WYSTARCZYŁO JEDNO ZDJĘCIE… WALKA JULKI Z NOWOTWOREM

[Początek historii]

Rok 2017 miał być dla nas rokiem przełomowym. …i jest, tylko nie takich zmian się spodziewaliśmy. To się zdarzyło już na zawsze odmieniło życie naszej całej rodziny.

Julka rozwijała się jak inne dzieci w jej wieku. Przechodziła wzorowo wszystkie badania kontrolne i nikt nie zauważył, że coś niedobrego dzieje się z jej oczkiem.

Około miesiąc przed postawieniem diagnozy (Julka miała wtedy 12 miesięcy) zauważyłam, że jej prawe oczko trochę zaczęło „uciekać” na zewnątrz. Wszyscy to bagatelizowali mówiąc „że dzieci w jej wieku tak mają”. Pomyślałam, że pewnie mają racje, bo starszej naszej córce także jedno z oczek trochę zezowało w tym wieku.

Wszystko jednak zmieniło w dniu 29 sierpnia 2017. Tego dnia wieczorem, po kolacji, pokazałam mężowi jedno ze zdjęć Julki, jakie miałam w telefonie komórkowym. W prawym jej oczku widać było dziwny jasny refleks (później dowiedziałam się, że nazywa się to leukokorią, potocznie efektem „kociego oka”). Kiedy jednak mąż swoja dłonią zasłonił Julce lewe oczko broniła się i odpychała rękę, po zasłonięciu prawego oczka nie zauważyła tego, nie reagowała na żadne ruchy przed nim… zmroziło nas, zdaliśmy sobie sprawę, że ona na nie nie widzi! …. Popatrzyłam na męża i powiedziałam „Natychmiast szukamy lekarza okulisty”.

[Sądny dzień]

Dzień później, 30 sierpnia, w czasie wizyty, Pani okulistka dokładnie obejrzała oba oczka Julki, popatrzyła na nas, wydrukowała nam skierowanie do szpitala i je nam wręczyła. Na skierowaniu widniał jedynie numer określający rozpoznane. Cały czas staliśmy i nadal nie wiedzieliśmy co się dzieje, co dolega Julce. Mąż zapytał się Pani okulistki: „… ale co oznacza ten numer na skierowaniu?”. Dowiedzieliśmy się, że w szpitalu na pewno będą wiedzieli. Mimo wszystko chcieliśmy to usłyszeć już teraz. Wtedy Pani doktor powiedziała, że podejrzewa, że Julka ma siatkówczaka – nowotwór złośliwy oka. Nogi nam się ugięły. Łzy cisnęły mi się do oczu. Starałam się nie płakać. Zapytaliśmy się już tylko o to, gdzie powinniśmy się udać. Usłyszeliśmy dwie możliwości, że albo do Krakowa albo do Warszawy – do Centrum Zdrowia Dziecka. Wyszliśmy z gabinetu. Wsiedliśmy do auta i pojechaliśmy prosto do szpitala w Warszawie. Nadal w głębi serca łudziliśmy się, że to nie może być prawda … nowotwór … złośliwy … u naszego dziecka … to niemożliwe!

W Centrum Zdrowia Dziecka Julka przeszła specjalistyczne badania – wstępna diagnoza niestety potwierdziła się: w prawym oczku Julki znajduje się nowotwór złośliwy – siatkówczak, z dodatkowymi ogniskami w ciele szklistym. Julka została pacjentem dwóch oddziałów: Kliniki Okulistyki oraz Kliniki Onkologii w IPCZD.

Tak rozpoczął się nieplanowany rozdział w życiu naszej rodziny, w którym priorytetem jest teraz życie Julki.

[Walka z siatkówczakiem]

Siatkówczak (retinoblastoma) jest nowotworem wewnątrzgałkowym, który charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem złośliwości. Jest jednocześnie rzadkim nowotworem, w Polsce diagnozuje się go 1 na 15.000 – 20.000 żywych urodzeń (w naszym kraju, co roku rodzi się średnio 380.000 dzieci).

Julka obecnie ma zaszyty w piersi port naczyniowy. Przeszła już kilka cykli chemioterapii: chemioterapii dotętniczej – podanie chemii poprzez tętnicę udową do naczynia zasilającego oko oraz iniekcji ciała szklistego – przez nakłucie oka igłą podaje się chemię bezpośrednio do wnętrza gałki ocznej.

Do wygrania przez Julkę walki z siatkówczakiem jest jeszcze długa droga, w której dzielnie wspiera ją starsza siostrzyczka.

Osobiście możesz wspomóc leczenie Julki na dwa sposoby:

wpłacając dowolną sumę pieniążków na dedykowane subkonto fundacji, pod opieką której jest Julka
udostępniając jej historię jak największej ilości osób, chcących pomóc w jej leczeniu.

Z góry bardzo dziękujemy za Twoja pomoc,

Rodzice i siostra Julki

Pomóc Julce można dokonując wpłaty na konto: