JEDEN DZIEŃ KTÓRY ZMIENIŁ WSZYSTKO…

„Wiktorku Mikołaj przynosi prezenty tylko grzecznym dzieciom, więc musisz się postarać. A jak długo mam być jeszcze grzeczny”, już niedługo synku, niedługo, jutro Mikołaj odwiedzi was w przedszkolu”. To miał być piątek inny niż zwykle. I był! Dzień 4 grudnia 2015 roku na długo zmienił nasze życie. Wiktor urodził się w czerwcu 2012 roku. Kiedy zachorował miał 3 lata i 7 miesięcy. Był zdrowym dzieckiem, biegał, kopał piłkę, jeździł na rowerze. Był przedszkolakiem. Uwielbiał niespodzianki te małe i te wielkie. Czekał bo 4 grudnia w przedszkolu miał dzieci odwiedzić Święty Mikołaj. Niestety los przygotował mu inny prezent Zespół Guillaina Barrego (postać ostra aksonalna czuciowo-ruchowa ASMAN). Zespół GBS to choroba o podłożu immunologicznym u syna wystąpiła po infekcji dróg oddechowych).

Początkowo pojawił się niedowład kończyn dolnych. „ Byłam zdziwiona, że syn nie przybiegł rano, nie przytulił się jak zawsze tylko leżał w swoim łóżku i płakał. Gdy go wyjęłam i postawiłam na podłogę runął jak słup!!!!” Kolejno nastąpił niedowład kończyn górnych, porażenie nerwu twarzowego, porażenie opuszkowe. Przestawał połykać, mówić, a potem, potem było najtrudniej Wiktorek przestawał oddychać. Ze względu na bardzo ciężką postać choroby wymagał intubacji i wentylacji zastępczej respiratorem przez okres dwóch miesięcy, żywienia przez zgłębnik żołądkowy. W leczeniu zastosowano 3 krotnie wlewy immunoglobulin. Wiktor od 2 miesięcy oddycha samodzielnie, siada, obraca się na boki, mówi choć głos jest dysfoniczny ale słyszalny! Samodzielnie je. Jednego dnia jest wesoły ( myślę sobie, że nawet szczęśliwy, drugiego dnia przerażająco smutny, przestraszony, że nie może tego co przedtem, że tak nagle i tak wiele się zmieniło. Choroba zabiera beztroskie dzieciństwo. Aby znów być takim chłopcem jak kiedyś wymaga wieloletniej rehabilitacji. Jeżeli nasz historia jest Państwu bliska prosimy o przekazanie 1% podatku dla Wiktorka.