Pani doktor bez specjalistycznych badań i z lekko drżącym głosem stwierdziła : „ Chciałabym się mylić ale obawiam się, że to jest siatkówczak…” Potok łez, szok i niedowierzanie – chcieliśmy żeby był to zły sen … 19 września usłyszeliśmy diagnozę – siatkówczak obu oczny. Nasz cały świat legł w gruzach… nasze 6-cio tygodniowe maleństwo ma nowotwór złośliwy oczu.

POMOC DLA LILIANY…

Mam na imię Lililana. Jestem skrajnym wcześniakiem z 26 tygodnia ciąży i masie urodzeniowej 800g. Od urodzenia jestem rehabilitowana. Zbieramy na kontynuację rehabilitacji niezbędnej w prawidłowym rozwoju fizycznym.

POMÓŻCIE URATOWAĆ MOJEGO SYNA – MOJE JEDYNE SŁONECZKO, MÓJ KAWAŁEK NIEBA

Dawid Czerniak ur.07.03.1997. Interesuje się muzyką, motoryzacja,wędkarstwem oraz majsterkowaniem. To bardzo wrażliwy, kulturalny zawsze uśmiechnięty i chętny do pomocy chłopak, bardzo pracowity. Zachorował gdy miał 15 lat i 4 miesiące . Zasłabł i zabrało go pogotowie. Początkowo podejrzewano udar słoneczny. Jednak po odszukaniu dokumentacji medycznej starszego brata ,który zmarł w 2002r. Lekarze rozpoczęli badania pod kątem padaczki bez leczenia. Po dwutygodniowym pobycie w szpitalu dostaliśmy skierowanie do neurologa dziecięcego.

WALCZYMY O KAŻDY ODDECH NASZEGO SYNKA…

Kornel urodził się 17 września 2017 r. w 36 tygodniu ciąży drogą cięcia cesarskiego. Już w czasie ciąży wiadomo było, że dziecko urodzi się z wadą serca i przepukliną pępowinową (tzw. Omphalocoele, zawierające wątrobę i kawałek jelit). Rokowania nie były najlepsze. Lekarze ciągle powtarzali nam, że w każdym momencie może dojść do obumarcia płodu lub do śmierci synka po porodzie, jednak nasz Kornel pokazał jaką ma dużą wolę życia i jaki jest silny. Po porodzie jego stan był ciężki, oddech był wspomagany.

KACPEREK I WALKA Z TRUDNĄ CHOROBĄ…

Zwracamy się z prośbą o wsparcie finansowe rehabilitacji oraz leczenia naszego syna. Kacper jest pogodnym 4 latkiem, który bardzo chciałby uczestniczyć w zabawach z rówieśnikami a także „zwyczajnym” życiu. Niestety ogranicza go Zespoł Ehlersa – Danlosa, który powoduje hipermobilność stawów, które mogą po prostu „wypaść”. Dzięki rehabilitacji wzmacniamy mięśnie oraz prostujemy kręgosłup, co niweluje możliwości przestawiania, wypadania, zwichnięć w stawach. Niestety pomaga nam tylko rehabilitacja metodą Vojty, która nie jest refundowana. Koszt 30 min to 120 zł, potrzebujemy jej 2-3 x w miesiącu.

,,KAROLKU WSTAWAJ, MUSIMY ZMIERZYĆ SIĘ ZE ŚWIATEM, NIE DAMY SIĘ POKONAĆ”

Czy moglibyśmy żyć bez nadziei? Jak wtedy znosilibyśmy trudy kolejnych dni? Chyba dość szybko papadlibyśmy w marazm, który zniechęciłby nas do wszelkich aktywności. Nadzieja na lepsze jutro pomaga przetrwać nam ciężkie czasy, motywuje do pracy. Ciepły wrześniowy dzień.03.09.2015 Pamiętam ten dzień jak dziś. Karol, obudził się zjadł śniadanie i ruszył jak codzień do szkoły. Kto by pomyślał że już z niej nie wróci. Dziwne przeczucia towarzyszyły mi tego dnia. Widziałam jak Karol jest jakiś niespokojny. Matczyna intuicja nie myliła się. Karol po szkole pojechał do swojej dziewczyny. Pożegnali się i wyruszył wczesnym wieczorem do domu.

