ABY ZBUDOWAĆ MOST DO ŚWIATA, W KTÓRYM ZAMYKA SIĘ NASZ SYNEK

Naszego synka Szymonka poznaliśmy gdy miał niespełna 3 latka. Bardzo długo czekaliśmy na niego, więc gdy się pojawił w naszym życiu, radość była ogromna. Cieszyliśmy się każdą chwilą. Niestety dość szybko nasze szczęście zakłóciła obawa o zdrowie naszego synka.

W wieku trzech lat Szymonek wymawiał zaledwie kilka prostych słów, był nadpobudliwy, krzyczał, piszczał, bał się nowych miejsc i nieznanych osób, źle znosił hałas. Był nieporadny ruchowo, często się potykał nawet na prostej drodze, co sprawiało że zwykły spacer był dla nas i dla niego ogromnym wyzwaniem. Tym bardziej że Szymek nie reagował na polecenia i czuł zagrożeń.

Praktycznie od razu rozpoczęliśmy diagnostykę by dowiedzieć się co powoduje takie a nie inne zachowania u Szymonka. Nie spodziewaliśmy się że tyle złego może spaść na tak małego chłopca. Pierwsza diagnoza jaką usłyszeliśmy to częściowy niedosłuch, płyn w uszach, konieczność usunięcia migdałka i drenaż uszu. Kolejne to padaczka, niedoczynność tarczycy, zez rozbieżny, alergia pokarmowa i wziewna. Te wszystkie diagnozy spadały na nas jak ciosy ale po każdej dostawaliśmy ogromnej siły do działania by pomóc naszemu dziecku, aż do chwili kiedy Szymek skończył 4 latka a my usłyszeliśmy najgorsza dla nas wiadomość – AUTYZM. Byliśmy przerażeni, nie mieliśmy pojęcia czym jest autyzm i jak pomóc naszemu dziecku.

Do dziś szukamy odpowiedzi na pytanie z czym przyszło się nam zmagać, ale wciąż podejmujemy nowe działania by znaleźć takie, które pomogą nam zbudować most do świata, w którym zamyka się nasz synek. Udało się nam zbudować kilka przęseł, Szymek nawiązuje kontakt wzrokowy, rozumie proste polecenia, komunikuje
podstawowe potrzeby. Niestety cały czas musimy walczyć by to co zbudowaliśmy do tej pory nie runęło, a choroby współistniejące z którymi zmaga się nasz synek (padaczka, niedoczynność tarczycy, alergia) dodatkowo utrudniają mu iść do przodu, robić większe postępy.

Szymonek wciąż ma ogromne problemy z mową, która jest bardzo zniekształcona i z jej rozumieniem. Występuje u niego dużo wokalizacji i echolalii. Nie potrafi nawiązywać relacji z innymi dziećmi. Jest nadruchliwy i mocno pobudzony. Ma duże deficyty w sferze integracji sensorycznej, dużo piszczy, krzyczy, podskakuje co nie pozwala mu się koncentrować na słuchaniu i wykonywaniu poleceń.

Ale my wierzymy, że kiedyś nasz synek popatrzy nam w oczy i powie do nas Mamo…, Tato…, przytuli się na dłużej niż 3 sekundy. Wierzymy że intensywna rehabilitacja i terapia na które nam zaczyna brakować środków może sprawić że w przyszłości nie będzie on całkowicie zdany na pomoc innych ludzi.