URATUJCIE NASZEGO TATUSIA… WALCZY Z RAKIEM TRZUSTKI

Maciej, 43 – letni wspaniały mąż Kasi, czuły i troskliwy tata Ani i Maćka Juniora, kardiolog inwazyjny. Człowiek pełen pasji – sport, książki, ogród i kardiologia. Ale przede wszystkim rodzina. Człowiek pełen wiary i determinacji. 30 czerwca 2016. Cała rodzina pakuje się pomalutku na wakacyjny wyjazd. Jeszcze tylko trzeba odebrać badania, którym profilaktycznie poddał się Maciek. I wtedy jak grom z jasnego nieba diagnoza RAK zburzyła szczęście tej rodziny. Nowotwór trzustki z licznymi ogniskami meta na wątrobie. Zmienił plany, zdominował codzienność. Co dalej? Co z rodziną? Co z pracą? Kasia jako lekarz medycyny paliatywnej pracująca na co dzień z chorymi z taką samą diagnozą wiedziała, że nie będzie łatwo.

ARMIA JULIANA – HISTORIA DZIELNEGO WOJOWNIKA

Plan z założenia był prosty – bawić się, śmiać, uczyć, poznawać świat, czerpać radość z każdego kolejnego dnia. Niestety, na 2 miesiące przed 4-mi urodzinami Julka, ostra białaczka limfoblastyczna zburzyła nasze zamierzenia. Kiedy 18 listopada 2016 roku zapadła diagnoza, że nasz ciągle rozbiegany i uśmiechnięty syn musi stanąć do walki z nowotworem, nadal mieliśmy nadzieję, że to tylko koszmarny sen. Dziś nasza codzienność to szpital (niekiedy dom), leki, kroplówki, badania, ale też – pomimo wszystko – uśmiech i zabawa. I wiara w to, że się uda, że znów będziemy szaleć w parku, skakać po kałużach i jeść porzeczki prosto z krzaka.

BY ZAWSZE SŁYSZEĆ BICIE MALEŃKIEGO SERDUSZKA…

Wiadomość o wadzie serduszka naszego dziecka spłynęła na nas w 22. tygodniu ciąży, kiedy wraz z niespełna dwuletnią wówczas córką, poszliśmy na badania prenatalne. Szczęśliwi i podekscytowani tym, że za chwilę „podejrzymy” upragnionego synka usłyszeliśmy słowa, które zburzyły tę radość, wpuszczając do naszego życia strach, niepewność i łzy. Na specjalistyczne badanie przyszło nam czekać aż dwa tygodnie. Tygodnie przepełnione strachem ale i nadzieją, że to tylko pomyłka i wkrótce odetchniemy z ulgą. Niestety tak się nie stało… U Stasia rozpoznano ciężką, złożoną wadę serca pod postacią pojedynczej komory serca oraz przełożenia dużych naczyń.

CHOROBA KTÓRA ZABIERA MI WSZYSTKO…

To był maj tego roku. Miałam wreszcie być szczęśliwą obok ukochanej osoby. Całe życie wśród „swoich” byłam tą gorszą, aż wreszcie życie tak się potoczyło, że powinno już od tej pory słoneczko świecić tylko dla nas. I wtedy w maju po badaniach w taki słoneczny dzień dla nas zgasło. Diagnoza lekarska – jak wyrok: ,,Ma Pani SLA – Stwardnienie Zanikowe Boczne”. Od tej pory każdego wieczoru zastanawiam się jaka będę jutro. Czy podniosę rękę?, czy będę mogła oddychać? Co mi jutro ta choroba zabierze? Mam 53 lata. Od maja straciłam mowę, mam ogromne trudności z przełykaniem, poruszam się z asekuracją – balkonikiem. Ja już nie mówię, potrafię tylko wydać bolesny jęk.

SPEŁNIJ MOJE MARZENIE O ZDROWYCH OCZACH…

Urodziłam się 29.10.2003 r w Toruniu. Mam na imię Zuzia i podobnie jak moja mama, choruję na oczopląs i krótkowzroczność, ale najpoważniejszą chorobą oczu jest Aniridia (brak tęczówki oka). Jestem zupełnie zwyczajną nastolatką, ze swoimi radościami i smutkami. Uwielbiam zwierzęta. Kocham mojego psa Reksia i kota Tofika. Jak każdy mam marzenia. Moje największe to zdrowe oczy. Od najmłodszych lat jeździłam z mamą do różnych ośrodków okulistycznych w całym kraju. Nie mogłam uzyskać nigdzie jakiejkolwiek pomocy w leczeniu Aniridii. Lekarze rozkładali ręce z bezradności.

RATUJ MÓJ WZROK, ABYM NADAL MOGŁA POMAGAĆ INNYM…

Urodziłam się 17.06.1975 r w Aleksandrowie Kujawskim. Mam na imię Katarzyna i od urodzenia zmagam się z poważną wadą wzroku. Choruję na astygmatyzm, oczopląs, krótkowzroczność, ale najpoważniejszą chorobą jest Aniridia (brak tęczówki oka). Gdy lekarze potwierdzili chorobę wzroku, zaczęły się starania mojej mamy o leczenie. Rozpoczęły się wyjazdy do wielu ośrodków okulistycznych w całym kraju. Każdy lekarz rozkładał jednak ręce i twierdził że nic się z tym nie da zrobić. Byłam coraz starsza, a mama nadal szukała pomocy dla mnie. Przez poważną chorobę wzroku, uczyłam się w szkole dla osób niewidomych i słabowidzących w Bydgoszczy.

MALUTKI PIOTRUŚ WALCZY Z BIAŁACZKĄ

Piotruś urodził się przez cesarskie cięcie 7.10.2015 w Chojnicach ważył 4,520 kg, mierzył 60 cm, długo wyczekiwany szczególnie przez starszą córkę braciszkiem. Mieszka na małej wsi Krojanty. Był wesołym, pełnym energii chłopcem. Na początku nic nie wskazywało, na to że jest chory. Zaczynał powoli stawiać swoje pierwsze kroki. Potem zaczął gorączkować, wychodziły pierwsze ząbki jeden po drugim. W weekend udaliśmy się na SOR, pani Dr zapisała mu syrop przeciwgorączkowy Nurofen Forte i żel na ząbkowanie. Lecz po 3 dniach gorączka nadal nie minęła, nasz synek z dnia na dzień robił się coraz słabszy i blady, nie miał siły do zabawy, tracił apetyt i był senny. 22.09.2016 Udaliśmy się do lekarza rodzinnego zlecił mu morfologię krwi. Wyniki krwi były bardzo słabe…

UKOCHANA CÓRECZKA TERESKA I WALKA Z PADACZKĄ…

Witam, jestem mamą rocznej Tereski. Moja Córeczka od ponad pół roku choruje na padaczkę. Wstępnie była to padaczka niemowlęca a obecnie jest określona jako lekooporna ponieważ został dołączony do leczenia trzeci lek.
Tak od początku zacznę gdy zaszłam w ciążę miałam 33 lata, cała ciąża przebiegła bez problemu (w dziewiątym miesiącu ciąży miałam podniesione ciśnienie ciążowe ale nie musiałam brać leków tylko je kontrolować). Poród odbył się w 41 tygodniu ciąży, początkowo rodziłam naturalnie ale po kilku godzinach zrobiono mi cesarskie cięcie ponieważ nie było postępu porodu córeczka nie chciała wejść w kanał rodny.

FILIPEK – MAŁY BOHATER WALCZY Z BIAŁACZKĄ

Białaczka limfoblastyczna-tak zaczyna się historia Filipka. Synek ma skończone półłtorej roku, do 10 lutego 2017 roku prowadziliśmy normalne życie. Żywy chłopak, wszędzie było go pełno, mały krzykacz, synuś mamusi. Zaczęło się wybroczynami na karku i szyjce – teraz wiem, że to nie była wysypka po cytrusach. Powiększone migdały, okazały się węzłami chłonnymi. Lekarz rodzinna, jeden szpital, karetka, drugi szpital i diagnoza – ostra białaczka limfoblastyczna. Nie da się tego opisać: szok, łzy, niedowierzanie…dlaczego Nasz synek?…dlaczego my?… Dopiero zaczynamy tą długą i ciężką walkę, nie tylko fizyczną ale i psychiczną.

7 LETNIA LENKA MARZY O NORMALNYM WYGLĄDZIE KTÓRY ZABRAŁ TRAGICZNY WYPADEK

Lenka jest wesoła i energiczną dziewczynką. Po zakończeniu przedszkola cieszyła się z wakacji i z tego że pójdzie do pierwszej klasy. Niestety ta radość nieutrwalone długo, ponieważ 3 lipca wydarzyła tragedia. Lenka wbiegła niezauważona do garażu, a w tym samym czasie został uruchomiony podnośnik samochodowy i jej bardzo długie włosy zostały wciągnięte w sekundzie przez ruchoma cześć, jednocześnie zrywając skórę z głowy. Gdy zobaczyłam co się stało, nie mogłam w to uwierzyć , że to musi być jakiś koszmar, to nie mogło się przecież stać!

AMELKA URODZIŁA SIĘ BEZ GAŁKI OCZNEJ! RATUNKIEM PRZED DEFORMACJĄ SĄ KOSZTOWNE OPERACJE…

Byliśmy bardzo szczęśliwi, gdy dowidzieliśmy się o ciąży. Z niecierpliwością oczekiwałam, kiedy wreszcie ujrzę i utulę moją maleńką córeczkę. Amelka urodziła się wcześniej niż planowano – 01.09.2015 w 34 t.c. Był to dla nas cudowny dzień, bo poznaliśmy nasze maleńkie wyczekiwane szczęście. Jednak już po chwili zostało nam ono odebrane, bo to, co wypowiedział lekarz okazało się okrutnym wyrokiem na naszą maleńką kruszynkę… „Dziecko urodziło się z niedorozwojem lewej strony twarzy – ma zrośniętą szparę powiekową oraz brak nozdrza”. USG oka wykazało brak gałki ocznej! Świat się dla nas zatrzymał… Rozpacz, ból, cierpienie to tylko słowa, które nawet w najmniejszym stopniu nie oddadzą tego, co działo się w mojej duszy w tej chwili… Przytulałam moje maleńkie dzieciątko i szeptałam, że będzie dobrze, że mamusia jest blisko…, po twarzy płynęły mi gorzkie łzy, a w myślach było tylko jedno pytanie: „Dlaczego…???”

ZANIK MIĘŚNI – CHOROBA KTÓRA ZABIERA MOŻLIWOŚĆ PORUSZANIA SIĘ MOIM SYNKOM…

Dwóch moich synów zostało zdiagnozowanych 4 lata temu na nieuleczlaną genetyczną chorobę zaniku mięśni – dystrofia mięśniowa Duchenne’a. Jest ona najcięższą z postępujących dystrofii. Mój 13-letni syn Maurycy jest już na wózku inwalidzkim i nie ma władzy w nogach. Potrzebuje opieki już przez cały czas, bo jest już całkowicie unieruchomiony. Nie potrafi nawet zmienić pozycji gdy śpi i budzi się w nocy prosząc o pomoc, żeby przełożyć go z boku na bok. Nie jest w stanie sam przesunąć ręki w pozycji leżącej. Na dzień dzisiejszy ma również postępujące zniekształcenie klatki piersiowej i kręgosłupa. Mój młodszy syn Oskar jest w wieku 8 lat i również został zdiagnozowany 4 lata temu. Choruje na ten sam zanik mięśni co mój starszy syn – dystrofię mięśniową Duchenne’a. Na dzień dzisiejszy ma problemy z chodzeniem.

MADZIA – DZIELNA WOJOWNICZKA ODDZIAŁU ONKOLOGII DZIECIĘCEJ…

„Jestem Madzią- jestem zdrowa”, tak przedstawia się nieznajomym nasza córeczka. Narodziny naszej pociechy 1 czerwca 2013 roku to była kwintesencja radości i wymarzony prezent na Dzień Dziecka starszego brata. Pogodna i wesoła beztrosko rozwijała się otoczona miłością całej rodziny i przyjaciół. Nie licząc kataru- okaz zdrowia. Nasza sielanka skończyła się 1 marca 2016 roku, kiedy na lewym boczku Magdalenki dało się wyczuć coś twardego. Trafiliśmy do Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii w Szpitalu Uniwersyteckim nr 1 w Bydgoszczy, gdzie po szeregu badań usłyszeliśmy diagnozę, która brzmiała jak wyrok – neuroblastoma IV stopnia z masywną amplifikacją n-myc oraz delecją 1p36. Nasze życie zawaliło się w ciągu jednej sekundy. To było jak zły sen, nie mogliśmy w to uwierzyć.

MALUTKI SEBASTIANEK WALCZY Z BIAŁACZKĄ…

Sebastianek ma prawie 6 lat i obecnie leczy się w szpitalu z powodu wznowy ostrej białaczki limfoblastycznej.
W 2013 roku Sebastianek zachorował po raz pierwszy i po ponad 7 miesiącach leczenia wyzdrowiał. Niestety po ponad 2 latach choroba powróciła. Aby opiekować się chorym Sebastiankiem, musiałam zrezygnować z pracy. Obecnie leczymy się w Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. Dojazdy do szpitala, niektóre leki nierefundowane i wiele innych rzeczy jest bardzo kosztowne. Przed nami trudna droga leczenia. Jedynym marzeniem jest, aby synek był zdrowy i mógł wrócić do dzieciństwa, które tak okrutnie zabiera mu choroba.

MALEŃKA ALICJA I POŁOWA SERDUSZKA…

W ósmym miesiącu ciąży dowiedziałam się, że nasza córeczka ma wadę serduszka HLHS – serce jednokomorowe. Powiedziano mi, że po porodzie musi przejść 3- etapową operację, co dla mnie i dla męża było ogromnym szokiem. Alicja urodziła się 03.11.2016 r., po badaniach okazało sie, że oprócz HLHS nasze dziecko ma jeszcze TAPVC – nieprawidłowy spływ żył płucnych. Po 26-sciu dniach nasza córeczka przeszła pierwszą operację hybrydową w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. Po ponad tygodniu zostala odintubowana. Czuła się coraz lepiej więc z intensywnej terapii przewieziono ją na oddział intensywnej noworodka. Tam okazało się, że ma bakterie szpitalną, zaczęła gorączkować, w związku z tym dostała antybiotyk, co przedłużyło nasz pobyt w szpitalu.

Płatność on-line na pomoc dzieciom:

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.
Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port dla nieszczęśliwego.
W każdym domu z chlebem, winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

Phil Bosmans

Podaruj Kawałek Nieba...

© 2024 Fundacja Pomocy Dzieciom i Osobom Chorym "Kawałek Nieba"